SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Bioindykatory środowiskowe - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Bioindykatory środowiskowe
Kod przedmiotu 13.0-WB-BZŚP-BŚr-S17
Wydział Wydział Nauk Biologicznych
Kierunek Biomonitoring i zarządzanie środowiskiem
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 5
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Marcin Bocheński
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest przekazanie współczesnej wiedzy z zakresu problematyki monitoringu biologicznego oraz zastosowania różnych grup organizmów do oceny stanu środowiska naturalnego.

Wymagania wstępne

Podstawowa wiedza o faunie i florze Polski. Znajomość form ochrony przyrody.

Zakres tematyczny

Cele, zadania i podstawy prawne monitoringu przyrodniczego. Różnice pomiędzy pojęciem biomonitoringu i bioindykacji. Metodyka technik bioindykacji stosowanych do oceny zanieczyszczenia wody, powietrza i gleby. Założenia lichenoindykacji, metody lichenoindykacji, skala porostowa. Biologiczne wskaźniki czystości wody. Organizmy wykorzystywane w monitoringu gleby.

Metody kształcenia

Metody podające: wykład z prezentacją multimedialną.

Metody kierowania samodzielną pracą studenta: obserwacja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest uzyskanie odpowiedniej ilości punktów ze wszystkich ćwiczeń przewidzianych do realizacji w ramach programu. Ocenie podlegają samodzielnie wykonane zadania praktyczne. Ocena pozytywna - przy uzyskaniu powyżej 60% wszystkich możliwych punktów.

Literatura podstawowa

  1. Fałtynowicz W. 1994. Monitoring powietrza. Porosty jako biowskaźniki zanieczyszczenia. Fundacja CEEW, Krosno.
  2. Roo-Zielińska E. 2004. Fitoindykacja jako narzędzie oceny środowiska fizycznogeograficznego. Podstawy teoretyczne i analiza porównawcza stosowanych metod. Prace Geograficzne IGiPZ PAN, 199.

Literatura uzupełniająca

  1. Poradniki ochrony siedlisk i gatunków Natura 2000 – podręcznik metodyczny. Ministerstwo Środowiska, Warszawa. T. 1-8.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Marcin Bocheński (ostatnia modyfikacja: 18-06-2018 11:46)