SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Pracownia grafiki warsztatowej - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Pracownia grafiki warsztatowej
Kod przedmiotu 03.1-WA-GrafP-PGWA-Ć-S14_pNadGenZ79KQ
Wydział Wydział Artystyczny
Kierunek Grafika
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2022/2023
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 5
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Paweł Andrzejewski
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 60 4 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Studenci, którzy wybiorą pracownię jako kierunkową lub uzupełniającą zdobędą wiedzę dotyczącą obszarów grafiki warsztatowej, oraz zapoznają się z możliwościami artystycznymi i technologicznymi grafiki artystycznej. Zdobędą wiedzę na temat metod drukowania, która pozwoli uświadomić im, że druk nie musi być czynnością mechaniczną, a może stanowić element artystycznej kreacji. Ważne jest również zapoznanie studentów ze stosowaniem różnych podłoży drukowych, nie tylko w postaci arkusza, ale również form przestrzennych.

Dla studentów pracowni kierunkowej program zakłada swobodę i samodzielność poszukiwań. Studenci pogłębiają zdobytą już wiedzę technologiczną, świadomie łączą ze sobą różne techniki druku, eksperymentują. Zdobywają wiedzę niezbędną dla zrozumienia kontekstu historycznego i kulturowego grafiki.

Wymagania wstępne

Student powinien posiadać podstawową wiedzę dotyczącą technik graficznych, historii grafiki oraz zagadnień aktualnej sztuki. Ważne, by orientował się w podstawach technologicznych wybranej pracowni graficznej.

Zakres tematyczny

Studenci, którzy wybiorą pracownię jako kierunkową lub uzupełniającą zdobędą wiedzę dotyczącą obszarów grafiki warsztatowej, oraz zapoznają się z możliwościami artystycznymi i technologicznymi grafiki artystycznej. Zdobędą wiedzę na temat metod drukowania, która pozwoli uświadomić im, że druk nie musi być czynnością mechaniczną, a może stanowić element artystycznej kreacji.

Dla studentów pracowni kierunkowej program zakłada swobodę i samodzielność poszukiwań. Studenci pogłębiają zdobytą już wiedzę technologiczną, świadomie łączą ze sobą różne techniki druku, eksperymentują. Zdobywają wiedzę niezbędną dla zrozumienia kontekstu historycznego i kulturowego grafiki.

Metody kształcenia

Wykład, pokaz, ćwiczenia, dyskusja. Studenci mogą realizować tematy zaproponowane przez prowadzących pracownie graficzne lub własne zamierzenia twórcze. Każda propozycja jest indywidualnie omawiana.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Na ogólną ocenę pracy studenta składają się: aktywność w pracowni, zaangażowanie i współpraca z prowadzącymi, samodzielność, kreatywność, ocena artystycznego i technicznego rezultatu prac. Istotne jest wykonanie ustalonej ilości prac w zależności od stopnia złożoności realizacji.

Literatura podstawowa

 

  1. Ales Krejca, „Techniki sztuk graficznych”, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1984

  2. Andrzej Jurkiewicz, „Podręcznik metod grafiki artystycznej”, Arkady, Warszawa, 1975

  3. Jerzy Werner, „Podstawy technologii malarstwa i grafiki”, PWN, Warszawa, 1979

  4. „Grafika artystyczna – podręcznik warsztatowy”, Wydział Grafiki ASP w Poznaniu, Poznań, 2007

  5. Jorgi Catafal, Clara Olivia, „Techniki graficzne”, Arkady, Warszawa, 2004

  6.  Richard Noyce "Printmaking beyond the edge"

  7. Sightlines, Printmaking and Image Culture, Edited by Walter Jule, Alberta Edmonton, 1997

  8. GRAFIKA – TECHNIKI I MATERIAŁY, PRZEWODNIK – Beth Grabowski, Bill Fick, Universitas, Kraków 2011

  9. Grafika warsztatowa – podręcznik technik graficznych, ASP Katowice 2007

  10. Narodziny polskiej grafiki artystycznej, Irena Kossowska, 1897-1917, UNIVERSITAS, 2000

  11. Półtora wieku grafiki polskiej, Krystyna Czarnocka, Wiedza Powszechna, 1962

  12. Sposoby drukowania cyfrowego, Svitlana Khadzhynova, Stefan Jakucewicz, Monografie Politechniki Łódzkiej, Łódź 2016

Literatura uzupełniająca

  1. Katalogi i albumy polskich i międzynarodowych przeglądowych wystaw współczesnej grafiki artystycznej np. Kraków, Katowice, Seul, Ljubljana, Uzice itp.

  2. Katalogi Biennale Grafiki Studenckiej, UAP Poznań

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Paweł Andrzejewski (ostatnia modyfikacja: 25-05-2022 18:55)