SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Ocena jakości technicznej materiałów i wyrobów |
| Kod przedmiotu | 06.9-WM-ZiIP-IJ-P-54_19 |
| Wydział | Wydział Mechaniczny |
| Kierunek | Zarządzanie i inżynieria produkcji |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
| Semestr | 5 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 5 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
| Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest zaznajomienie studentów z praktyczną wiedzą z zakresu stosowanych materiałów, technologii wytwarzania, jakości technicznej materiałów i wyrobów, dokonywania trafnych wyborów metod badań nieniszczących i niszczących, oceny ich przydatności, ustalaniu techniki badania, nabycie umiejętności do interpretowania i oceny wyników w zakresie obowiązujących norm, przepisów i specyfikacji, opracowywania sprawozdań z wynikami badań.
Techniki wytwarzania, materiałoznawstwo, podstawy metrologii
Wykłady:
W1: Wprowadzenie do zajęć. Pojęcie jakości technicznej materiału i wyrobu.
W2. Cechy określające jakość techniczną wyrobu (cechy sformułowane w dokumentacji technicznej; cechy wynikające z norm). Podstawowe wymagania jakościowe wyrobu.
W3: Jakość techniczna, a jakość użytkowa wyrobu. Cechy jakości użytkowej wyrobu.
W4-6: Wymagania jakościowe i parametry charakteryzujące materiały w zależności od ich stanu (metody wytwarzania): materiały w stanie lanym, obrobione plastycznie, materiały metalurgii proszków, kompozytów.
W7: Nowoczesne metody badań materiałowych: badania składu chemicznego (metody spektralne i emisyjne);
W8-9: Badania mikrostruktury (mikroskopia elektronowa, dyfrakcja rentgenowska, ilościowa analiza mikrostruktury);
W10: Metody wykrywania i oceny wad materiałowych (defektoskopia magnetyczna, rentgenowska i ultradźwiękowa, metody penetracyjne).
W12: Podstawy teoretyczne wybranych prób technologicznych.
W13: Klasyfikacja wad wyrobów w inżynierii mechanicznej oraz techniki ich rozpoznawania i unikania.
W14: Techniki kontroli i podnoszenia jakości technicznej materiałów i wyrobów.
W15: Kolokwium - zaliczenie
Zakres tematyczny laboratorium:
L1: Wprowadzenie do zajęć, Ocena materiałów konstrukcyjnych na podstawie statycznej próby rozciągania i badań udarności,
L2: Ocena właściwości technologicznych wilgotnych mas formierskich,
L3: Rozpoznawanie wad odlewniczych i ustalanie przyczyn ich powstawania,
L4: Badania makroskopowe i mikroskopowe materiałów i wyrobów,
L5-6: Badania nieniszczące,
L7: Rozpoznawanie wad wyrobów w procesach obróbki plastycznej
L8: Termin odróbczy
L9: Rozpoznawanie wad wyrobów z tworzyw sztucznych,
L10: Ocena hartowności stali,
L11: Rozpoznawanie wad wyrobów obrobionych cieplnie,
L12: Ocena właściwości technologicznych ciekłych stopów odlewniczych,
L13: Ocena składu chemicznego siluminów za pomocą metody ATD,
L14: Spektralna analiza składu chemicznego.
L15: Termin odróbczy, zaliczenie
Wykład konwencjonalny - częściowo z wykorzystaniem środków audiowizualnych.
Laboratorium – praca zespołowa w trakcie wykonywania ćwiczeń.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład: warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie pozytywnej oceny z kolokwium przeprowadzonego na koniec semestru obejmującego weryfikację znajomości podstawowych zagadnień. Na ocenę z wykładu składają się pozytywne oceny z każdego z 5-ciu pytań zaliczeniowych. Wpisuje się średnią ocenę z 5-ciu pytań.
Laboratorium: ocena jest wyznaczana na podstawie składowej oceniającej umiejętności związane z realizacją ćwiczeń i przygotowaniem sprawozdań. Warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny ze wszystkich zajęć laboratoryjnych przewidzianych w ramach programu, z uwzględnieniem obecności i aktywności studenta na zajęciach.
Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią arytmetyczną ocen z kolokwium i laboratorium.
1. Dobrzański L.A., Nowosielski R.: Metody badań metali i stopów-badania własności fizycznych, WNT, Warszawa 1987.
2. Czuchryj J.: Kontrola jakości prac spawalniczych, Wyd. „KaBe”, Krosno, 2002.
3. Łomozik M., i inni: Makroskopowe i mikroskopowe badania metalograficzne materiałów konstrukcyjnych i ich połączeń spajanych, Wyd. Instytutu Spawalnictwa, Gliwice 2009.
4. Lewińska-Romicka A.: Badania nieniszczące. Podstawy defektoskopii, WNT, Warszawa 2001.
5. Ptak W., Tabor A.: Metody oceny jakości wyrobów metalowych. Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków 2008.
6. Dudziński W. i inni: Materiały konstrukcyjne w budowie maszyn. Ćwiczenia laboratoryjne. Politechnika Wrocławska, Wrocław 1994.
7. Praca zbiorowa: Podstawy ilościowej mikroanalizy RTG, WNT, Warszawa, 1994.
8. Baler J., Koppen M.: Podręcznik wad odlewniczych, Wyd. IKO-Erbsloh,1994.
9. Normy dotyczące wad poszczególnych grup wyrobów np. PN-85/H-83105, PN-ISO 6520, EN-ISO 5817.
1. Zestaw instrukcji do zajęć laboratoryjnych.
Brak
Zmodyfikowane przez dr inż. Paweł Schlafka (ostatnia modyfikacja: 05-05-2021 22:31)
