SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Chemia organiczna |
Kod przedmiotu | 13.3-WB-BiolP-ChOrg-W-S14_pNadGen0FQPK |
Wydział | Wydział Nauk Biologicznych |
Kierunek | Biologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studenta z grupami związków organicznych ze szczególnym uwzględnieniem ich budowy, metod otrzymywania i reaktywności. Pokazanie związku pomiędzy jego strukturą a właściwościami fizykochemicznymi. Przedstawienie roli związków organicznych w i dla organizmów żywych.
Wiadomości z chemii z zakresu szkoły średniej.
Wykład: Klasyfikacja związków organicznych: rodzaje węglowodorów i ich pochodne zawierające charakterystyczne grupy funkcyjne. Budowa związków organicznych: typy wiązań i geometria cząsteczek wynikająca z hybrydyzacji orbitali atomowych węgla. Budowa związków organicznych: izomeria konstytucyjna i przestrzenna. Rodzaje reakcji organicznych: substytucja, addycja, eliminacja. Nazewnictwo, izomeria, występowanie, właściwości fizyczne, reaktywność, zastosowanie węglowodorów nasyconych (alifatycznych i cyklicznych), nienasyconych i aromatycznych. Fluorowcopochodne węglowodorów, halogenki arylów: rodzaje, nazewnictwo, właściwości fizyczne, reaktywność, zastosowania. Alkohole, fenole, etery: budowa, nazewnictwo, właściwości fizyczne, reaktywność. Związki karbonylowe – aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe i ich pochodne: nazewnictwo, otrzymywanie, właściwości fizyczne, reaktywność. Aminy alifatyczne i aromatyczne: nazewnictwo, właściwości fizyczne, reaktywność.
Ćwiczenia laboratoryjne: Preparatyka organiczna (acetylowanie, nitrowanie, sulfonowanie, estryfikacja, hydroliza, utlenianie). Jakościowa analiza organiczna (wykrywanie grup funkcyjnych). Metody wyodrębniania i oczyszczania związków organicznych (dekantacja, suszenie, krystalizacja, ekstrakcja, destylacja, chromatografia). Izolacja związków organicznych z preparatów biologicznych. Oznaczanie własności fizycznych związków organicznych (temperatura topnienia, temperatura wrzenia).
Wykład w formie prezentacji multimedialnej. Wykład problemowy. Część praktyczna - ćwiczenia laboratoryjne z wykorzystaniem podstawowego sprzętu laboratorium chemicznego.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład – pozytywna ocena z egzaminu pisemnego w formie pytań otwartych; czas trwania 1 h. Pozytywną ocenę uzyskuje student po udzieleniu 55 % poprawnych odpowiedzi. Ćwiczenia laboratoryjne - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. Ocenie podlegają także: kolokwia sprawdzające wiedzę – ocena pozytywna powyżej 55 % uzyskanych punktów, dziennik laboratoryjny i praktyczne umiejętności. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen cząstkowych (po 50% z części wykładowej i laboratoryjnej).
Literatura podstawowa
1. R. T. Morrison, R. N. Boyd, Chemia organiczna, PWN, Warszawa 2012
2. J. McMurry, Chemia organiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2016
3. P. Mastalerz, Podręcznik chemii organicznej, Wyd. Chemiczne, Wrocław 2016
4. E. Białecka-Floriańczyk, J. Włostowska, Chemia organiczna, WNT, Warszawa 2009
5. A.I. Vogel, Preparatyka organiczna, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2006
1. S. McMurry, Chemia organiczna. Rozwiązywanie problemów, PWN Warszawa 2012
Zmodyfikowane przez dr Renata Grochowalska (ostatnia modyfikacja: 11-06-2018 14:22)