SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Polski styl urzędowo-kancelaryjny - kształtowanie i stan współczesny - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Polski styl urzędowo-kancelaryjny - kształtowanie i stan współczesny
Kod przedmiotu 09.3-WX-AdD-PSUK-Ć-14_pNadGenWFSUJ
Wydział Wydział Prawa i Administracji
Kierunek Administracja
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Irmina Kotlarska
  • dr hab. Magdalena Hawrysz, prof. UZ
  • dr Magdalena Jurewicz-Nowak
  • dr hab. Iwona Pałucka-Czerniak, prof. UZ
  • dr Dorota Szagun
  • dr Iwona Żuraszek-Ryś
  • prof. zw. dr hab. Stanisław Borawski
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 30 2 18 1,2 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest przyswojenie podstawowych pojęć i zagadnień związanych ze specyfiką komunikacji administracyjno-prawnej (wiedza z zakresu stylu urzędowo-kancelaryjnego, charakterystyka zachowań komunikacyjnych we wspólnotach o charakterze instytucjonalnym, gatunki urzędowe wśród gatunków użytkowych).

Student umie rozpoznać typowe gatunki administracyjno-prawne, tworzyć własne teksty na ich wzór i analizować skuteczność jednych i drugich. Rozumie przyczyny podstawowych barier komunikacyjnych w komunikacji administracyjno-prawnej i ćwiczy umiejętność ich przekraczania. Widzi potrzebę zachowania reguł grzecznościowych i rozwiązywania konfliktów społecznych. Dokonuje samooceny własnych umiejętności komunikacyjnych i planuje etapy ich doskonalenia.

Wymagania wstępne

brak

Zakres tematyczny

  1. Język i styl urzędowy, administracyjny, kancelaryjny, prawniczy i prawny. Definicje podstawowe, typowe wyróżniki, specyficzne uwarunkowania sytuacyjne komunikacji.
  2. Psychologiczne, socjologiczne i językowe aspekty komunikacji publicznej. Performatywność (normatywność, dyrektywność) urzędowych aktów mowy. Konwencjonalizacja języka tekstów urzędowych.
  3. Historyczna stabilność i zmienność zachowań urzędowych. Formuliczność.
  4. Kompozycja i stylistyka wypowiedzi ustnych i pisemnych a ich efektywność komunikacyjna.
  5. Argumentacja jako podstawowe narzędzie perswazji. Wybrane techniki perswazyjne i negocjacyjne.
  6. Leksyka wyspecjalizowana, terminologia, zapożyczenia, internacjonalizmy w tekstach urzędowych. Składnia tekstów urzędowych. Charakterystyczne związki frazeologiczne.
  7. Wybrane gatunki komunikacji prawnej, prawniczej i administracyjnej.
  8. Kultura języka w komunikacji urzędowej.
  9. Etykieta i grzeczność językowa w komunikacji publicznej. Bariery komunikacyjne i ich pokonywanie.
  10. Kody pozawerbalne w komunikacji administracyjnej.

 

 

Metody kształcenia

Elementy wykładu, heureza, wypowiedź ustna (odpowiedź, referat), dyskusja, praca w grupach, praca z tekstem, analiza tekstów, pisanie tekstów (wybranych gatunków administracyjno-prawnych).

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Obecność na ćwiczeniach, analiza stylu wybranego tekstu z prezentacją wyników na forum grupy, wypowiedź ustna lub pisemna (odpowiedź, referat), wypowiedź w dyskusji, pisanie, redagowanie i analizowanie tekstów, prezentacja własnych tekstów (projektu), pozytywna ocena ze sprawdzianów z wiedzy.

Literatura podstawowa

  1. Borawski S., (red.), Rozprawy o historii języka polskiego, Zielona Góra 2005.
  2. Borawski S., Furdal A., Wybór tekstów do historii języka polskiego, Warszawa 2003.
  3. Gizbert-Studnicki T., Edukacja językowa prawników, [w:] Edukacja językowa Polaków. II Forum Kultury Słowa, red. W. Miodunka, Kraków 1998.
  4. Grabias S., Język w zachowaniach społecznych, Lublin 1994.
  5. Jadacka H., Poradnik językowy dla prawników, Warszawa 2006.
  6. Malinowska E., Styl urzędowy, [w:] Przewodnik po stylistyce polskiej, red. S. Gajda, Opole 1995.
  7. Malinowski A., Polski język prawny. Wybrane zagadnienia, Warszawa 2006.

Literatura uzupełniająca

  1. Bąkowski T.P. i in., Zasady techniki prawodawczej. Komentarz do rozporządzenia, Warszawa 2003
  2. Błachut M., Gromski W., Kaczor J.,Technika prawodawcza, Warszawa 2008.
  3. Boniecka B., J. Panasiuk, Przełamywanie paradygmatu gatunkowo-stylistycznego tekstu życiorysu, [w:] Gatunki mowy i ich ewolucja, t.I: Mowy piękno wielorakie, red. D. Ostaszewska, Katowice 2000.
  4. Cybulski M., Polskie formy rozkazu i zakazu do połowy XVIII wieku, [w:] Regulacyjna funkcja tesktów, pod red. K. Michalewskiego, Łódź 2000.
  5. Gizbert-Studnicki T., Język prawny a język prawniczy, ZNUJ. Prace Prawnicze, 1972, z. 55.
  6. Gizbert-Studnicki T., Język prawny z perspektywy socjolingwistyczej, ZNUJ. Prace z Nauk Politycznych, 26, 1986.
  7. Hałas B., Terminologia języka prawnego, Zielona Góra 1995.
  8. Malinowska E., Wypowiedzi administracyjne – struktura i pragmatyka, Opole 2001. 1.     
  9. Piętkowa R., Gatunki stylu urzędowego – wzorce i ich realizacja, Gatunki mowy i ich ewolucja, t.I: Mowy piękno wielorakie, red. D. Ostaszewska, Katowice 2000.Przewodnik po stylistyce polskiej, Opole 1995.
  10. Wojtak M., Styl urzędowy, w: Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t.2., Współczesny języka polski, red. J. Bartmiński, Wrocław 1993.
  11. Zieliński M., Języki prawne i prawnicze, w: Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red. W. Pisarek, Kraków 1999.

Uwagi

brak


Zmodyfikowane przez dr Maciej Kłodawski (ostatnia modyfikacja: 27-03-2018 06:09)