SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Prawo planistyczne - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Prawo planistyczne
Kod przedmiotu 06.4-WI-AiUD-PrPla01ć-Ć-S13_pNadGenTLGTR
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Architektura / Projektowanie architektoniczno-urbanistyczne
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera architekta
Semestr rozpoczęcia semestr letni 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. inż. arch. Bogusław Wojtyszyn, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 15 1 - - Zaliczenie na ocenę
Wykład 15 1 - - Egzamin

Cel przedmiotu

1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z planistycznymi przepisami prawa, dotyczącymi zasad kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy admini­stracji rządowej oraz zakresu i sposobu postępowania przy ustalaniu przeznaczenia i zasad zagospo­darowania terenów na szczeblu lokalnym, regionalnym i krajowym.

2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta korzystania z przepisów prawa planistycznego i przeprowadzania zgodnie z ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i z innymi ustawami oraz rozporządzeniami, dotyczącymi planowania,, analiz związków prawnych występujących w przepisach przy sporządzaniu projektów zagospodarowania przestrzennego.

3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do pracy zespołowej i kierowania zespołem oraz uwrażliwienie na prawne problemy społeczne i środowiskowe oraz ładu przestrzennego, związane z potrzebą podwyższania jakości kształtowania i realizacji polityki przestrzennej państwa w skali lokalnej, regionalnej i krajowej.

Wymagania wstępne

Nieformalne:

Student posiada podstawową wiedzę w zakresie obowiązującego systemu planowania przestrzennego w Polsce.

Zakres tematyczny

Program wykładów:

Przepisy ogólne w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego państwa: prawny system hierarchiczny planowania przestrzennego ze względu na ustawowe zasady, zakres i sposób jego reali­zacji, podstawa i wymogi dotyczące działań w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, defini­cje pojęć w rozumieniu ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i innych ustaw oraz rozporządzeń, dotyczących planowania. Przepisy szczegółowe w zakresie planowania przestrzennego w gminie: prawne zasady i sposób tworzenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad za­gospodarowania przestrzennego – Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzen­nego gminy, prawne zasady i sposób tworzenie aktu prawa miejscowego w gminie, w tym zakres miej­scowych ustaleń przeznaczenia i warunków zagospodarowania terenów – Miejscowy plan zagospoda­rowania przestrzennego. Przepisy szczegółowe w zakresie planowania przestrzennego w wojewódz­twie: prawne zasady i sposób tworzenia regionalnej polityki przestrzennej województwa w tym celów i zadań dla opracowań planistyczno-prawnych niższego szczebla – Plan zagospodarowania prze­strzennego województwa. Przepisy szczegółowe w zakresie planowania przestrzennego na szczeblu krajowym: prawne zasady i sposób określania uwarunkowań, celów i kierunków zrównoważonego roz­woju kraju w tym celów i programów dla opracowań planistyczno-prawnych niższego szczebla – Kon­cepcja przestrzennego zagospodarowania kraju. Przepisy dotyczące postępowania administracyjnego w sprawie sporządzania projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego i warunków zabudowy w odniesieniu do innych inwestycji.

Program ćwiczeń:

Część wprowadzająca do tematu ćwiczenia:

Przeprowadzenie przez planistyczny zespół studentów analiz porównawczych ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z wybranymi według podziału ustawami, ze względu na ich rodzaj i różny stopień powiązań z  planowaniem przestrzennym.

Część podstawowa ćwiczenia:

Opracowanie przez planistyczne zespoły studentów (w formie pisemno-graficznej) wyników przeglądu i oceny relacji prawnych między planistycznymi przepisami prawa ustawowego z przepisami wybra­nych ustaw w różnym stopniu związanych z  planowaniem przestrzennym.

Metody kształcenia

Metody podające:

Wykłady dotyczące poszerzonej wiedzy w zakresie przepisów prawnych planowania przestrzennego, realizowane są w sposób konwencjonalny z wykorzystaniem urządzeń audiowizualnych.

Metody poszukujące:

Ćwiczenia dotyczące nabywania przez studenta praktycznych umiejętności, realizowane są w zespołach planistycznych, wykonujących indywidualne i wspólne zadania z planistycznych przepi­sów prawnych.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykłady:

Student poddaje się weryfikacji wiedzy dotyczącej planistycznych przepisów prawa.

Ćwiczenia:

Student dokonuje kompleksowej analizy i oceny przepisów prawa planistycznego, korzystając z ustawowych procedur techniczno-budowlanych, rozporządzeń i dokumentacji planistyczno-prawnych w zakresie projektowania, realizacji i eksploatacji obiektów architektonicznych oraz zespołów urbanistycznych zgodnie z ekonomiką, ładem przestrzennym i z zrównoważonym rozwojem. Student przedstawia do weryfikacji sporządzone wspólnie z zespołem planistycznym zestawienia wyników przeglądu związków ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i z innymi ustawami oraz rozporządzeniami, dotyczącymi planowania, przy sporządzaniu projektów zagospodarowania przestrzennego, wykazuje się aktywnością i umiejętnością koordynowania pracy w podzespole plani­stycznym oraz potwierdza, poza zajęciami, wynajdywanie źródeł, dotyczących przepisów prawnych w zakresie podwyższania  jakości kształtowania i realizacji polityki przestrzennej państwa.

