SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Seminarium 8 - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Seminarium 8
Kod przedmiotu 13.9-WB-OST-SEM8-S-S14_pNadGen8G937
Wydział Wydział Nauk Biologicznych
Kierunek Ochrona środowiska
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów doktoranckie
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 8
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Piotr Kamiński, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Seminarium 30 2 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu (zajęcia seminaryjne) jest wykształcenie u studenta (doktoranta) zdolności do samodzielnego analizowania, definiowania, formułowania, identyfikowania, interpretowania, koordynowania, nazywania, objaśniania, podsumowywania, opisywania, rozpoznawania, rozróżniania, stosowania, sporządzania, szacowania, tworzenia, tłumaczenia, wyjaśniania procesów i zagadnień związanych z prowadzonymi przez siebie badaniami doświadczalnymi i eksperymentami w ramach własnych prac doktorskich. Podczas dyskusji następującej po prezentowaniu własnych hipotez, częściowych wyników badań własnych i/lub innych autorów, student (doktorant) zapoznaje się z aspektami poruszanych zagadnień, rozwija je w wyniku wspólnych dyskusji, tworzy nowe aspekty ujęć danego tematu.

Student (doktorant) definiuje pojęcia i zagadnienia związane z całokształtem procesów wchodzących w zakres jego pracy badawczej i ich wielostronnych efektów. Student (doktorant) dokonuje odpowiedniej analizy wiadomości zdobytych na wykładach i zajęciach seminaryjnych, wyciąga właściwe wnioski i umiejętnie wykorzystuje dane wynikowe w praktyce, diagnostyce, etc. Zamierzeniem kursu jest ponadto zaznajomienie się z podstawowymi aspektami wiedzy w omawianym zakresie przedmiotu.

Wymagania wstępne

Właściwa interpretacja i rozumienie roli procesów biologicznych w kształtowaniu stanu (kondycji) organizmu (roślinnego, zwierzęcego) w środowisku. Wymagana jest znajomość podstawowych prawidłowości w zakresie biologii, fizjologii i medycyny oraz reguł, wchodzących w zakres badań biologiczno-medycznych.

Zakres tematyczny

Zgodnie z zakresem tematyki prowadzonych badań własnych w ramach pracy doktorskiej przez wszystkich uczestników seminarium dr.

Metody kształcenia

Metody kształcenia:

Prezentacje multimedialne uczestników seminarium, dyskusja i konwersatoria, podczas których odbywają się stałe kolokwia (=rozmowy ze studentem-doktorantem), podczas konwersatoriów, seminariów i zajęć praktycznych (przy komputerze). Pod koniec cyklu zajęć kolokwium końcowe (koniec semestru) ze znajomości i interpretacji zagadnień obejmujących treści poszczególnych zagadnień, będących przedmiotem seminariów w trakcie trwania semestru (z zakresu merytorycznego tematyki seminarium i konwersatoriów). Podczas realizacji zajęć praktycznych przeprowadzane są systematycznie kolokwia (rozmowy), co pozwoli na ciągłą rejestrację i ocenę bieżącego przygotowania do zajęć i aktywności studenta podczas ich trwania. Stanowi to podstawę do zaliczenia poszczególnych zajęć i całego seminarium.

Metody dydaktyczne:

W celu zwiększenia efektywności seminarium prowadzący:

- przed rozpoczęciem zajęć, oprócz sprawdzenia przygotowania merytorycznego studentów (doktorantów), wyjaśnia wszystkie ew. niezrozumiałe kwestie, zarówno dotyczące zagadnień merytorycznych, jak i praktycznych,

- zwraca uwagę na kwestie najbardziej istotne w danym podstawowym temacie danego konwersatorium, w celu uniknięcia ew. błędów przez uczestniczących w zajęciach oraz podkreślenia stopnia istotności danych zagadnień,

- odpowiada na pytania studentów (doktorantów), dotyczące wykonania prezentacji, interpretacji hipotez, analizy danych, wyników cząstkowych, jednak studenci generalnie samodzielnie prowadzą dyskusję, wyciągają wnioski i podsumowują sprawozdania z każdorazowo odbytego seminarium (konwersatorium), gdyż praktyczne podejście do danego zagadnienia jest najbardziej efektywnym, w kwestii szybkości nauczania.

EFEKTY KSZTAŁCENIA:

Zadaniem cyklu seminariów jest uzyskanie przez studenta (doktoranta) świadomości i w miarę najpełniejszego zrozumienia wielostronnych uwarunkowań czynników biologicznych i środowiskowych. Po odbyciu cyklu zajęć seminaryjnych student (doktorant):

WIEDZA:

- zna szczegółowe zagadnienia współczesnej biologii, tj. potrafi wiązać merytorycznie zewnętrzne źródła sprawcze zmian patofizjologicznych organizmu i mechanizmy jego zróżnicowanych reakcji, jakie zachodzą na poziomie komórkowym.

