SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Chemia |
Kod przedmiotu | 06.9-WZS-EnP-C |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Energetyka |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2022/2023 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studentów z podstawową wiedzą z zakresu chemii nieorganicznej oraz wybranymi zagadnieniami chemii organicznej, a także metodami analizy chemicznej, które są przydatne w poznawaniu zagadnień związanych z energetyką.
Zdobycie umiejętności praktycznych niezbędnych w celu wykonywania prostych eksperymentów i analiz chemicznych oraz interpretacji uzyskanych wyników badań w oparciu o uzyskaną wiedzę.
Nieformalne: Znajomość chemii nieorganicznej i organicznej na poziomie szkoły średniej.
Program wykładów:
Podstawowe pojęcia, definicje i prawa chemiczne. Budowa atomu, konfiguracja elektronowa, układ okresowy pierwiastków. Wiązania chemiczne. Klasyfikacja, nazewnictwo i właściwości wybranych związków nieorganicznych. Typy reakcji chemicznych. Procesy spalania. Kinetyka reakcji chemicznych. Podstawy elektrochemii. Szereg napięciowy metali. Korozja chemiczna. Roztwory i ich właściwości. Sposoby wyrażania stężeń roztworów. Równowagi w roztworach elektrolitów, prawo rozcieńczeń Ostwalda, definicje kwasów i zasad, pojęcie pH. Hydroliza soli. Bufory. Podstawy chemii organicznej: nomenklatura i budowa związków organicznych, izomeria konstytucyjna i przestrzenna. Typy reakcji organicznych: substytucja, addycja, eliminacja. Łańcuchowe i pierścieniowe węglowodory nasycone: alkany i cykloalkany. Węglowodory nienasycone: alkeny, alkiny. Węglowodory aromatyczne. Alkohole i fenole. Aldehydy i ketony. Kwasy karboksylowe. Estry kwasów karboksylowych. Klasyczne i instrumentalne metody analizy chemicznej.
Program laboratorium:
Zasady BHP związane z pracą w laboratorium chemicznym. Sprzęt laboratoryjny i metody analiz chemicznych. Typy reakcji chemicznych. Obliczenia stechiometryczne. Stężenia procentowe i molowe roztworu. Przeliczanie stężeń. Elektrolity, kwasy, zasady i sole. Hydroliza soli. Roztwory buforowe. Reakcje utleniania i redukcji. Analiza jakościowa wybranych kationów. Analiza miareczkowa - alkacymetria, kompleksometria. Metody instrumentalne w analizie chemicznej - metoda spektrofotometryczna. Analiza wybranych wskaźników jakości wody. Zmiękczanie wody metodą termiczną.
Metody podające: wykład informacyjno-problemowy z wykorzystaniem technik multimedialnych.
Metody poszukujące: ćwiczenia laboratoryjne realizowane w zespołach i indywidualnie, eksperyment, obserwacja, pomiar, ćwiczenia rachunkowe.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Laboratorium: podstawą zaliczenia jest wykonanie wszystkich przewidzianych w programie ćwiczeń laboratoryjnych, pozytywne zaliczenie teoretycznych wiadomości z zakresu wykonywanych ćwiczeń oraz oddanie w terminie prawidłowo wykonanych sprawozdań. Ocena końcowa z zajęć laboratoryjnych jest średnią arytmetyczną ocen uzyskanych ze sprawdzianów wiadomości teoretycznych z zakresu wykonywanych ćwiczeń.
Wykład: egzamin - warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnej oceny z laboratorium, egzamin ma formę pisemną i/lub ustną. Skala ocen: uzyskane punkty/ocena: 0 – 50%/ niedostateczny; 51 – 60%/ dostateczny; 61 –70%/ dostateczny plus; 71 – 80%/ dobry: 81 – 90%/ dobry plus; 91 – 100%/ bardzo dobry. Podstawą ustalenia oceny końcowej z przedmiotu jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,6 oceny z wykładu i 0,4 oceny z ćwiczeń laboratoryjnych. Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena końcowa ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,24 – dostateczny, od 3,25 do 3,74 – dostateczny plus, od 3,75 do 4,24 – dobry, od 4,25 do 4,74 – dobry plus, od 4,75 – bardzo dobry.
1. Barycka I., Skudlarski K., Podstawy chemii. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2001
2. Jones L., Atkins P., Chemia ogólna. Wydawnictwo PWN, Warszawa 2020
3. Banaś J., Solarski W., Chemia dla inżynierów. Wydawnictwo Naukowo Dydaktyczne AGH, Kraków 2013
4. Lipiec T., Szmal Z., Chemia analityczna. Wydawnictwo Naukowe PZWL, Warszawa 1997
5. Pazdro K. M., Rola-Noworyta A., Akademicki zbiór zadań z chemii ogólnej. Wydawnictwo Oficyna Edukacyjna Krzysztof Pazdro, Warszawa 2017
1. Bielański A., Podstawy chemii nieorganicznej. PWN, Warszawa 2012
2. Minczewski J., Marczenko Z., Chemia analityczna. Wydawnictwo PWN, Warszawa 2021
3. Mc Murry J., Chemia organiczna. Wydawnictwo PWN, Warszawa 2020
Zmodyfikowane przez dr hab. Izabela Krupińska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 04-05-2022 09:34)