1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z najbardziej charakterystycznymi pojęciami w architekturze, które pozwalają rozumieć ją jako sztukę formowania środowiska życia człowieka,a w wymiarze praktycznym, z kompozycją przestrzenną, podstawowymi standardami wstępnego projektowania architektonicznego i różnymi formami małej architektury w obszarach zabudowy miejskiej.
2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta opracowywania zgeometryzowanych form przestrzennych będących koncepcjami architektonicznymi różnych form obiektów w małej skali.
3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do prezentacji rozwiązania projektowego.
Wymagania wstępne
Formalne: -
Nieformalne: elementarna wiedza dotycząca percepcji odbioru przestrzeni
w odniesieniu do skali człowieka.
Zakres tematyczny
Program wykładów odnosi się do zakresu tematycznego poniżej:
- znaczenie pojęć w przestrzeni architektonicznej,
- przestrzeń architektoniczna a człowiek,
- tworzenie nowej wartości przestrzeni o określonych cechach użytkowych, - projektowanie prostych form architektonicznych,
- wymiarowanie w architekturze z elementami wyposażenia
- percepcja człowieka,
- fizyczne ograniczenia przestrzeni,
-elementy kompozycji architektonicznej,
- projektowanie uniwersalne .
Program ćwiczeń projektowych:
- zasady komponowania przestrzeni architektonicznej przy zastosowaniu zależności form, zestawień materiałów,
- integracja elementów dopełniających kształtowaną przestrzeń,
- wiedza w zakresie podstawowej kompozycji np.: oświetlenie, barwa, proporcje, złoty podział, zasady projektowania z uwzględnieniem wpływu uwarunkowań fizjofizycznych na kształtowanie najbliższego otoczenia człowieka,
Metody kształcenia
METODY PODAJĄCE
Przyjęto metodę prowadzenia różnych form wykładu jako: wykład konwencjonalny, wykład problemowy, wykład konwersatoryjny, wykład informacyjny, prelekcja, pokaz, prezentacje audio-wizualne, multimedialne, prezentacje.
METODY POSZUKUJĄCE
Prelekcja, pokaz, praca realizowana w grupach, kształcenie interaktywne i kreatywne, wg. szczegółowego harmonogramu zajęć.
Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się
Opis efektu
Symbole efektów
Metody weryfikacji
Forma zajęć
Warunki zaliczenia
WYKŁAD
Zaliczenie na ocenę (ZO)
Zasady ustalania oceny:
Ocena osiągnięcia efektu kształcenia w kategorii: wiedza, umiejętności
i kompetencje społeczne jest wynikiem uzyskania pozytywnej odpowiedzi na krótkie ustrukturyzowane pytania sprawdzające z progami punktowymi:
50% - 60% pozytywnych odpowiedzi – dst
61% - 70% dst+
71% - 80% db
81% - 90% db+
91% - 100% bdb .
Obecność studenta na wykładach i na ćwiczeniach jest obowiązkowa.
Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią z pozytywnych ocen otrzymanych
z wykładu i projektu.
Ocena uwzględnia także frekwencję i czynny udział w zajęciach.
PROJEKT
Zaliczenie na ocenę (ZO)
Zajęcia projektowe umożliwiające studentowi opanowanie podstawowych pojęć z zakresu kompozycji plastycznych i architektonicznych, w tym opanowanie techniki wykonywania prostych modeli płaskich i przestrzennych, kreowanie krótkiej prezentacji swoich poglądów, jak również rozumienie pojęcia funkcja
i forma obiektu.
Ocena przez prowadzących kolejnych wymaganych etapów prezentacji projektu w czasie zajęć, oraz ocena końcowa projektów kursowych oceniona wspólnie
w zespole prowadzących i odpowiedzialnych za przedmiot.
Średnia arytmetyczna ocen cząstkowych (oceny z klauzur, oceny z prezentacji, oceny przejściowe za projekt) i oceny za projekt kursowy.
Efekty uczenia się są ocenione w trakcie prezentacji środsemestralnych
i projektu końcowego.
Sposób i tryb uzupełniania zaległości powstałych wskutek
nieobecności studenta na zajęciach - konieczność nadrobienia zakresu opuszczonych zajęć projektowych poprzez udział w konsultacjach w trakcie danego semestru (dopuszczalna ilość nieobecności na ćwiczeniach/projekcie – 2).
Ocena uwzględnia także frekwencję i czynny udział w zajęciach.
Literatura podstawowa
Adamczewska-Wejchert H., Domy atrialne, PWN, Warszawa 1978;
Adamczewska-Wejchert H., Kształtowanie zespołów mieszkaniowych, Arkady, Warszawa 1985;
Alexander C., Pattern Language: Towns, Buildings, Construction, Oxford University Press, New York 1997.
