1. SylabUZ
2. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
3. semestr zimowy 2020/2021
4. Architektura - pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta
5. Rysunek odręczny I

Wygeneruj PDF dla tej strony

Rysunek odręczny I - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

1. Zapoznanie z różnymi rodzajami rysunku na przykładzie prac wybitnych malarzy i architektów.

2. Pobudzanie oraz rozwijanie wyobraźni plastycznej, przestrzennej i kompozycyjnej czerpiącej z wiedzy o budowie formy.

3. Wykształcenie umiejętności posługiwania się rysunkiem jako środkiem artystycznego wyrazu w oparciu o znajomość budowy formy, przestrzeni oraz kompozycji i perspektywy.

4. Wykształcenie umiejętności posługiwania się różnymi rodzajami rysunku w zależności od sytuacji np. linearny szkic koncepcyjny, lub światłocieniowe studium z natury - uwydatniające elementy detalu, czy formy wykreowane z wyobraźni.

5. Przygotowanie do zaprezentowania własnej interpretacji kompozycji ustawionej w pracowni oraz architektury rysowanej w plenerze, a także wyrobienie potrzeby zarówno dyskusji, jak i sztuki swobodnego dzielenia się wrażeniami na temat własnej pracy twórczej oraz prac swoich kolegów.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Nieformalne:
Elementarne umiejętności w posługiwaniu się rysunkiem odręcznym oraz umiejętność prawidłowej interpretacji zadania z uwzględnieniem przestrzeni, proporcji, wzajemnych relacji form w obserwowanym zjawisku.

Zakres tematyczny

Program laboratorium:

1. Na podstawie zaproponowanego układu różnych form (pracownia) dokonać własnej interpretacji tej kompozycji za pomocą monochromatycznego kolażu - uwzględniając przestrzeń, proporcje oraz budowę formy. Następnie, na podstawie tego samego układu oraz biorąc pod uwagę doświadczenie z pracy nad monochromatycznym kolażem, wykonać rysunek studyjny - uwzględniając różnice wynikające ze zmiany narzędzia plastycznej interpretacji.

2. Znaleźć w plenerze obiekty architektury (współczesnej/zabytkowej) i sporządzić dokumentację fotograficzną - akcentując charakter tych obiektów (pejzaż otwarty/otoczenie miejskie) oraz kontekst (kulturowy i przyrodniczy), w którym funkcjonują wybrane obiekty. Wykonać serię szkiców (syntetycznych/analitycznych) pod kątem zadanego problemu, następnie dokonać interpretacji wybranego szkicu na dużym formacie (rysunek studyjny) - biorąc pod uwagę zmianę skali oraz środków wyrazu (rysunek linearny/rysunek walorowy).

3. Na podstawie zaproponowanego układu różnych form (pracownia) dokonać własnej interpretacji tej kompozycji, dodając z wyobraźni elementy podkreślające lub zmieniające charakter danego układu - uwzględniając przestrzeń, proporcje oraz perspektywę.

Metody kształcenia

Metody podające:

1. Zaprezentowanie rysunków wybitnych twórców - pracownia

2. Tematyczne wystawy w uczelnianej Galerii Sztuki

Metody poszukujące:

1. Studium z natury

2. Szkice w plenerze

3. Rysunek z wyobraźni

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

1. Zapoznał się z różnymi rodzajami rysunku na przykładzie prac wybitnych malarzy i architektów.

2. Na podstawie zaproponowanego układu różnych form (pracownia) dokonał własnej interpretacji tej kompozycji za pomocą monochromatycznego kolażu - uwzględniając przestrzeń, proporcje oraz budowę formy.

3. Na podstawie tego samego układu oraz biorąc pod uwagę doświadczenie z pracy nad monochromatycznym kolażem, wykonał rysunek studyjny - uwzględniając różnice wynikające ze zmiany narzędzia plastycznej interpretacji.

4. Znalazł w plenerze obiekty architektury (współczesnej/zabytkowej) i sporządził dokumentację fotograficzną, akcentując charakter tych obiektów (pejzaż otwarty/otoczenie miejskie) oraz kontekst (kulturowy i przyrodniczy), w którym funkcjonują wybrane obiekty, a następnie wykonał serię szkiców pod kątem zadanego problemu (rysunek linearny).

5. Dokonał interpretacji wybranego szkicu na dużym formacie (rysunek studyjny) - biorąc pod uwagę zmianę skali oraz środków wyrazu.

6. Na podstawie zaproponowanego układu różnych form (pracownia) dokonał własnej interpretacji tej kompozycji, dodając z wyobraźni elementy podkreślające lub zmieniające charakter danego układu - uwzględniając przestrzeń, proporcje oraz perspektywę.

7. Potrafił zaprezentować i przekonać do własnej interpretacji kompozycji ustawionej w pracowni oraz architektury rysowanej w plenerze, a także nabył umiejętność zarówno dyskusji, jak i swobodnego dzielenia się wrażeniami na temat własnej pracy twórczej oraz prac swoich kolegów.

Literatura podstawowa

1. R. Natusiewicz, Rysunek Architekta, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1992

2. K. Teissig, Techniki rysunku, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982

3. A. Jeziorkowski, Nie tylko o rysunku, Politechnika Poznańska, Poznań 1998

4. K. Zwolińska, Z. Malicki Mały słownik terminów plastycznych, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975

5. R. Arnheim, Myślenie wzrokowe, Wydawnictwo Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2013

6. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2016

 

Literatura uzupełniająca

1. Czas Kultury - pismo społeczno-kulturalne, dwumiesięcznik

2. Artluk - magazyn o sztuce współczesnej, kwartalnik

3. Szum - magazyn o sztuce współczesnej, kwartalnik

4. Culture.pl - portal poświęcony polskiej kulturze

Uwagi

Zmodyfikowane przez dr inż. arch. Justyna Kleszcz (ostatnia modyfikacja: 26-04-2020 16:41)