SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Biosensory |
| Kod przedmiotu | 06.9-WM-IB-P-59_19 |
| Wydział | Wydział Mechaniczny |
| Kierunek | Inżynieria biomedyczna |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
| Semestr | 5 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 5 |
| Typ przedmiotu | obieralny |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Wykład | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
| Laboratorium | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest zdobycie wiedzy na temat zasad działania, właściwości i zastosowań wytypowanych biosensorów.
Student powinien wykazywać się wiedzą z zakresu metod badań biomateriałów, biochemii, podstaw elektroniki i cyfrowego przetwarzania sygnałów.
Wykład: Biosensory jako podgrupa sensorów optycznych, mechanicznych i elektrochemicznych, materiały elektrodowe, charakterystyka metod analitycznych, przemiany energetyczne w czujniku, immobilizacja enzymów i innych biomolekuł, problemy selektywności i limitu detekcji, zasady prawidłowego wykonywania pomiarów, biosensory mono- i polienzymatyczne, biosensory komórkowe, tkankowe i bakteryjne, biosensory inhibitorowe, biosensory nieenzymatyczne, immunosensory, genosensory, lab-on-the-chip, zastosowanie biosensorów w inżynierii biomedycznej, zastosowania pozamedyczne biosensorów, kierunki rozwoju biosensorów.
Laboratorium: Tensometry i czujniki przesunięć liniowych. Czujniki temperatury. Czujniki pola magnetycznego. Czujniki ciśnienia, wilgotności i temperatury. Przetworniki analogowo-cyfrowe. Woltamperometryczne oznaczanie stężenia kwasu askorbinowego i paracetamolu, Spektrofotometryczne oznaczanie białka, Sensory amperometryczne – porównanie technik detekcji glukozy, Pomiary przewodnictwa elektrycznego koncentratów dializacyjnych, Immunosensory – oznaczanie stężenia wybranej cytokiny, Pomiar natężenia przepływu – sensory w aparatach do hemodializy.
Wykład: Podstawową formą kształcenia jest wykład konwencjonalny wspomagany technikami audiowizualnymi z aktywnym udziałem studentów.
Laboratorium: Studenci realizują ćwiczenia cyklicznie w nielicznych grupach z wykorzystaniem podstawowych urządzeń analitycznych. Przygotowanie do zajęć sprawdzane jest w formie krótkiego sprawdzianu, a z wykonanego ćwiczenia student zobowiązany jest sporządzić sprawozdanie.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład: zaliczenie na ocenę. Warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium.
Laboratorium: zaliczenie na ocenę (warunkiem zaliczenia laboratorium jest wykonanie doświadczeń przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium oraz uzyskanie pozytywnych ocen ze sprawozdań).
Ocenę końcową przedmiotu stanowi średnia arytmetyczna ocen z części wykładowej i laboratoryjnej.
1.M. Nałęcz, M Dąbrowski , T. Orłowski, Tom 2 Biopomiary, Akademicka Oficyna Wydawnicza EXIT, PAN 2001.
2.W. Torbicz, Z. Brzózka, Czujniki chemiczne i bioczujniki. PTTS Oficyna Wydawnicza "Audiutor", Warszawa 1995.
3.A.J. Bard, L.R. Faulkner, Electrochemical methods, fundamental and applications, Wiley, New York 1980.
4.A. Sadana, Handbook of biosensors and biosensor kinetics, Elsevier, 2010.
5.P.A. Serra, Biosensor, InTech, 2010.
6.P.A. Serra, Biosensor for health, environment and biosecurity, InTech, 2011.
7.A. Chwojnowski, Sucha chemia, Exit, Warszawa 2003.
8.P.A. Oberg, T. Togawa, F. A. Spelman, Sensors in medicine and health care, Wiley, 2004.
9.Artykuły publikowane w czasopismach naukowych poświęconych elektrochemii, chemii analitycznej oraz sensorom chemicznym i biosensorom.
1.M. Miłek, Metrologia elektryczna wielkości nieelektrycznych, Wydawnictwo Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2006.
2.J. Piotrowski, Pomiary czujniki i metody pomiarowe wybranych wielkości fizycznych i składu chemicznego, WNT, Warszawa 2009.
3.W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej. PWN, Warszawa 2008.
4.A. Chmiel, Biotechnologia, PWN, W-wa, 1994.
5.Z. Kulka, A. Libura, M. Nadachowski, Przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowoanalogowe, WKiŁ Warszawa 1987.
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Tomasz Klekiel, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 14-04-2020 21:39)
