SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Pomoc uczniom z trudnościami uczenia się |
Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM- PUzTU |
Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
Kierunek | Psychologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 7 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Występuje w specjalnościach | Psychologia edukacyjna i wychowawcza |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
Ćwiczenia | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Wyposażenie studentów we współczesną wiedzę oraz umiejętności umożliwiające rozumienie i diagnozowanie psychospołecznych źródeł trudności dzieci i młodzieży w uczeniu się oraz udzielania im i współdziałającym z nimi osobom stosownej pomocy psychologicznej.
Znajomość zagadnień z przedmiotów: psychologia rozwoju człowieka w cyklu życia, pedagogika dla psychologów.
Trudności w uczeniu się – istota, zakres, klasyfikacja, podstawowe rodzaje czynników warunkujących pojawienie się i nasilanie syndromu braku osiągnięć szkolnych.
Zdolności ogólne a trudności w uczeniu się dzieci i młodzieży. Zdolności specjalne uczniów, np. uzdolnienia muzyczne, plastyczne, sportowe i inne.
Emocjonalno-społeczne komponenty trudności w uczeniu się. Rola inteligencji emocjonalnej i społecznej oraz interakcji w grupach rówieśniczych.
Motywacyjne aspekty trudności w uczeniu się dzieci i młodzieży.
Środowiskowe przyczyny trudności w uczeniu się dzieci i młodzieży (czynniki dydaktyczne oraz rodzinne).Trudności w uczeniu się osób dyslektycznych - definicja syndromu dysleksji oraz niektóre programy i metody psychopedagogicznej pomocy udzielanej uczniom dyslektycznym.
Trudności w uczeniu się osób charakteryzujących się nadpobudliwością psychoruchową - syndrom ADHD oraz niektóre programy i metody pomocy uczniom przejawiającym symptomy nadpobudliwości. Konstruowanie programów pomocy dzieciom i młodzieży charakteryzującej się syndromem braku osiągnięć szkolnych oparte na behawiorystycznym szacowaniu ich procesu uczenia się.
Diagnozowanie i konstruowanie programów pomocy uczniom charakteryzującym się syndromem braku osiągnięć szkolnych, zaburzeniami rozwoju umiejętności społecznych, programów stymulujących rozwój kompetencji twórczych, rozwój strategii pamięciowych.
Diagnozowanie sytuacji rodzinnej dzieci i młodzieży charakteryzującej się syndromem braku osiągnięć szkolnych oraz udzielanie psychologicznej pomocy ich rodzicom. Syndrom braku osiągnięć szkolnych a proces nasilania się zachowań społecznie nieakceptowanych.
Wykład problemowy, dyskusja, praca w grupach.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Ćwiczenia (zaliczenie na ocenę) – sprawdzian pisemny.
Wykład (egzamin pisemny) - warunkiem przystąpienia do egzaminu jest pozytywna ocena z ćwiczeń. Ocena pozytywna z egzaminu – od 75% poprawnych odpowiedzi.
Na ocenę z przedmiotu składa się ocena z ćwiczeń (50%) i z egzaminu (50%).
Rimm S., Dlaczego zdolne dzieci nie radzą sobie w szkole, Poznań, 2000
Nicholas J. Mackintosh, Andrew M. Colman, Zdolności a proces uczenia się, Poznań, 2002
Dudley A. G., Jak podnosić skuteczność uczenia się. Techniki sprawnego zapamiętywania i przywoływania informacji, Konstancin-Jeziorna, 2001
Smith D.D. Pedagogika specjalna, Warszawa, 2008
Werning R., Lutje-Klose B., Pedagogika trudności w uczeniu się, Gdańsk, 2009
Czerniawska E., Ledzińska M., Jak się uczyć, Bielsko Biała, 2007
Limont W., Cieślikowska J. (red.) Zdolności i stymulowanie ich rozwoju, Kraków, 2005
Rudnicki P., Oblicza buntu w biografiach kontestatorów . Refleksyjność - wyzwalające uczenie się - zmiana, Wrocław, 2009
Woydyłło E., My rodzice dorosłych dzieci, Kraków, 2007
Zmodyfikowane przez dr Jarosław Wagner (ostatnia modyfikacja: 12-04-2018 15:21)