1. SylabUZ
2. Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
3. semestr zimowy 2022/2023
4. Inżynieria środowiska - pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
5. Kształtowanie powierzchni ziemi

Wygeneruj PDF dla tej strony

Kształtowanie powierzchni ziemi - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Student w pierwszej części przedmiotu zapoznawany jest z procedurą uznawania terenów za zdegradowane oraz konsekwencjami formalno-prawnymi i merytorycznymi takiego ich zaklasyfikowania, zapoznaje się z technologiami i technikami rekultywacyjnymi stosowanymi na terenach o różnej formie zagospodarowania.

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Formalne: zaliczenie przedmiotów związanych z gleboznawstwem, gruntoznawstwem lub ochroną powierzchni ziemi

Nieformalne: wiedza z zakresu chemii, biologii, geologii, gleboznawstwa, gruntoznawstwa

Zakres tematyczny

Program wykładów: Rekultywacja techniczna i biologiczna terenów pokopalnianych i składowiskowych. Metoda roślinności pionierskiej i metoda PAN rekultywacji terenów zdegradowanych. Detoksykacja środowiska gruntowo-wodnego: techniki in situ, techniki ex situ.

Program ćwiczeń laboratoryjnych: Sorpcja zanieczyszczeń w glebach. Przemieszczanie się zanieczyszczeń w glebach. Przemywanie gleb zanieczyszczonych. Termiczne oczyszczanie gleb zanieczyszczonych.

Program ćwiczeń projektowych: Opracowanie projektu rekultywacji i zagospodarowania wskazanego przez prowadzącego terenu zdegradowanego. Wyznaczenie kierunku i celów rekultywacji. Działania inżynieryjno-techniczne (faza techniczna rekultywacji), zagospodarowanie terenu (faza biologiczna rekultywacji). Dobór maszyn i narzędzi, zestawienie materiałów i siły roboczej, harmonogram prac. Rysunek projektowy założenia.

Metody kształcenia

Metody podające: wykład informacyjny z wykorzystaniem technik multimedialnych; wykład problemowy; wykład konwersatoryjny.

Metody poszukujące: projektowa; problemowe: giełda pomysłów w ocenie przyczyn i skutków zjawisk przestrzennych; sytuacyjna: analizowanie przez grupy studentów rzeczywistych sytuacji przestrzennych; ćwiczeniowo-praktyczne: laboratoryjna, studium przykładowe.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Część ćwiczeniowa zaliczana jest na podstawie:

• wykonania raportów z ćwiczeń laboratoryjnych, które podlegają ocenie przez prowadzącego na podstawie sprawdzenia ich kompletności i poprawności wykonania;
• wykonanie projektu rekultywacji i zagospodarowania wskazanego przez prowadzącego terenu zdegradowanego; krótkie omówienie założeń wykonanego projektu – zaliczenie na ocenę; brane pod uwagę są: kompletność opracowania, zgodność z obowiązującymi regulacjami prawnymi, prawidłowość merytoryczna opracowania;
• kolokwium pisemne z treści wykładowych – obejmuje część testową (20 pytań) oraz otwartą (2 pytania). Całość kolokwium jest punktowana w skali 50-punktowej, z czego 20 pkt. można otrzymać za część testową i 30 pkt. za część otwartą. Ocena końcowa jest rezultatem porównania liczby uzyskanych przez studenta punktów z tabelą: 5,0 – 45-50 pkt. / 4,5 – 40-44 pkt. / 4,0 – 35-39 pkt. / 3,5 – 34-30 pkt. / 3,0 – 25-29 pkt. / 2,0 – poniżej 25 pkt.

Zgodnie z Regulaminem Studiów obecność na zajęciach jest obowiązkowa. Warunkiem otrzymania pozytywnej oceny końcowej z przedmiotu jest zaliczenie części ćwiczeniowej i wykładowej. Ocena końcowa jest średnią ważoną z realizowanych form zajęć.

Literatura podstawowa

1. Begemann W., Schiechtl H.M., Inżynieria ekologiczna w budownictwie wodnym i ziemnym. Wyd. Arkady, Warszawa, 1999.
2. Drab M., Efekty biologicznej rekultywacji byłego złoża kruszywa budowlanego "Dobroszów Wielki" w województwie lubuskim. Redakcja Wydawnictw Naukowo-Technicznych, Zielona Góra 2002
3. Greinert A., Ochrona i rekultywacja terenów zurbanizowanych. Monografia 97. Wydawnictwo PZ, Zielona Góra, 2000.
4. Greinert A., Greinert H., Ochrona i rekultywacja środowiska glebowego; Wydawnictwo Politechniki Zielonogórskiej, Zielona Góra 1999
5. Greinert H., Drab M., Greinert A., Studia nad efektywnością leśnej rekultywacji zwałowisk fitotoksycznie kwaśnych piasków mioceńskich po byłej kopalni węgla brunatnego w Łęknicy. Oficyna Wydaw. Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra 2009
6. Jaworski K.M., Podstawy organizacji budowy. Wyd. Nauk. PWN, Warszawa, 2009.
7. Richling A., Solon J., Ekologia krajobrazu. Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa, 1996.

Literatura uzupełniająca

1. Baran St., Turski R., Degradacja, ochrona i rekultywacja gleb. Wyd. AR w Lublinie, 1996.
2. Greinert A. (Red.), Wydobycie węgla brunatnego i rekultywacja terenów pokopalnianych w regionie lubuskim, Wyd. IIŚ WBAiIŚ UZ, Zielona Góra, 2015.
3. Jeż J., Przyrodnicze aspekty bezpiecznego budownictwa. Wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań, 2001.
4. Kabata-Pendias A. (red.), Podstawy oceny chemicznego zanieczyszczenia gleb. Metale ciężkie, siarka i WWA. Biblioteka Monitoringu Środowiska. PIOŚ, IUNG. Warszawa, 1995.
5. Maciak F., Ochrona i rekultywacja środowiska. Wyd. SGGW; Warszawa, 1996.
6. Siuta J. (red.), Ochrona i rekultywacja gleb. PWRiL Warszawa, 1978.

Uwagi

W ramach 1 semestru zajęć wskazane zostaną zasady projektowania i techniki rekultywacji terenów zdegradowanych, jako współczesne zadanie dyscypliny inżynieria środowiska, górnictwo i energetyka.

Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Sylwia Myszograj, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-04-2022 20:15)