SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Fizyka II |
Kod przedmiotu | 06.4-WI-GeoTSP-FII2-S21 |
Wydział | Wydział Nauk Inżynieryjno-Technicznych |
Kierunek | Geoinformatyka i techniki satelitarne |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 0 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Poznanie podstawowych pojęć fizycznych i metod badawczych fizyki. Zdobycie przez studenta umiejętności rozumienia i ścisłego opisu zjawisk fizycznych z zakresu elektryczności i magnetyzmu, optyki i elementów fizyki wspołczesnej. Uzmysłowienie studentom, że zjawiska przyrodnicze i działanie urządzeń technicznych jest opisywane uniwersalnymi i prostymi prawami fizyki.
Zaliczenie przedmiotów Matematyka i Fizyka na pierwszym semestrze.
1. Elektrostatyka: ładunek elektryczny, zasada zachowania ładunku elektrycznego;, prawo Coulomba, pole elektryczne; natężenie pola elektrycznego, prawo Gaussa, napięcie elektryczne, energia pola elektrostatyczego, pole elektryczne dipola, polaryzacja elektryczna, pole indukcji elektrycznej, prawo Gaussa w obecności dielektryków, pojemność elektryczna, kondensatory
2. Magnetostatyka: wektor indukcji magnetycznej, siła Lorentza, prawo Biota-Savarta, działanie pola magnetycznego na przewodnik z prądem; prawo Gaussa dla pola magnetycznego; siła elektrodynamiczna; pole magnetyczne przewodnika z prądem; prawo Ampère’a, ruch cząstek naładowanych w polu magnetycznym, magnetyzacja, prawo Ampera w materiałach magnetycznych, natężenie pola magnetycznego
3. Elektrodynamika: prawo Ohma, siła elektromotoryczna, prawo Faradaya, indukcyjność, energia pola magnetycznego, równania Maxwella w próżni, równania Maxwella w materii
4. Fale elektromagnetyczne: równnaie falowe, fale elektroagnetyczne w próżni, poprzeczność fal EM, energia pola elektromagnetycznego, rozchodzenie się fal elektromagnetycznych w ośrodku
5. Optyka: ogólne własności światła; prawo odbicia, kąt Brewstera, współczynnik załamania i droga optyczna, zasada Fermata, prawo załamania, równanie soczewki cienkiej; obrazy wytwarzane przez cienkie soczewki; proste przyrządy optyczne; rozszczepienie światła białego w pryzmacie, doświadczenie Younga; dyfrakcja i interferencja światła; polaryzacja światła
6. Promieniowanie ciała doskonale czarnego: prawo Plancka, prawo Wiena, prawo Stefana-Boltzmana, model Bohra atomu wodoru; natura i własności widm emisyjnych i absorpcyjnych atomu wodoru i innych jednoelektronowych atomów, widmo promieniowania słonecznego, dualistyczny charakter swiatła i materii; fale de Broglie`a; podstawy mechaniki falowej (kwantowej).
7. Elementy fizyki jądrowej: budowa i skład jąder atomowych różnych pierwiastków, isotopy, defekt masy, energia wiązania jąder atomowych, energia jądrowa, promieniotwórczość sztuczna i naturalna, rozpady promieniotwórcze, promieniowanie jonizujące.
Na zajęciach laboratoryjnych przeprowadzane są wybrane przez prowadzącego ćwiczenia z poszczególnych działów fizyki (mechanika i termodynamika, elektryczność i magnetyzm oraz optyka) z następującej listy ćwiczeń
1. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego.
2. Wyznaczanie dynamicznego współczynnika lepkości.
3. Wyznaczanie gęstości cieczy i ciał stałych za pomocą piknometru.
4. Badanie prawa Joule'a.
5. Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy metodą ostygania.
1. Wyznaczanie ładunku i pojemności kondensatora,
2. Pomiar oporu elektrycznego, sprawdzenie prawa Ohma,
3. Badanie obwodów prądu stałego (sprawdzenie I i II prawa Kirchoffa),
4. Rezonans w obwodzie szeregowym i równoległym.
5. Badanie drgań relaksacyjnych.
1. Wyznaczanie współczynnika załamania światła metodą pomiaru grubości pozornej.
2. Badanie stężenia roztworów za pomocą sacharymetru SU-3.
3. Wyznaczanie stałej siatki dyfrakcyjnej za pomocą lasera.
4. Wyznaczanie stałej siatki dyfrakcyjnej – metoda spektrometru.
5. Badanie prawa odbicia i załamania światła.
6. Wyznaczanie ogniskowej soczewki z równania soczewki oraz metodą Bessela.
7. Pierścienie Newtona.
Wykład konwencjonalny z wykorzystaniem narzędzi multimedialnych,
Ćwiczenia laboratoryjne. Przeprowadzanie pomiarów i opracowywanie wyników
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
WYKŁAD: warunkiem zaliczenia wykładu jest zdanie egzaminu.
LABORATORIUM Warunkiem zaliczeni jest wykonanie ćwiczeń, wraz z ich opracowaniem (w formie pisemnego sprawozdania zawierającego szczegółową analizę uzyskanego wyniku i wyczerpujący opis używanej metody)
Ocena końcowa: średnia ważona ocen z egzaminu (60%) i zaliczenia ćwiczeń laboratoryjnych (40%).
1. J. Orear, Fizyka Tom 2, Wydawnictwo WNT, 2012
2. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki t. 3, PWN, Warszawa 2006.
3. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker, Podstawy fizyki t. 4, PWN, Warszawa 2006.
4. B. Jaworski, A. Dietlaf, Kurs fizyki, t. 3, Procesy falowe. Optyka. Fizyka atomowa i jądrowa, PWN, Warszawa 1984.
5. I. W. Sawieliew, Wykłady z fizyki, t. 2, PWN, Warszawa 2002, (wyd. 3).
6. D. J. Griffiths, Podstawy elektrodynamiki, Wydawnictwo Naukowe PWN,
7. J. Massalski, M. Massalska, Fizyka dla inżynierów, t.1, WNT, Warszawa 1975.
8. H. Szydłowski, Pracownia fizyczna, PWN, Warszawa 1979.
9. T. Dryński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, PWN, Warszawa 1972.
10. A. Zawadzki, H. Hofmokl, Laboratorium fizyczne, PWN, Warszawa 1961.
Zmodyfikowane przez dr hab. Maria Przybylska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-04-2021 12:04)