EFEKTY KSZTAŁCENIA:

Zadaniem cyklu seminariów jest uzyskanie przez studenta (doktoranta) świadomości i w miarę najpełniejszego zrozumienia wielostronnych uwarunkowań czynników biologicznych i środowiskowych. Po odbyciu cyklu zajęć seminaryjnych student (doktorant):

UMIEJĘTNOŚCI:

- potrafi dokonywać właściwej oceny zjawisk i faktów związanych z wszechstronnie rozumianym oddziaływaniem środowiska na zdrowie człowieka, a także – na kondycję roślin i zwierząt. Student (doktorant) rozumie szczegółowe procesy biochemiczne i fizjologiczne, odbywające się na poziomie molekularnym, ściśle związane z układem immunologicznym i hormonalnym (u zwierząt), jak również analogiczne zagadnienia u roślin.

EFEKTY KSZTAŁCENIA:

Zadaniem cyklu seminariów jest uzyskanie przez studenta (doktoranta) świadomości i w miarę najpełniejszego zrozumienia wielostronnych uwarunkowań czynników biologicznych i środowiskowych. Po odbyciu cyklu zajęć seminaryjnych student (doktorant):

KOMPETENCJE SPOŁECZNE (POSTAWY):
- d
ocenia istotność posiadania podstawowej wiedzy w zakresie jak najszerzej rozumianej biologii i ekofizjologii, co jest celowe dla zrozumienia wielu innych dziedzin nauk biologicznych. Równocześnie dostrzega celowość i konieczność prowadzenia i ciągłego doskonalenia badań eksperymentalnych.

Metody weryfikacji osiągania efektów kształcenia:

Ocenę z czynnego uczestnictwa w seminariach (konwersatoria, zajęcia praktyczne) stanowi forma zaliczenia seminarium. Składają się na nią pozytywne oceny z poszczególnych seminariów, przeprowadzonych podczas semestru oraz oceny prezentacji ustnej wybranego zagadnienia. Ponadto każdy ze studentów (doktorantów) jest oceniany na podstawie rozmów sprawdzających przygotowanie do zajęć.

Podczas semestru odbywają się stałe rozmowy ze studentem, podczas konwersatoriów, seminariów i zajęć praktycznych. Pozwala to na ciągłą rejestrację i ocenę bieżącego przygotowania do zajęć i aktywności studenta (doktoranta) podczas ich trwania. Pod koniec cyklu zajęć kolokwium końcowe (koniec semestru) ze znajomości zagadnień obejmujących treści seminariów i zajęć konwersatoryjnych.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Forma i warunki zaliczenia przedmiotu:

Zaliczenie seminarium polega na uzyskaniu pozytywnej oceny z czynnego uczestnictwa w seminariach (konwersatoria, zajęcia praktyczne) stanowi forma zaliczenia seminarium (zal. na ocenę). Składają się na nią pozytywne oceny z poszczególnych seminariów, przeprowadzonych podczas semestru oraz oceny prezentacji ustnej wybranego zagadnienia. Ponadto każdy ze studentów jest oceniany na podstawie rozmów sprawdzających przygotowanie do zajęć.

Podczas semestru odbywają się stałe rozmowy ze studentem (doktorantem), podczas konwersatoriów, seminariów i zajęć praktycznych. Pozwala to na ciągłą rejestrację i ocenę bieżącego przygotowania do zajęć i aktywności studenta podczas ich trwania. Pod koniec cyklu zajęć kolokwium końcowe (koniec semestru) ze znajomości zagadnień obejmujących treści seminariów i zajęć konwersatoryjnych.

Warunki odrabiania zajęć opuszczonych z przyczyn usprawiedliwionych:

W uzasadnionych przypadkach przewiduje się możliwość wprowadzenia jednorazowego odrobienia zajęć opuszczonych dla grupy studentów (doktorantów), którzy opuścili zajęcia planowe z przyczyn usprawiedliwionych.

Literatura podstawowa

Zgodnie z tematyką prowadzonych przez studentów SD (doktorantów) własnych badań naukowych i prac doświadczalnych (eksperymentalnych); podręczniki, monografie, prace oryginalne, artykuły przeglądowe.

Literatura uzupełniająca

Zgodnie z tematyką prowadzonych przez studentów SD (doktorantów) własnych badań naukowych i prac doświadczalnych (eksperymentalnych); podręczniki, monografie, prace oryginalne, artykuły przeglądowe.

Uwagi

PRAKTYKI ZAWODOWE:

Prowadzenie lub współprowadzenie przez doktorantów programowych zajęć laboratoryjnych z przedmiotów związanych z realizacja własnych badań eksperymentalnych, np.: Ekologia i ochrona środowiska, Metody biotechnologiczne w ochronie środowiska, etc., dla studentów kierunków: Biologia, Ochrona środowiska, Biotechnologia.


Zmodyfikowane przez dr hab. Piotr Kamiński, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 03-06-2018 21:25)