Diagnoza i terapia ofiar przemocy seksualnej - opis przedmiotu

Informacje ogólne

Nazwa przedmiotu	Diagnoza i terapia ofiar przemocy seksualnej
Kod przedmiotu	14.4-WP-PSChM-DTOPS
Wydział	Wydział Nauk Społecznych
Kierunek	Psychologia
Profil	ogólnoakademicki
Rodzaj studiów	jednolite magisterskie
Semestr rozpoczęcia	semestr zimowy 2018/2019

Informacje o przedmiocie

Semestr	9
Liczba punktów ECTS do zdobycia	3
Występuje w specjalnościach	Psychologia zdrowia seksualnego
Typ przedmiotu	obowiązkowy
Język nauczania	polski
Sylabus opracował	dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ

Formy zajęć

Forma zajęć	Liczba godzin w semestrze (stacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne)	Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne)	Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne)	Forma zaliczenia
Laboratorium	30	2	18	1,2	Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie z objawami, konsekwencji i mechanizmami psychopatologii występujących u dziecka i osoby dorosłej w wyniku doznawania przemocy seksualnej.

Wymagania wstępne

wiedza z zakresu psychologii klinicznej (w zakresie wymagań kierowanych do studenta po III roku psychologii)

Zakres tematyczny

Wprowadzenie w problematykę przemocy seksualnej: molestowanie seksualne, gwałt, przemoc seksualna wobec dzieci.

Analiza obszarów zmian w funkcjonowaniu psychospołecznym ofiar przemocy seksualnej.

Mechanizm powstawania i utrzymywania się objawów psychopatologicznych po wykorzystaniu seksualnym. Krótko- i długoterminowe skutki wykorzystania seksualnego

Diagnoza typu urazu, objawów i mechanizmów przystosowania u ofiary przemocy seksualnej.

Specyfika diagnozowania dzieci – ofiar przemocy seksualnej.

Terapia dorosłych i dzieci po urazach przemocy seksualnej.

Metody kształcenia

Pogadanka, praca z książką, praca z dokumentem źródłowym, metoda przypadków, metoda sytuacyjna, praca w grupach, dyskusja, burza mózgów, prezentacja multimedialna

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego i /lub przygotowanie pracy zaliczeniowej. Ocena aktywności na zajęciach. Ocena z ćwiczeń jest oceną końcową. Kolokwium składa się z kilku pytań ocenianych według następujących kryteriów: bardzo dobry – odpowiedź wyczerpująca, zgodna z programem, swobodne operowanie faktami i dostrzeganie związków między nimi, wykazując jednocześnie własne przemyślenia i oceny dobry – odpowiedź zasadniczo poprawna, zawiera większość wymaganych treści, poprawna pod względem terminologii, brak błędów merytorycznych, nie wyczerpuje zagadnienia w sposób bardzo dobry, dostateczny – student zna najważniejsze fakty, umie je zinterpretować, występują nieliczne błędy merytoryczne  niedostateczny-brak odpowiedzi na większość pytań, braki w wiadomościach koniecznych, błędy merytoryczne

Literatura podstawowa

· Herman J. L., Przemoc – uraz psychiczny i powrót do równowagi. Gdańsk 1998.

· Widera-Wysoczańska A.(red.), Interpersonalna trauma. Mechanizmy i konsekwencje. Warszawa 2011.

· Dość milczenia. Przemoc seksualna wobec kobiet i problem gwałtu w Polsce. Raport fundacji Feminoteka

· Beverly James. Leczenie dzieci po urazach psychicznych, PARPA, Warszawa 2003.

· Briere J. Scott, C. Podstawy terapii traumy. Kraków, Wydawnictwo UJ

Literatura uzupełniająca

Kwartalnik . Dziecko Krzywdzone

Hindman J., Przerwać cierpienie. Terapia dzieci – ofiar nadużyć seksualnych, Specjalistyczna Poradnia „OPTA”, Warszawa 1993

Czub M. (2012) Zrozumieć dziecko wykorzystywane seksualnie. GWP

Beisert M. (2008). Kazirodztwo. Rodzice w roli sprawców.

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 12-04-2018 15:21)