SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Inżynieria współbieżna - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Inżynieria współbieżna
Kod przedmiotu 06.9-WM-ZiIP-P-39_22
Wydział Wydział Mechaniczny
Kierunek Zarządzanie i inżynieria produkcji
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2022/2023
Informacje o przedmiocie
Semestr 5
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obieralny
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr inż. Roman Kielec, prof. UZ
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Projekt 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Zapoznanie studentów z ideą współbieżnego rozwiązywania wybranych zagadnień realizacji produktu z wykorzystaniem pracy zespołowej, internetu i dostępnych systemów komputerowych. Nabycie umiejętności podejmowania decyzji w projektach multidyscyplinarnych o złożonej strukturze informacyjnej.

Wymagania wstępne

Zarządzanie produkcją i usługami, Grafika inżynierska, Podstawy projektowania inżynierskiego

Zakres tematyczny

Wykład

W1: Pojęcie inżynierii współbieżnej. Cele inżynierii współbieżnej. Projektowanie na cały "cykl życia" produktu.

W2: Porównanie inżynierii współbieżnej z tradycyjnym (sekwencyjnym) procesem realizacji produktu.

W3: Główne obszary problemowe projektowania w inżynierii współbieżnej.

W4: Zasadnicze różnice i ich wpływ na zdolność konkurencyjną przedsiębiorstwa.

W5: Zarys metodologii prac projektowych. Struktura organizacyjna przedsiębiorstw i sposób zarządzania.

W6: Zasady organizacji pracy zespołowej.

W7: Systemy informacyjne: systemy CAD/CAM/CIM, zarządzanie danymi produktu, bazy danych. Planowanie i wybrane metody harmonogramowania.

W8: Metody CPM i PERT. Diagramy Gantt’a. Metody i narzędzia wspomagające pracę zespołów wielodyscyplinowych. Warunki wprowadzania inżynierii współbieżnej w przedsiębiorstwie.

Projekt

P 1-3: Modernizacja wybranego produktu według zadanego kryterium.

P 4: Przeprowadzenie dekompozycji produktu.

P 5-7: Opracowanie marszruty technologicznej z doborem parku maszynowego oraz transportu wewnątrzzakładowego.

P 8: Transfer nowych technologii.

P 9: Dobór multidyscyplinarnego zespołu roboczego.

P 10-11: Wykonanie harmonogramu przedsięwzięcia tradycyjnymi metodami planowania oraz nową metodą macierzy sprzężeń.

P 12: Opracowanie optymalnego harmonogramu produkcji z systemem decyzyjnym.

P 13: Identyfikacja działań sekwencyjnych, równoległych i współbieżnych.

P14: Zarządzanie magazynem. Kanały dystrybucji.

P 15: Zaliczenie projektu

Metody kształcenia

Wykłady z wykorzystaniem środków audiowizualnych. Podczas prowadzenia wykładów wykorzystywana metoda burzy mózgów. Praca zespołowa w trakcie wykonania ćwiczeń projektowych zgodnie z ideą inżynierii współbieżnej.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład

Ocena wystawiana na podstawie sprawdzianu pisemnego obejmującego weryfikację znajomości podstawowych zagadnień.

Projekt

Ocena wyznaczana na podstawie składowej oceniającej umiejętności związane z realizacją zadań projektowych i przygotowanie sprawozdania oraz składowej za „obronę” przez studenta sprawozdania z realizacji projektu.

Literatura podstawowa

  1. Kielec R. “Metoda planowania procesów projektowo-konstrukcyjnych z wykorzystaniem sprzężeń zwrotnych”. Rozprawa doktorska. Uniwersytet zielonogórski 2003.
  2. Steward D., „An overview of thefivepillars ofthe concurrent engineering body of knowledge", Soce News, The Society of Concurrent Engineering, Los Angeles, Spring 2000.
  3. Kielec R., Sąsiadek M. "Macierzowe planowanie procesów produkcyjnych w inżynierii współbieżnej" Zielona Góra: Oficyna Wydaw. Uniwersytetu Zielonogórskiego 2014.

Literatura uzupełniająca

  1. Parsaei H.R., Sullivan W.G., Concurrent Engineering, Chapman & Hali, London, 2001.
  2. Kusiak A. „ Concurrent Engineering”, John Willey&Sons, New York 1993.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr inż. Roman Kielec, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 08-04-2022 14:13)