Zasada ustalania oceny:

Oceną osiągniętych efektów kształcenia w kategorii „wiedza” jest wynik (W) z pisemnego egzaminu, uzyskany na podstawie testu z progami punktowymi:

Brak efektu kształcenia:

0,0 pkt = nd, 0,5 pkt = nd+,

Uzyskany efekt kształcenia:

1,0 pkt = dst, 1,5 pkt = dst+, 2,0 pkt = db, 2,5 pkt = db+, 3,0 pkt = bdb.

Oceną osiągniętych efektów kształcenia w kategorii „umiejętności” jest wynik (U) z wykonanego na zajęciach zadania. Oceną osiągniętych efektów kształcenia w kategorii „kompetencje” jest wynik (K) z liczby konsultacji projektowych, odbytych bezpośrednio z prowadzącym na zajęciach potwierdzają­cych m.in. udział studenta w zadaniu przedmiotowym.

Łączna ocena za przedmiot (P) jest średnią arytmetyczną ocen z wykładu (W) i ćwiczenia (U):

P = 0,5(W + KU),

gdzie wartość oceny U zależy od oceny K dla oceny: negatywnej K = 0, pozytywnej K = 1.

Literatura podstawowa

  1. Bar M., Jendrośka J.:Udział społeczeństwa w postępowaniu administracyjnym w sprawach z zakresu ochrony środowiska”, Zielona Planeta 4(37), OD PKE, s. 20-21, Wrocław 2001.
  2. Chmielewski T., J.: „System planowania przestrzennego harmonizującego przyrodę i gospodarkę”, Politechnika Lubelska, Lublin 2001.
  3. Jędraszko A.: „Zagospodarowanie Przestrzenne w Polsce – drogi i bezdroża regulacji ustawo­wych”, Wydawnictwo PLATAN, Warszawa 2005.
  4. Leśniak J.: „Planowanie przestrzenne” PWN, Warszawa 1985.
  5. Ministerstwo Rozwoju Regionalnego: „Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030. Streszczenie dokumentu rządowego”, Warszawa 2011.
  6. Różycka W.: „Zakres badań ekofizjograficznych i zasady wdrażania wyników do planów zago­spodarowania przestrzennego”, w: Człowiek i środowisko nr 4, 1986.
  7. Strabel W.: „Studia i plany zagospodarowania przestrzennego”, PWSZ, Nysa 2009.
  8. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (tekst jednolity, Dz. U. 2006 nr 156, poz. 1118 z późn. zm.).
  9. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, (Dz. U. 2003 nr 80, poz. 717 – Akt obowiązujący od dnia 27 maja 2003 r.).
  10. Wojtyszyn B. J.: „Partycypacja społeczna w planowaniu przestrzennym na rzecz zrównoważonego rozwoju” w: “Oblicza równowagi”, Politechnika Wrocławska, s. 228-239, Wrocław 2005.

Literatura uzupełniająca

  1. Praca zbiorowa: „Kształtowanie przestrzeni zurbanizowanej w myśl zasad ekorozwoju”, PKE, Wrocław 2001.
  2. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r., w sprawie warunków tech­nicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. nr 75, poz. 690 z późn. zm.).
  3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r., w sprawie zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1587) wraz z załącznikami nr 1-9.
  4. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 r., w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (Dz. U. nr 118, poz. 1233).
  5. Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r., w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. nr 43, poz. 430).
  6. Ustawa z dnia 21 marca 1985 r., o drogach publicznych (Dz. U. nr 14. poz. 60, Dz. U. 2013 poz. 260 z późn. zm.).
  7. Ustawa z dnia 17 maja 1989 r., Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. nr 30. poz. 163 z późn. zm.).
  8. Ustawa z dna 8 marca 1990 r., o samorządzie gminnym (tekst jednolity, Dz. U. 2013. poz. 594)
  9. Ustawa z dnia 28 września 1991 r., o lasach (tekst jednolity, Dz. U. 2014 poz. 1153).
  10. Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r., o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. nr 16. poz. 78 z późn. zm).
  11. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r., o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. nr 115, poz. 741, 2014 poz. 518, 659, 805, 822, 906, 1200).
  12. Ustawa z dnia 5 czerwca 1998 r., o samorządzie województwa (tekst jednolity, Dz. U. 2013. poz. 596).
  13. Ustawa z dnia 12 maja 2000 r., o zasadach wspierania rozwoju regionalnego (Dz. U. nr 48. poz. 550 z późn. zm).
  14. Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r., o samorządach zawodowych architektów i inżynierów budow­lanych oraz urbanistów (Dz. U. 2002 nr 23. poz. 221, nr153, nr 153 poz. 1271, nr 240 poz. 2053).
  15. Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r., prawo ochrony środowiska (tekst jednolity, Dz. U. 2006 nr 129, poz. 902 z późn. zm.).
  16. Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r., prawo wodne (tekst jednolity, Dz. U. 2013 poz. 165).
  17. Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153. poz.1270 z późn. zm).
  18. Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r., o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. nr 162, poz. 1568 z późn. zm.).
  19. Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r., o ochronie przyrody (Dz. U. nr 92, poz. 880 z późn. zm.).
  20. Ustawa z dnia 3.października 2008 r., o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn. zm).
  21. Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r., Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. nr 163. poz. 981 z późn. zm.).

Uwagi

Sala wykładowa z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w sprzęt audio-wizualny, tablice do pisania i prezentowania plansz projektowych oraz w rzutnik folii.

Sala projektowa z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w stoły projektowe, w sprzęt audio-wizualny, tablice do pisania i prezentowania plansz projektowych
oraz w rzutnik folii.


Zmodyfikowane przez dr hab. inż. arch. Bogusław Wojtyszyn, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-04-2018 21:30)