Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z bogatym dorobkiem retoryki klasycznej i erystyki oraz ich współczesnych zastosowań w zawodzie prawnika.
Szczegółowe cele skupiają się wokół kształcenia umiejętności poprawnego
i pięknego mówienia, spójnego komponowania wypowiedzi (ustnej i pisemnej, zwłaszcza mowy sądowej), przekazywania treści perswazyjnych oraz rozpoznawania
i reagowania na komunikaty manipulacyjne.
Nacisk kładzie się także na uwrażliwienie studentów na rolę języka w kształtowaniu postaw i sądów.
Wymagania wstępne
Brak
Zakres tematyczny
Rytm poszczególnych zajęć i dobór tematu mów uzależniony jest od potrzeb i możliwości słuchaczy.
Retoryka, w tym retoryka prawnicza, jako nauka. Sądowy rodowód retoryki. Perswazyjny charakter komunikacji uwarunkowanej prawnie. Autorytet prawa.
Wybitni antyczni i współcześni retorzy sądowi.
Język potoczny, język prawny i język prawniczy.
Poprawność językowa, piękno i stosowność wysłowienia.
Przemawianie jako akt mowy. Rodzaje mów, style mów. Specyfika genus iudiciale.
Etapy przygotowywania mowy sądowej: inventio, dispositio, elocutio, memoria, actio (w tym: pozawerbalne środki perswazyjne).
Argumentacja rzeczowa, logiczna, emocjonalna.
Teoria i praktyka przemówień końcowych (genus iudiciale). Trening umiejętności retorycznych.
Retoryka a erystyka – dyskusja, polemika i gatunki pokrewne. Kultura prowadzenia sporu publicznego, prawnego i prawniczego.
Chwyty erystyczne i sposoby obrony przed nimi.
Metody kształcenia
Metody: pogadanka, wykład konwersatoryjny, heureza, dyskusja, praca w grupach, praca z tekstem, wygłaszanie przemówień i ich analiza.
Środki: prezentacja multimedialna, teksty źródłowe, nagrania dostępne on-line, nagrania audio-video.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
Ćwiczenia: obecność na ćwiczeniach, analiza wybranego tekstu pod kątem zastosowanych w nim technik perswazyjnych z prezentacją wyników na forum grupy, wypowiedź na forum grupy, udział w dyskusji na forum grupy, pozytywne zaliczenie kolokwium, uzyskanie pozytywnej oceny z prezentacji własnej mowy sądowej referat (w uzasadnionych przypadkach – referat).
Literatura podstawowa
Ćwiczenia z retoryki, red. M. Barłowska, A. Budzyńska-Daca, B. Gaj i in., Warszawa 2012.
Jabłońska-Bonca J., Prawnik a sztuka negocjacji i retoryki, Warszawa 2002.
Jadacka H., Poradnik językowy dla prawników, Warszawa 2006.
Korolko M., Retoryka dla prawników, Warszawa 2001.
Leksykon retoryki prawniczej. 100 podstawowych pojęć, red. K. Zeidler, P. Rybiński, Gdańsk 2010.
Lichański J.Z., Retoryka. Historia, teoria, praktyka, t.1, 2, Warszawa 2007.
Łyczywek R., Słynne mowy sądowe. Antologia, Szczecin 1998.
Perelman Ch., Logika prawnicza. Nowa retoryka, Warszawa 1984.
Schopenhauer A., Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów, Warszawa 1993.
Stelmach J., Kodeks argumentacyjny dla prawników, Kraków 2003.
Literatura uzupełniająca
Dajewski W., Śladami wielkich mówców, Kraków 1970.
Hawrysz M., Formy komunikacji agonistycznej, [w:] taż, Polemiczna twórczość Marcina Czechowica w perspektywie genologii lingwistycznej, Zielona Góra 2012.
Kochan M., Pojedynek na słowa – techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków 2005.
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.