SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Konserwacja zabytków |
| Kod przedmiotu | 02.1-WI-ArchP-KZ-S21 |
| Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
| Kierunek | Architektura |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
| Semestr | 5 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Projekt | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
| Wykład | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z zagadnieniami historycznymi, teoretycznymi i metodologicznymi w zakresie konserwacji zabytków architektury i urbanistyki.
2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta opracowywania projektów konserwacji zabytków architektonicznych i urbanistycznych, wraz z niezbędnymi, poprzedzającymi opracowaniami, takimi jak: studia historyczne, stylistyczne, wartościujące oraz wnioski konserwatorskie.
3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do samodzielnej oraz zespołowej pracy studialnej i projektowej w szczególności związanej z konserwacją zabytków oraz zaprezentowania i obrony własnego rozwiązania projektowego, a także wyrobienie świadomości społecznego wymiaru pracy architekta.
brak wymagań
Wykłady:
Prawna ochrona zabytków. Rola służb konserwatorskich w procesie ochrony i konserwacji zabytków. Rekonstrukcja, rewaloryzacja czy projektowanie „historyczne”? Postawy wobec dziedzictwa kulturowego w przeszłości. Działalność stowarzyszeń wyższej użyteczności na rzecz ochrony zabytków: ICOMOS, SKZ, TONZ. Metody konserwatorskie. Ikonografia historyczna jako źródło pomocne w rekonstrukcji obiektów zabytkowej architektury. Rola studiów historyczno- architektonicznych, stylistycznych w procesie konserwacji zabytków architektury Publicystyka konserwatorska. Współczesne wymagania normatywno-budowlane a konserwacja zabytków.
Projekt:
Zadaniem projektu konserwatorskiego jest odtworzenie architektoniczno-stylistycznego wystroju zdegradowanej elewacji historycznego budynku (np. kamienicy), na podstawie archiwalnych rysunków lub fotografii, z zachowaniem proporcji architektonicznej kompozycji i stylistyki detalu architektonicznego charakterystycznego dla danej epoki.
Metody podające: Wykłady problemowe realizowane są w sposób konwencjonalny z wykorzystaniem urządzeń audiowizualnych;
Metody poszukujące: Ćwiczenia projektowe mają charakter interaktywny i kreatywny. Studenci pracują w grupach. Praktycznymi elementami zajęć są: ćwiczenia inwentaryzacyjne w terenie, prezentacje audiowizualne przed grupą, dyskusja, studium, analizy, korekty projektów, oddania przejściowe oraz oddanie końcowe.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Student zdobywa zaliczenie na podstawie zdanego kolokwium (wg skali ocen min. 3,0 – maks. 5,0) oraz obecności na wykładach.
Wykłady: Oceną osiągniętych efektów kształcenia z wykładu jest zestawienie kryteriów na podstawie pozytywnej oceny z kolokwium wg skali ocen min. 3,0 (dst.) i maks. 5,0 (bdb.) oraz obecności.
Student oceniany jest za całokształt pracy, obecność na zajęciach, aktywność, zaangażowanie oraz systematyczność. Warunkiem zaliczenia jest: złożenie przez studenta końcowego opracowania projektowego, poprzedzone zaliczeniem etapów przejściowych, z częścią inwentaryzacyjno-studialną
Ocenę końcową z projektu (Ok) stanowi wyliczenie na podstawie: listy obecności (F = 10%), oceny I etapu opracowania, zawierającego część inwentaryzacyjno-studialną (Is = 40%) oraz oceny projektu konserwatorskiego (Pk=50%). Ok(100%)=F(10%)+Is(40%)+Pk(50%). Ocena ogólna (Oo) z przedmiotu jest średnią ocen z wykładu (W) i końcowej oceny z projektu (Ok). Oo=0,5(W + Ok).
1. Borusewicz W., Konserwacja zabytków budownictwa murowanego, Arkady, Warszawa 1985.
2. Kadłuczka A., Konserwacja zabytków i architektoniczne projektowanie konserwatorskie, Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków 1999.
3. Kalinowski W., Problemy ochrony i konserwacji zabytkowych układów przestrzennych miast i osiedli, Wyd. Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 1971.
4. Kłosek-Kozłowska D., Dziedzictwo miast. Ochrona i rozwój, PAN, Warszawa 2013.
5. Kłosek-Kozłowska D., Ochrona wartości kulturowych miast a urbanistyka, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2007.
6. Kowalski T., Rekonstrukcja zabytków architektury. Teoria a praktyka. Wyd. PKZ, Warszawa 1985.
7. Małachowicz E., Konserwacja i rewaloryzacja architektury w środowisku kulturowym, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2013.
8. Małachowicz E., Ochrona środowiska kulturowego, PWN, Warszawa 1988.
9. Ostrowski W., Zespoły zabytkowe a urbanistyka, Arkady, Warszawa 1980.
1. Paszkowski Z., Restrukturalizacja Miasta Historycznego - jako metoda jego współczesnego kształtowania, Szczecin 2008.
2. Rymaszewski B., O przetrwanie dawnych miast, Arkady, Warszawa 1984.
3. Wejchert K.: Elementy kompozycji urbanistycznej, Arkady, Wyd. 2, Warszawa 2008.
4. Zabytki urbanistyki i architektury w Polsce. Odbudowa i konserwacja, praca zbiorowa pod red. W. Zina, Arkady, Warszawa 1986.
5. Ziobrowski Z., Odnowa miast: rewitalizacja, rehabilitacja, restrukturyzacja, Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, Kraków 2000.
6. Czasopisma: „Renowacje”, „Ochrona Zabytków”; „Teka Konserwatorska”; „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”; „Wiadomości Konserwatorskie”; „Spotkania z Zabytkami”.
Sala wykładowa i projektowa powinna być zaciemniana i wyposażona w sprzęt audio-wizualny lub w możliwość rozstawienia własnego. W sali powinny być wygodne stoły kreślarskie, tablica do pisania oraz ekrany lub tablice do eksponowania plansz.
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. arch. Marta Skiba, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-04-2022 12:53)
