SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Chemia organiczna |
Kod przedmiotu | 13.3-WB-BiolP-ChOrg-L-S14_gen5DBMY |
Wydział | Wydział Nauk Biologicznych |
Kierunek | Biologia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 6 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | - | - | Egzamin |
Laboratorium | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studenta z grupami związków organicznych ze szczególnym uwzględnieniem ich budowy, metod otrzymywania i reaktywności. Pokazanie związku pomiędzy jego strukturą a właściwościami fizykochemicznymi. Przedstawienie roli związków organicznych w i dla organizmów żywych.
Wiadomości z chemii z zakresu szkoły średniej.
Wykład: Klasyfikacja związków organicznych: rodzaje węglowodorów i ich pochodne zawierające charakterystyczne grupy funkcyjne. Budowa związków organicznych: typy wiązań i geometria cząsteczek wynikająca z hybrydyzacji orbitali atomowych węgla. Budowa związków organicznych: izomeria konstytucyjna i przestrzenna. Rodzaje reakcji organicznych: substytucja, addycja, eliminacja. Nazewnictwo, izomeria, występowanie, właściwości fizyczne, reaktywność, zastosowanie węglowodorów nasyconych (alifatycznych i cyklicznych), nienasyconych i aromatycznych. Fluorowcopochodne węglowodorów, halogenki arylów: rodzaje, nazewnictwo, właściwości fizyczne, reaktywność, zastosowania. Alkohole, fenole, etery: budowa, nazewnictwo, właściwości fizyczne, reaktywność. Związki karbonylowe – aldehydy, ketony, kwasy karboksylowe i ich pochodne: nazewnictwo, otrzymywanie, właściwości fizyczne, reaktywność. Aminy alifatyczne i aromatyczne: nazewnictwo, właściwości fizyczne, reaktywność.
Ćwiczenia laboratoryjne: Preparatyka organiczna (acetylowanie, nitrowanie, sulfonowanie, estryfikacja, hydroliza, utlenianie). Jakościowa analiza organiczna (wykrywanie grup funkcyjnych). Metody wyodrębniania i oczyszczania związków organicznych (dekantacja, suszenie, krystalizacja, ekstrakcja, destylacja, chromatografia). Izolacja związków organicznych z preparatów biologicznych. Oznaczanie własności fizycznych związków organicznych (temperatura topnienia, temperatura wrzenia).
Wykład w formie prezentacji multimedialnej. Wykład problemowy. Część praktyczna - ćwiczenia laboratoryjne z wykorzystaniem podstawowego sprzętu laboratorium chemicznego.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład – pozytywna ocena z egzaminu pisemnego w formie pytań otwartych; czas trwania 1 h. Pozytywną ocenę uzyskuje student po udzieleniu 55 % poprawnych odpowiedzi. Ćwiczenia laboratoryjne - warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych, przewidzianych do realizacji w ramach programu laboratorium. Ocenie podlegają także: kolokwia sprawdzające wiedzę – ocena pozytywna powyżej 55 % uzyskanych punktów, dziennik laboratoryjny i praktyczne umiejętności. Ocena końcowa to średnia arytmetyczna ocen cząstkowych (po 50% z części wykładowej i laboratoryjnej).
1. R. T. Morrison, R. N. Boyd, Chemia organiczna, PWN, Warszawa 2012
2. J. McMurry, Chemia organiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2016
3. P. Mastalerz, Podręcznik chemii organicznej, Wyd. Chemiczne, Wrocław 2016
4. E. Białecka-Floriańczyk, J. Włostowska, Chemia organiczna, WNT, Warszawa 2009
5. A.I. Vogel, Preparatyka organiczna, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 2006
1. S. McMurry, Chemia organiczna. Rozwiązywanie problemów, PWN Warszawa 2012
Zmodyfikowane przez dr hab. Jacek Kozioł, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 27-04-2020 16:35)