SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Rewitalizacja obszarów poprzemyslowych |
| Kod przedmiotu | 02.1-WI-ArchP-ROP-S21 |
| Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
| Kierunek | Architektura |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
| Semestr | 6 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 3 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Projekt | 30 | 2 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
| Wykład | 15 | 1 | - | - | Egzamin |
Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z podstawowymi typami i formami i problemami obszarów poprzemysłowych na terenach Polski
Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta przeprowadzania analizy i oceny , funkcjonalno - przestrzennej, społeczno - środowiskowej i estetyczno - technicznej istniejącego stanu zagospodarowania terenów poprzemysłowych oraz formułowania wniosków projektowych
Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do samodzielnego poszerzania wiedzy, doświadczeń i umiejętności podczas wykonywania indywidualnie i w zespole projektowych zadań inwentaryzacyjno-studialnych na zajęciach i w terenie.
brak wymagań
Student zapoznaje się z problematyką istnienia w przestrzeni terenów poprzemysłowych. Poznaje procedurę formalno-prawną uznawania terenów za zdegradowane oraz konsekwencjami takiego ich zaklasyfikowania. Poznaje różne rodzaje degradacji terenów, kierunki i cele ich rekultywacji w zależności od formy docelowego zagospodarowania. Zapoznaje się z technologiami i technikami rekultywacyjnymi stosowanymi na poprzemysłowych terenach zdegradowanych.
Pojęcia degradacji, dewastacji, rekultywacji, rewitalizacji i zagospodarowania terenu. Problem istnienia terenów poprzemysłowych w krajobrazach miejskich i otwartych. Wpływ zdegradowanych form przestrzennych na krajobraz i funkcjonalność obszarów, w tym na bezpieczeństwo ich użytkowania – zabudowa, komunikacja, formy otwarte. Konsekwencje uznania terenów za zdegradowane lub zdewastowane – planistyka rekultywacyjna. Wpływ warunków naturalnych na możliwości kształtowania krajobrazu poprzemysłowego – kształtowanie obszarów miejskich; kształtowanie obszarów podmiejskich i wiejskich; kształtowanie ciągów komunikacyjnych. Fazy rekultywacji terenów poprzemysłowych: rekultywacja techniczna, rekultywacja biologiczna, zagospodarowanie terenu. Inżynieria krajobrazu w rekultywacji terenów poprzemysłowych – techniki kształtowania rzeźby terenu; zabiegi hydro- i agrotechniczne; roślinność w krajobrazie poprzemysłowym; remonty, konserwacja i pielęgnacja elementów historycznych oraz terenów zieleni. Tereny pokopalniane jako wyzwanie dla regionu lubuskiego. Miejskie tereny poprzemysłowe w regionie lubuskim.
metody podające – przekaz konwencjonalny, problemowy, konwersatoryjny, informacyjny.
metody poszukujące - zajęcia projektowe i zajęcia laboratoryjne - kształcenie interdyscyplinarne, kształcenie postawy twórczej, poszukiwanie idei projektowych i nowych form, dyskusja, praca indywidualna i w grupach realizowane wg szczegółowego harmonogramu zajęć.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Złożenie do oceny kompletnego opracowania projektowego, składającego się z części rysunkowej i opisowej
Novák Z., Planowanie przestrzenne i udział w nim architekta. Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków, 1997
Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wraz z rozporządzeniami wykonawczymi
Bogusz W., Projektowanie architektoniczne i budownictwo regionalne, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1999 r.
Cygan S. (2012): Wpływ rewitalizacji terenów pogórniczych na małe miasta – przykład Ferropolis, [w:] Materiały VI Międzynarodowej Konferencji pn. Innowacyjne Rozwiązania Rewitalizacji Terenów Zdegradowanych. Ustroń 2-4.10.2012 r.
FUNDEKO Sp. J. (2011): Raport końcowy z realizacji badania: Rewitalizacja obszarów zdegradowanych – ocena procesu i identyfikacja pożądanych kierunków działania podmiotów publicznych i prywatnych w województwie śląskim. Wyd. Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego, Katowice.
Guzik R. (red.) (2009): Rewitalizacja miast w Wielkiej Brytanii. Tom 1 serii: Rewitalizacja miast polskich. Wyd. Instytut Rozwoju Miast. Kraków.
Skalski K. (2009): Rewitalizacja we Francji – zarządzanie przekształceniami obszarów kryzysowych w miastach. Tom 2 serii: Rewitalizacja miast polskich. Wyd. Instytut Rozwoju Miast. Kraków.
Bryx M., Jadach-Sepioło A. (red.) (2009): Rewitalizacja miast w Niemczech. Tom 3 serii: Rewitalizacja miast polskich. Wyd. Instytut Rozwoju Miast. Kraków.
Jarczewski W. (red.) (2009): Przestrzenne aspekty rewitalizacji – śródmieścia, blokowiska, tereny poprzemysłowe, pokolejowe i powojskowe. Tom 4 serii: Rewitalizacja miast polskich. Wyd. Instytut Rozwoju Miast. Kraków.
Muzioł-Węcławowicz A. (red.) (2010): Przykłady rewitalizacji miast. Tom 12 serii: Rewitalizacja miast polskich. Wyd. Instytut Rozwoju Miast. Kraków.
Domański B., Ziobrowski Z. (2010): Rewitalizacja miast jako dziedzictwa materialnego i duchowego oraz czynnik zrównoważonego rozwoju. Seria: Rewitalizacja miast polskich. Wyd. Instytut Rozwoju Miast. Kraków.
Adamski T. (2007): Doświadczenia niemieckie i francuskie w zakresie rewitalizacji terenów poprzemysłowych, [w:]. Materiały 2. Konferencji REGENTIF pt. Rewitalizacja miast poprzez regenerację terenów poprzemysłowych: innowacja i dobra praktyka, Lenartowicz J.K., Maciąg D. (red.), Kraków, s. 67–76.
Lasłowski E., Szwajda S., Mijalski G. (2007): Rewitalizacja terenów poprzemysłowych na przykładzie zlikwidowanej Kopalni „Katowice-Kleofas”, [w:] Materiały IX Konferencji pn. Górnicze Dziedzictwo Kulturowe i Rewitalizacja Terenów Poprzemysłowych, s. 157–171.
Gasidło K., Gorgoń J. (red.) (1999): Modelowe przekształcenia terenów poprzemysłowych i zdegradowanych. Wyd. Centrum Usług Drukarskich H. Miler, Chorzów.
Programy rewitalizacji miast.
Lipińska B., Ochrona dziedzictwa kulturowego. Ujęcie krajobrazowe. Wyd. Wydziału Architektury PG, Gdańsk, 2011
Raszeja E., Ochrona krajobrazu w procesie przekształceń obszarów wiejskich. Wyd. Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, Poznań, 2013
Sala wykładowa i projektowa powinna być zaciemniana i wyposażona w sprzęt audio-wizualny lub w możliwość rozstawienia własnego. W sali powinny być wygodne stoły kreślarskie, tablica do pisania oraz ekrany lub tablice do eksponowania plansz.
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. arch. Marta Skiba, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-04-2022 12:57)
