SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Podstawy odwzorowań i wizualizacji kartograficznych - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Podstawy odwzorowań i wizualizacji kartograficznych
Kod przedmiotu 06.4-WI-GeoTSP-Powk-S17
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Geoinformatyka i techniki satelitarne
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2021/2022
Informacje o przedmiocie
Semestr 5
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. inż. Maria Mrówczyńska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z trygonometrią sferyczna,  układami współrzędnych na kuli oraz geometrią elipsoidy obrotowej, a także teorią odwzorowań kartograficznych. 

Wymagania wstępne

Zaliczone przedmioty: matematyka, podstawy geodezji.

Zakres tematyczny

Wykłady:

Trygonometria sferyczna. Układy współrzędnych na kuli. Geometria elipsoidy obrotowej.

Odwzorowania kartograficzne. Klasyfikacja odwzorowań kartograficznych. Szczegółowe przedstawienie odwzorowań azymutalnych, walcowych, stożkowych.

Zniekształcenia odwzorowawcze. Teoria zniekształceń Tissota.  Kierunki główne. Skala długości w kierunkach głównych. Elipsa zniekształceń.

Ćwiczenia:

Podstawowe wzory trygonometrii sferycznej. Współrzędne geograficzne, , współrzędne azymutalne, współrzędne prostokątne, współrzędne elipsoidalne. Związki pomiędzy współrzędnymi (rozwiązywanie indywidualnego zadania).

Projekt i obliczenie siatki kartograficznej w odwzorowaniu walcowym stycznym, normalnym: równoodległościowym, równokątnym i równopowierzchniowym elipsoidy obrotowej w płaszczyznę (rozwiązywanie indywidualnego zadania).

Projekt i obliczenie siatki kartograficznej w odwzorowaniu azymutalnym walcowym stycznym, normalnym: równoodległościowym, równokątnym i równopowierzchniowym elipsoidy obrotowej w płaszczyznę (rozwiązywanie indywidualnego zadania).

Przedstawienie danych statystycznych za pomocą wykresów oraz obliczenie danych niezbędnych do zaprojektowania diagramów jednoparametrowych płaskich i bryłowych  (rozwiązywanie indywidualnego zadania).

Metody kształcenia

Metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych.

Metody poszukujące: ćwiczeniowo-praktyczne: studium przykładowe

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z pisemnego zaliczenia końcowego. Progi punktowe przedstawiają się następująco:

                           50% - 60% maksymalnej do uzyskania liczby punktów – dostateczny,

                           61% - 70%                                                                 – dostateczny plus,

                           71% - 80%                                                                 – dobry,

                           81% - 90%                                                                 – dobry plus,

                           91% - 100%                                                               – bardzo dobry.

Ćwiczenia. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwiów pisemnych przeprowadzonych raz w semestrze oraz pozytywnych ocen ze wszystkich projektów, przewidzianych do realizacji w ramach programu ćwiczeń.

Zaliczenie przedmiotu:

                           Ocena jest średnią z ocen O=(W+L)/2

Literatura podstawowa

  1. Idzi Gajderowicz: Kartografia matematyczna dla geodetów. Wydawnictwo ART. Olsztyn 1999
  2. Praca zbiorowa: Wprowadzenie do kartografii i topografii. Wydawnictwo Nowa Era. Wrocław 2010.
  3. Arthur Robinson i inni: Podstawy kartografii. Wydawnictwo PWN. Warszawa 1988

Literatura uzupełniająca

  1. 1. Jan Balcerzak, Jan Panasiuk: Wprowadzenie do kartografii matematycznej. Oficyna Wydawnicza PW. Warszawa 2005.
  2. 2. Jan Panasiuk i inni: Wybrane zagadnienia z podstaw teorii odwzorowań kartograficznych. Oficyna Wydawnicza PW. Warszawa 1999.
  3. 3. Konstantin Aleksiejewicz Saliszczew: Kartografia ogólna Wydawnictwo PWN. Warszawa 2002.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr inż. Gerard Bryś (ostatnia modyfikacja: 16-04-2021 12:50)