SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Pracownia grafiki warsztatowej |
Kod przedmiotu | 03.1-WA-GrafP-PGWA-Ć-S14_pNadGenZ79KQ |
Wydział | Wydział Artystyczny |
Kierunek | Grafika |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2022/2023 |
Semestr | 5 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 5 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 60 | 4 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Studenci pracowni kierunkowej po zapoznaniu się z różnymi sposobami technicznymi tworzenia matrycy i odbitek oraz zaznajomieniu się ze specyfiką technik reprodukcyjnych, realizują własne zamierzenia twórcze. Pierwszym etapem jest zapoznanie studentów z możliwościami technicznymi druku. Następnym etapem jest indywidualny proces kształcenia przygotowujący do realizacji własnych koncepcji lub w przyszłości pracy dyplomowej.
Studenci pracowni uzupełniającej mogą poszerzyć swoje doświadczenie, a tok nauczania jest coraz bardziej indywidualizowany.
Student powinien posiadać podstawową wiedzę dotyczącą technik graficznych, historii grafiki oraz zagadnień sztuki współczesnej. Ważne, by orientował się w podstawach technicznych i technologii wybranej pracowni graficznej.
Studenci, którzy wybiorą pracownię jako kierunkową lub uzupełniającą zdobędą wiedzę dotyczącą obszarów grafiki warsztatowej, oraz zapoznają się z możliwościami artystycznymi i technologicznymi grafiki artystycznej. Zdobędą wiedzę na temat metod drukowania, która pozwoli uświadomić im, że druk nie musi być czynnością mechaniczną, a może stanowić element artystycznej kreacji. Ważne jest również zapoznanie studentów ze stosowaniem różnych podłoży drukowych, nie tylko w postaci arkusza, ale również form przestrzennych.
Dla studentów pracowni kierunkowej program zakłada swobodę i samodzielność poszukiwań. Studenci pogłębiają zdobytą już wiedzę technologiczną, świadomie łączą ze sobą różne techniki druku, eksperymentują. Zdobywają wiedzę niezbędną dla zrozumienia kontekstu historycznego i kulturowego grafiki.
Studenci samodzielnie realizują grafiki w oparciu o własne tematy, bądź wybierają tematy zaproponowane przez prowadzących pracownię. Stają się one punktem wyjścia do dyskusji i realizacji grafik.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Na ogólną ocenę pracy studenta składają się: aktywność w pracowni, zaangażowanie i współpraca z prowadzącymi, samodzielność, kreatywność, ocena artystycznego i technicznego rezultatu prac. Istotne jest zrealizowanie ustalonej ilości prac, która określana jest na podstawie realizowanego tematu.
Ales Krejca, „Techniki sztuk graficznych”, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1984
Andrzej Jurkiewicz, „Podręcznik metod grafiki artystycznej”, Arkady, Warszawa, 1975
Jerzy Werner, „Podstawy technologii malarstwa i grafiki”, PWN, Warszawa, 1979
„Grafika artystyczna – podręcznik warsztatowy”, Wydział Grafiki ASP w Poznaniu, Poznań, 2007
Jorgi Catafal, Clara Olivia, „Techniki graficzne”, Arkady, Warszawa, 2004
Richard Noyce "Printmaking beyond the edge"
Sightlines, Printmaking and Image Culture, Edited by Walter Jule, Alberta Edmonton, 1997
GRAFIKA – TECHNIKI I MATERIAŁY, PRZEWODNIK – Beth Grabowski, Bill Fick, Universitas, Kraków 2011
Grafika warsztatowa – podręcznik technik graficznych, ASP Katowice 2007
Narodziny polskiej grafiki artystycznej, Irena Kossowska, 1897-1917, UNIVERSITAS, 2000
Półtora wieku grafiki polskiej, Krystyna Czarnocka, Wiedza Powszechna, 1962
Katalogi i albumy polskich i międzynarodowych przeglądowych wystaw współczesnej grafiki artystycznej np. Kraków, Katowice, Seul, Ljubljana, Uzice itp.
Katalogi Biennale Grafiki Studenckiej, UAP Poznań
Zmodyfikowane przez dr Paweł Andrzejewski (ostatnia modyfikacja: 25-05-2022 18:55)