Bać Z., Wprowadzenie do projektowania osiedlowych struktur funkcjonalno-przestrzennych, Wyd. PWr., Wrocław 1978;
Bać Z.,(red.) , Theory of habitat : the contemporary context, Oficyna Wydaw. Politechniki Wrocławskiej,
2019, Wrocław;
Bańka A., Społeczna psychologia środowiska, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2002;
Baranowski A., Projektowanie zrównoważone w architekturze. Wydaw. Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 1998;
Basista A., Architektura. Dlaczego jest, jaka jest, Znak, Kraków 2009;
Basista A., Kompozycja dzieła architektury, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2006;
Basista A., Nowakowski A., Jak czytać architekturę, Wydawnictwo Universitas, Kraków 2012;
Gehl J., Miasto dla ludzi, Wyd. RAM, Kraków 2014;
Gehl J., Życie między budynkami, RAM, Kraków 2013;
Giedion S., Czas, przestrzeń i architektura. Narodziny nowej tradycji., PWN, Warszawa 1968;
i perspektywy rozwoju, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2010;
Jeziorkowski A., O rysunku i nie tylko, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 1998.
Król-Bać E., Wpływ uwarunkowań fizjofizycznych na kształtowanie najbliższego otoczenia człowieka, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1992;
Kuryłowicz E., Projektowanie uniwersalne: udostępnieni osobom niepełnosprawnym,Centrum Badawczo-Rozwojowe Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, 1996;
Le Corbusier — W stronę architektury, Fund. Centrum Architektury, Seria Fundamenty, Warszawa 2012;
Neufert E., Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady, Warszawa 2000;
Rybczyński W., Jak działa architektura. Przybornik humanisty, Wydawnictwo Karater, Kraków 2014;
Rybczyński W., Dom.Krótka historia ideii, Wyd. Karakter,Kraków 2019
Schneider-Skalska G. — Kształtowanie zdrowego środowiska mieszkaniowego. Wybrane zagadnienia, Wyd.PK, Kraków, 2004;
Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, Warszawa 1955;
Włodarczyk J.A. — Żyć znaczy mieszkać, Warszawa, 1997, PWN
Zumthor P., Myślenie architekturą, Wydawnictwo Karater, Kraków 2010;
Żórawski J., O budowie formy architektonicznej, Arkady, Warszawa 1973;
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie - aktualny stan prawny (Dz.U.2019.0.1065 t.j. - Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie);
Ben van Berkel, Carolin Bos — Niepoprawni wizjonerzy, Warszawa, 2000;
Gzell S.,(red.) Architektura urbanistyka nauka, Wyd. PWN, Warszawa 2019;
Grandjean E., Ergonomia mieszkania – aspekty fizjologiczne i psychologiczne w projektowaniu, Arkady, Warszawa 1978;
Juchimiuk J., Golański M., Jarzyna J., Floating prosumer habitats [w:] Theory of habitat : the contemporary context, 2019. / ed. Z. Bać, Wrocław : Oficyna Wydaw. Politechniki Wrocławskiej, s. 223--233, ISBN: 9788374931144;
Juchimiuk J., Eksperymentalne piękno. Habitaty aktywne energetycznie [w:] Habitaty : mój piękny habitat, 2016. / red. Z. Bać, Wrocław : Oficyna Wydaw. Politechniki Wrocławskiej, s. 272--286, ISBN: 9788374939690
Lenartowicz K.L., Słownik psychologii architektury, Politechnika Krakowska, Kraków 2010;
Monestiroli A., Osiem definicji architektury, (Otto definizioni di architettura) publikacja [w:] PRETEKST, Zeszyty Katedry Architektury Mieszkaniowej nr 1, Kraków, 2004, PK KAM Kraków;
Nowakowska Z., red., Projektowanie architektoniczno-urbanistyczne wstępne, Kraków 1994
Prokopska A., Metodologia projektowania architektonicznego. Fazy wstępne procesu architektonicznego, Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 2015;
Palej A., Kształtowanie przestrzeni dla dzieci w miejskim środowisku mieszkaniowym, Kraków, 1991, Wyd. Politechniki Krakowskiej;
Palej A., Schneider-Skalska G., Architektura od abc ... czyli jak rozumieć świat ,który nas otacza, Polska Akademia Nauk, Oddział w Krakowie, Kraków 2008;
Rasmussen S., E., Odczuwanie architektury, Wyd. Murator, Warszawa 1999;
Tatarkiewicz W., Historia estetyki, Warszawa 1962;
Wejchert K., Elementy kompozycji urbanistycznej, Warszawa, 1984, Arkady;
Wejchert K., Przestrzeń wokół nas, Katowice, 1993, Horyzont
Aktualne magazyny architektoniczne, czasopisma branżowe, strony internetowe poświęcone krytyce architektonicznej.
Uwagi
Sala wykładowa z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w sprzęt audio-wizualny, tablice do pisania i prezentowania plansz projektowych.
Pracownia projektowa (modelarnia) powinna być przystosowana do realizacji modeli przestrzennych w różnych skalach.
*Przedmiot kończy wybór przez Komisję z Zakładu TiPA IAiU WBAiIŚ UZ (składającą się z prowadzących grupy ćwiczeniowe/projektowe oraz odpowiedzialnych za przedmioty) najlepszych projektów, które są prezentowane na wstawie zbiorowej w Galerii Architektury i Sztuki Uniwersytetu Zielonogórskiego (dyplomy za I, II, III miejsce oraz wyróżnienia, zaświadczenia).
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. arch. Marta Skiba, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 23-09-2021 10:19)
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Korzystając z niniejszej strony, wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej.
