1. SylabUZ
2. Wydział Nauk Społecznych
3. semestr zimowy 2018/2019
4. Pedagogika specjalna / Wczesne wspomaganie rozwoju, rewalidacja i terapia pedagogiczna uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Metoda Knillów

Wygeneruj PDF dla tej strony

Metoda Knillów - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z założeniami i specyfiką metody Marianny i Christophera Knillów. Kształtowanie u studentów umiejętności nawiązywania kontaktu i porozumiewania się z podopiecznymi o zaburzonym rozwoju za pośrednictwem Programu Dotyk i Komunikacja, a także aktywizowania ich i usprawniania poprzez zastosowanie Programów Aktywności.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Wiedza z subdyscyplin pedagogiki specjalnej dotycząca swoistych właściwości dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.

Zakres tematyczny

Konwersatoria

1) Genealogia, cele i założenia metody Marianny i Christophera Knillów. 2) Struktura metody: Program Dotyk i Komunikacja oraz Programy Aktywności – Świadomość Ciała, Kontakt i Komunikacja (Program wprowadzający, Program I, Program II, Program III, Program IV, Program SPH – dla dzieci niepełnosprawnych fizycznie). 3) Planowanie, przygotowanie i zasady realizacji sesji kontaktu. 4) Zasady dostosowania programów do zróżnicowanych potrzeb dzieci o zaburzonym rozwoju. 5) Zastosowanie metody w diagnozie i terapii dzieci i młodzieży. 6) Efektywność metody Marianny i Christophera Knillów. 7) Analiza przygotowywanych przez studentów konspektów i omawianie realizowanych przez nich zajęć terapeutyczno-rewalidacyjnych z wykorzystaniem metody Knillów.

Metody kształcenia

Konwersatoria

Pokaz, dyskusja, warsztaty.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Konwersatoria

Śednia ocen z: 1) Opracowania konspektu zajęć terapeutyczno-rewalidacyjnych z wykorzystaniem metody Knillów. Kryteria oceny konspektu od 2 do 5 za: a) poprawność metodyczną, b) odpowiedni dobór ćwiczeń, zadań do rodzaju specjalnych potrzeb edukacyjnych ich uczestników, c) atrakcyjność zajęć, d) środki edukacyjne; 2) Realizacji zaprojektowanych zajęć warsztatowych. Kryteria oceny zajęć od 2 do 5 za: a) poprawność metodyczną, b) komunikatywność przekazu zadań, c) atrakcyjność zajęć, d) umiejętność zdyscyplinowania uczestników; e) umiejętność dokonania samooceny przeprowadzonych zajęć pod kątem ich walorów i mankamentów.

Ocena z przedmiotu

Oceną końcową z przdmiotu jest ocena z ćwiczeń.

Literatura podstawowa

1. Knill Ch., Dotyk i komunikacja, Warszawa 1995.
2. Knill M., Knill Ch., Programy aktywności. Świadomość ciała. Kontakt i komunikacja, Warszawa 1995

Literatura uzupełniająca

1. Bożek L. M.,  Metoda Knillów z elementami stymulacji polisensorycznej w terapii dzieci autystycznych, [w:] Terapie wspomagające rozwój osób z autyzmem, red. J. Błeszyński, Kraków 2005.
2. Kielin J., Rozwój daje radość, Gdańsk 2000.
3.    Kulesza E.M., Rehabilitacja dzieci z niepełnosprawnością intelektualną w wieku przedszkolnym, Warszawa 2005.
4. Wybrane problemy pedagogiki specjalnej: teoria-diagnoza–terapia, red. M. Sekułowicz, Wrocław 2006.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 09-04-2018 16:45)