SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Inżynieryjne podstawy oczyszczania powietrza (wybieralny) - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Inżynieryjne podstawy oczyszczania powietrza (wybieralny)
Kod przedmiotu 06.4-WI-ISP-inż.podst.oczyszcz.pow.- 16
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Inżynieria środowiska
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2018/2019
Informacje o przedmiocie
Semestr 5
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr inż. Marzena Jasiewicz
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Projekt 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów ze zjawiskami i procesami związanymi z rozprzestrzenianiem zanieczyszczeń gazowych i pyłowych w atmosferze. Nabycie wiedzy o podstawowych procesach chemicznych i zjawiskach fizycznych wykorzystywanych w oczyszczaniu gazów odlotowych z zanieczyszczeń gazowych i pyłowych.

Wymagania wstępne

Formalne: podstawy fizyki, chemii, termodynamiki, matematyki, meteorologii i klimatologii.

Nieformalne: brak

Zakres tematyczny

Program wykładów: Podstawowe pojęcia i definicje. Rola poszczególnych elementów meteorologicznych w rozprzestrzenianiu zanieczyszczeń. Stany równowagi atmosfery i ich wpływ na procesy mieszania w dolnej troposferze. Inwersja temperatury. Termodynamika atmosfery, kryteria równowagi pionowej atmosfery; gradient sucho i wilgotnoadiabatyczny. Zjawiska fizyczne i przemiany chemiczne stosowane w procesach oczyszczania gazów – absorpcja, adsorpcja, procesy spalania i biologicznego utleniania. Podstawy fizyczne procesów odpylania. Odpylacze suche grawitacyjne, uderzeniowo-inercyjne oraz odśrodkowe (cyklony i multicyklony). Odpylacze filtracyjne. Odpylacze elektrostatyczne. Odpylacze mokre. Problemy eksploatacyjne urządzeń oczyszczania gazów i powietrza. Dobór urządzeń odpylających wraz z elementami instalacji odpylającej. Wykazanie spełnia wymagań środowiskowych. Uproszczona analiza ekonomiczna i ekologiczna.

Program ćwiczeń projektowych: Określenie wielkości emisji i zasięgu rozprzestrzeniania zanieczyszczeń gazowych i pyłowych dla wybranego obiektu przy wykorzystaniu oprogramowania komputerowego. Wyznaczenie wymaganego stopnia redukcji ilości emitowanych zanieczyszczeń. Dobór urządzeń do redukcji emitowanych substancji do dopuszczalnych poziomów.

Metody kształcenia

Metody podające: wykład konwencjonalny, informacyjno- problemowy.

Metody poszukujące, ćwiczeniowo – praktyczne: metoda projektu.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Projekt: podstawą zaliczenia jest obecność na wszystkich zajęciach, opracowanie i przedstawienie operatu ochrony powietrza dla wybranego podmiotu gospodarczego odprowadzającego zanieczyszczenia gazowe i pyłowe.

Wykład: warunkiem uzyskania zaliczenia jest pozytywna ocena z kolokwium pisemnego. Skala ocen: uzyskane punkty/ocena: 0 – 50%/ niedostateczny; 51 – 60%/ dostateczny; 61- 70%/ dostateczny plus; 71 – 80%/ dobry: 81 – 90%/ dobry plus; 91 -100%/ bardzo dobry.

Podstawą ustalenia oceny końcowej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,5 oceny z wykładu oraz 0,5 oceny z ćwiczeń projektowych. Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena końcowa ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,24 – dostateczny, od 3,25 do 3,74 – dostateczny plus, od 3,75 do 4,24 – dobry, od 4,25 do 4,74 – dobry plus, od 4,75 – bardzo dobry.

Literatura podstawowa

  1. Jarosz-Rajczyk M. Wybrane procesy jednostkowe w inżynierii środowiska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej. 2004 
  2. Rutkowski J.D. Źródła zanieczyszczeń powietrza atmosferycznego. Wyd. Politechniki Wrocławskiej, wyd. 2 zmienione, Wrocław 1993 
  3. Rutkowski J.D., Syczewska K., Trzepierczyńska I. Podstawy inżynierii ochrony atmosfery. Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1993 
  4. Juda J., Chruściel S. Ochrona powietrza atmosferycznego. WNT Warszawa 1979

Literatura uzupełniająca

  1. Szklarczyk M. Ochrona atmosfery. Wyd. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2001
  2. Markiewicz M.T. Podstawy modelowania rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń w powietrzu atmosferycznym. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007

Uwagi

Zajęcia prowadzone w pracowni komputerowej, praca z oprogramowaniem komputerowym – maksymalna liczba osób w grupie - 14.


Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Sylwia Myszograj, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 10-01-2019 13:33)