SylabUZ
| Nazwa przedmiotu | Materiałoznawstwo |
| Kod przedmiotu | 06.9--ISMP-Matzn- 22 |
| Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
| Kierunek | Inteligentne systemy miejskie |
| Profil | ogólnoakademicki |
| Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
| Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2023/2024 |
| Semestr | 1 |
| Liczba punktów ECTS do zdobycia | 8 |
| Typ przedmiotu | obowiązkowy |
| Język nauczania | polski |
| Sylabus opracował |
|
| Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
| Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
| Laboratorium | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
| Ćwiczenia | 45 | 3 | 27 | 1,8 | Zaliczenie na ocenę |
Zapoznanie studentów z właściwościami materiałów stosowanych w budownictwie oraz w sieciach i instalacjach wodociągowych, kanalizacyjnych, grzewczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych oraz specjalnych. Ponadto studenci zostaną wprowadzeni w problematykę zagadnień materiałowych i technologicznych stosowanych w budownictwie oraz specyfiki nowoczesnych materiałów dla budownictwa infrastrukturalnego.
Formalne: brak
Nieformalne: brak
Program wykładów:
Ogólne wiadomości o materiałoznawstwie budowlanym i instalacyjnym, podział materiałów według różnych kryteriów. Nazwy, definicje i korelacje podstawowych właściwości materiałów budowlanych i instalacyjnych. Nowoczesne i tradycyjne materiały w budownictwie. Żelazo i jego stopy z węglem – obróbka cieplna, cieplno-chemiczna i plastyczna. Wyroby stalowe i żeliwne dla sieci i instalacji wodociągowych, kanalizacyjnych, grzewczych, wentylacyjnych i klimatyzacyjnych. Tworzywa sztuczne – właściwości fizyko-chemiczne i mechaniczne, asortyment, sposoby łączenia oraz warunki stosowania rur, kształtek i innych elementów m.in. z PVC, PE i PP. Beton zwykły – pojęcia podstawowe, klasy, dobór składu w zależności od warunków zewnętrznych stosowania. Wyroby betonowe i żelbetowe dla sieci i instalacji sanitarnych. Wyroby ceramiczne w instalacjach sanitarnych. Materiały uszczelniające w połączeniach przewodów i armatury. Korozja metali i zabezpieczenia antykorozyjne. Zasady doboru materiałów w zależności od przeznaczenia. Zapoznanie studentów z zagadnieniem trwałości materiałów budowlanych, a także z ekologią i wpływem na środowisko w aspekcie zrównoważonego rozwoju. Tendencje rozwojowe materiałoznawstwa budowlanego np. z grupy nano-technologii.
Program ćwiczeń:
Wyznaczanie wybranych właściwości fizycznych i mechanicznych materiałów budowlanych. Metale i ich stopy - klasyfikacja i oznaczenia. Stal i wyroby ze stali. Stal HPS. Liny i wyroby linowe. Tworzywa sztuczne – klasyfikacja, właściwości, rozpoznawanie. Przegląd wybranych systemów przemysłowych stosowanych w sieciach wodociągowych, kanalizacyjnych, grzewczych, wentylacyjnych, klimatyzacyjnych, gazowych i innych oraz sposoby ich łączenia. Elementy projektowania betonu. Dodatki i domieszki mineralne do betonu. Beton wysoko-wartościowy. Beton ultra-wysoko-wartościowy. Beton modyfikowany. Nowoczesne wyroby szklane i ich stosowane do dużych przekryć pionowych i poziomych (np. dworce lotnicze). Konstrukcje i pokrycia z tworzyw sztucznych (np. do budowy stadionów). Drewno egzotyczne i drewno klejone i zasady jego stosowania w budownictwie. Nawierzchnie bitumiczne. Asfalty drogowe, dodatki i modyfikatory do asfaltów drogowych i mieszanek mineralno – asfaltowych, mieszanki mineralno – asfaltowe. Nowoczesne izolacje. Materiały do napraw i ochrony powierzchniowej konstrukcji betonowych. Materiały do iniekcji.
Program laboratorium:
Badania makroskopowe i mikroskopowe. Analiza stopów dwuskładnikowych. Struktury surówek i żeliw. Struktury stali węglowych. Wpływ temperatury i szybkości chłodzenia na struktury stali węglowych. Struktury stali narzędziowych. Struktury stali o specjalnych właściwościach.
Metody podające: wykład informacyjno- problemowy.
Metody poszukujące, ćwiczeniowo – praktyczne: metoda laboratorium i ćwiczeń.
| Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Ćwiczenia:
Podstawą zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny ze wszystkich przewidzianych programem ćwiczeń.
Laboratorium:
Podstawą zaliczenia jest uzyskanie pozytywnej oceny ze wszystkich przewidzianych programem zadań laboratoryjnych.
Wykład:
Podstawą do zaliczenia wykładu są pozytywne wyniki z egzaminu. Egzamin w formie testu - jedno i wielokrotnego wyboru (pytania otwarte i zamknięte). Skala ocen: uzyskane punkty/ocena: 0 – 50%/ niedostateczny; 51 – 60%/ dostateczny; 61- 70%/ dostateczny plus; 71 – 80%/ dobry; 81 - 90%/ dobry plus; 91 - 100%/ bardzo dobry.
Ocena końcowa:
Podstawą ustalenia oceny końcowej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,5 oceny z wykładu oraz 0,25 oceny z ćwiczeń i 0,25 oceny z laboratorium. Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena końcowa ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,24 – dostateczny, od 3,25 do 3,74 – dostateczny plus, od 3,75 do 4,24 – dobry, od 4,25 do 4,74 – dobry plus, od 4,75 – bardzo dobry.
Obowiązujące normy
brak
Zmodyfikowane przez dr inż. Ireneusz Nowogoński (ostatnia modyfikacja: 04-02-2023 12:03)
