SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Psychologia sądowa |
| Kod przedmiotu | 14.4-WP-PSChM-PSąd |
| Wydział | Wydział Nauk Społecznych |
| Kierunek | Psychologia |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
| Semestr | 8 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
| Występuje w specjalnościach | Psychologia kliniczna |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
| Ćwiczenia | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami psychologii sądowej. Omówione zostaną zagadnienia związane z funkcjonowaniem sprawcy i ofiary, psychologii zeznań świadków, psychologicznych podstaw przebiegu procesów sądowych, sporządzania opinii sądowych.
Wiedza z zakresu psychologii poznawczej, klinicznej i rozwojowej.
Przedmiot psychologii sądowej, podstawowe definicje: zachowania aspołeczne, zachowania antyspołeczne, wiktymność, wiktymizacja, ofiara, obszary i kierunki badań i praktyki. Agresja i przemoc w ujęciu psychologicznym. Hydrauliczny model agresji (Freud, Lorenz). Model frustracja – agresja (Dollard, Miller). Model neoasocjacjonizmu poznawczego (Berkowitz). Model społeczno-poznawczy. Geneza zachowań aspołecznych. Socjalizacja: sposoby rozumienia socjalizacji, podstawowe elementy socjalizacji, mechanizmy socjalizacji, zaburzenia procesu socjalizacji. Psychologiczne koncepcje przestępczości. Psychologia zeznań świadków. Sprawcy zabójstw: czynniki kryminogenne, uwarunkowania osobowościowe i sytuacyjne zabójstw, charakterystyka sprawców zabójstw (wyznaczniki biologiczne, funkcjonowanie poznawcze, cechy nieprawidłowej osobowości, typologia zabójców, motywacja u sprawców zabójstw). Przestępcy seksualni: charakterystyka, typologia, mechanizmy przestępstwa, cykl dewiacyjny, czynniki recydywy, nieletni sprawcy przestępstw. Dziecko w procedurze sądowej. Opiniowanie psychologiczno-sądowe w sprawach karnych, rodzinnych i cywilnych Przemoc domowa: charakterystyka, uwarunkowania, mechanizmy konsekwencje Problemy krzywdzenia dzieci- formy i skutki emocjonalnego krzywdzenia, fizyczne znęcanie się nad dziećmi, seksualne wykorzystywanie, problemy badań psychologicznych.Psychologia przesłuchania. Specyfika zeznań dzieci. Przygotowanie dziecka do zeznań w sądzie. Kazirodztwo: charakterystyka, mechanizmy, konsekwencje. Rola psychologa w procesie karnym - opiniowanie w sprawach dorosłych sprawców przestępstw i małoletnich ofiar przemocy. Psychopatologia a zachowania przestępcze, epigeneza zaburzeń, profilowanie psychologiczne sprawców zabójstw. Zachowania przestępcze nieletnich: uwarunkowania, mechanizmy, czynniki ryzyka, zaburzenia psychiczne nieletnich, recydywa.
Wykład problemowy, pogadanka, praca z książką, praca z dokumentem źródłowym, metoda przypadków, metoda sytuacyjna, praca w grupach, dyskusja, burza mózgów, prezentacja multimedialna
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczenie wykładu odbywa się na podstawie sprawdzianu pisemnego lub pracy pisemnej wg określonego problemu.
Zaliczenie ćwiczeń odbywa się na podstawie oceny aktywnego udziału w zajęciach ćwiczeniowych, przygotowania pracy zaliczeniowej i/lub prezentacji multimedialnej.
Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną ocen z ćwiczeń i wykładów. Warunkiem uzyskania zaliczenia z wykładów jest uzyskanie zaliczenia z ćwiczeń. Ocena z wykładów musi być pozytywna.
Ciosek M. (2003). Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa: Lexinexis.
Rode D. (2016). Modele psychologicznego opiniodawstwa w sprawach karnych
Osobowość przestępcy a proces resocjalizacji (2005). Pod red. J. Świtka, M. Kuć, I. Niewiadomska, Lublin: Wydawnictwo KUL.
Z. Majchrzak (2003). Nieletni, młodociani, dorośli zabójcy i mordercy.
Akerman M. (2005). Podstawy psychologii sądowej. Gdańsk: GWP.
Memon, A., Vrij, A., Bull, R. (2003). Prawo i psychologia. Gdańsk: GWP.
B.Krahe. (2006). Agresja. Gdańsk: GWP.
MacFarlane K., Feldmeth J.R. (2002). Przesłuchanie i diagnoza małego dziecka. Fundacja Dzieci Niczyje, Warszawa
Wojciechowski B. Analiza i ocena zeznań świadków, Warszawa, 2015
Zielona Jenek M., Przesłuchanie małoletnich świadków. Podatność na sugestie a wiarygodność zeznań dzieci.Warszawa, 2012
Hare, R. (2007). Psychopaci są wśród nas. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Buss. D. (2007). Morderca za ścianą. Gdańsk: GWP.
Giannanngelo S. (2007). Psychopatologia seryjnego morderstwa. Poznań: Wydawnictwo JPTQ.
Pospiszyl. K. (2000). Psychopatia. Warszawa: Wydawnictwo Żak.
M. Kornak Małoletni jako świadek w procesie karnym, Warszawa, 2009
Zmodyfikowane przez dr hab. Iwona Grzegorzewska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 24-04-2018 19:11)
