SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Metody analizy danych w inżynierii bezpieczeństwa I |
Kod przedmiotu | 06.9-WM-BHP-P-10 |
Wydział | Wydział Mechaniczny |
Kierunek | Bezpieczeństwo i higiena pracy |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów z podstawowymi metodami matematycznymi stosowanymi w inżynierii bezpieczeństwa oraz ukształtowanie umiejętności doboru odpowiednich metod matematycznych do analizy danych.
Matematyka na poziomie podstawowym szkoły średniej.
1. Dane - liczby rzeczywiste i zespolone - podstawowe działania i postaci.
2. Funkcje jednej zmiennej i wielu zmiennych. Pochodna funkcji rzędu n.
3. Elementy rachunku całkowego, zastosowanie całek.
4. Macierze - pojęcie, cechy, rodzaje i działania na macierzach.
5. Elementy algebry wektorów. Analiza pól skalarnych i wektorowych, operatory różniczkowe.
6. Elementy rachunku tensorowego, własności tensorów.
7. Elementy rachunku różniczkowego w zagadnieniach inżynierskich.
8. Wybrane metody numeryczne stosowane w zagadnieniach inżynierskich.
9. Najpopularniejsze komputerowe programy do analizy danych i obliczeń matematycznych.
Metody podające: wykład informacyjny.
Metody praktyczne: ćwiczenia przedmiotowe (rozwiązywanie przykładowych zadań - analitycznie lub z wykorzystaniem narzędzi komputerowych).
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczenie wykładu - sprawdzenie nabytej wiedzy w formie pisemnej (ocena z uzależniona od osiągniętego progu punktowego). Student otrzymuje ocenę pozytywną, jeżeli uzyska co najmniej 50% wymaganych punktów.
Zaliczenie laboratorium – ocena będąca średnią arytmetyczną wszystkich ocen uzyskanych przez studenta w trakcie ćwiczeń w formie wyznaczonej przez prowadzącego oraz kolokwium z zadań. Dodatkowo sprawdzany może być stopień przygotowania studentów oraz ich aktywności w trakcie ćwiczeń.
Ocena końcowa stanowi średnią pozytywnych ocen z wykładu i ćwiczeń.
1. Jurlewicz T., Skoczylas Z., Algebra liniowa 1, Oficyna Wydawnicza GiS, 2001.
2. Kukiełka L.: Podstawy badań inżynierskich. Wyd. Politechniki Koszalińskiej, Koszalin 2000.
3. Krysicki W., Włodarski L. – Analiza matematyczna w zadaniach, cz. 1 i 2, PWN, 2000.
4. Nowakowski R., Matematyka wyższa w technice i naukach stosowanych. Wyd. Alef, 2003.
5. Stankiewicz W., Wojtowicz J. – Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, PWN 1984.
6. Waszak A., Wyrwińska A.: Rozwiązania wybranych zadań i problemów matematycznych, Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2001.
1. Bobrowski D., Modele i metody matematyczne teorii niezawodności w przykładach i zadaniach. Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1985.
2. Fichtenholz G.M., Rachunek różniczkowy i całkowy, tom I i II. PWN 1978.
3. Karaśkiewicz E., Zarys teorii wektorów i tensorów. PWN, Warszawa, 1971.
Pozostałe warunki uczestnictwa i zaliczenia określa Regulamin studiów.
Zmodyfikowane przez dr inż. Renata Kasperska (ostatnia modyfikacja: 25-04-2018 15:16)