SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Big Band instrumentalistyka - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Big Band instrumentalistyka
Kod przedmiotu 03.2-WA-JiMED-BigBInstr-S22
Wydział Wydział Artystyczny
Kierunek Jazz i muzyka estradowa
Profil praktyczny
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2022/2023
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obieralny
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Bartosz Pernal
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 45 3 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

[1] Doskonalenie warsztatu instrumentalnego w kontekście elementów muzyki jazzowej. [2] Rozwijanie umiejętności pracy w dużym zespole instrumentalnym. [3] Rozwijanie umiejętności interpretacyjnych w odniesieniu do repertuaru o zróżnicowanej stylistyce i tradycjach wykonawczych. [4] Doskonalenie umiejętności czytania a vista. [5] Rozwijanie umiejętności realizowania solowych partii improwizowanych w roli solisty dużego zespołu. [6] Przygotowanie do pracy nagraniowej (ukierunkowanej na współpracę z mediami i realizację wykonań w różnych warunkach akustycznych).

Wymagania wstępne

Pozytywny wynik zdanego konkursowego egzaminu wstępnego na kierunek Jazz i muzyka estradowa i wybór bloku fakultatywnego Instrumentalistyka.

Zakres tematyczny

Realizacja partytur big bandowych ze szczególnym uwzględnieniem rozwoju umiejętności praktycznych w kontekście gry zespołowej. Program obejmuje problematykę wykonawczą i interpretacyjną w zakresie:

[1] Rozwijania możliwości artykulacyjnych, brzmieniowych i biegłości technicznej. 

[2] Rozwijania umiejętności operowania różnorodną dynamiką w partiach tutti, background, soli. 

[3] Doskonalenia umiejętności improwizacji.

[4] Rozwijania świadomości kształtowania brzmienia z wykorzystaniem tłumików dla instr. dętych blaszanych (cup mute, harmon mute, plunger mute i in.).

[5] Doskonalenia warsztatu instrumentalnego w kontekście używania środków sonorystycznych i wyrazowych takich jak shake, ghost notes, glissanda, growl, sub tones i in.

Repertuar obejmuje kompozycje i aranżacje między innymi autorów: Duke Ellington, Bill Byers, Sammy Nestico, Billy Strayhorn, Jerzy Szymaniuk, Christof Griese, Bob Mintzer, Peter Herbolzheimer, Bob Brookmeyer, Lennie Niehaus, John La Barbera, Mike Pendowski, Frank Foster, Sam Jones, Horace Silver, Lester Young, Krzysztof Komeda, Bob Mintzer, Bartosz Pernal oraz prace w zakresie kompozycji i aranżacji przygotowane przez studentów.

Metody kształcenia

Realizacja prób z udziałem poszczególnych sekcji oraz całej orkiestry, dyskusja.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

[1] obecność na zajęciach (min. 70%). [2] Realizacja koncertu (koncertów) semestralnych i rocznych.

Literatura podstawowa

Autorskie partytury studentów (kompozycje i aranżacje), a także:

  1. Wiskirchen George, Developmental Techniques For The Jazz Ensemble Musicians, Berklee Press Publication, Berklee 1961.

  2. Kuzmich John Jr., Bash Lee, Instrumental Jazz Instruction, Parker Publishing Company, inc. West Nyack, New York 1984.

Literatura uzupełniająca

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr Bartosz Pernal (ostatnia modyfikacja: 13-04-2022 20:04)