SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Kreowanie polityki bezpieczeństwa w obszarach miejskich - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Kreowanie polityki bezpieczeństwa w obszarach miejskich
Kod przedmiotu 06.9--ISMP-KPB- 22
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Inteligentne systemy miejskie
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2023/2024
Informacje o przedmiocie
Semestr 5
Liczba punktów ECTS do zdobycia 4
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr Maria Agnieszka Paszkowicz
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 30 2 18 1,2 Egzamin
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Dostarczenie wiedzy na temat metodyki tworzenia koncepcji polityki bezpieczeństwa w przestrzeni miejskiej, przeprowadzania diagnozy bezpieczeństwa i identyfikacji (potencjalnych) zróżnicowanych zagrożeń oraz zaproponowanie rekomendacji dla utrzymania/przywrócenia bezpieczeństwa lokalnego.

Wymagania wstępne

Podstawy wiedzy o bezpieczeństwie.

Zakres tematyczny

Program wykładów:

Definicje bezpieczeństwa, bezpieczeństwa publicznego, polityki publicznej, polityki bezpieczeństwa, ryzyka, zagrożenia. Istota i cele polityki bezpieczeństwa. Obszary bezpieczeństwa miast. Współczesne postrzeganie bezpieczeństwa. Strategiczne podejście do polityki bezpieczeństwa. Uwarunkowania polityki bezpieczeństwa. Wymogi prawne w zakresie bezpieczeństwa. Podmioty odpowiedzialne za politykę bezpieczeństwa. Poczucie bezpieczeństwa mieszkańców miast. Diagnoza stanu bezpieczeństwa w obszarach miejskich. Dialog społeczny: rola obywateli i organizacji pozarządowych w zakresie polityki bezpieczeństwa. Środki i narzędzia kreowania bezpieczeństwa. Koszty społeczne i ekonomiczne polityki bezpieczeństwa.

Program ćwiczeń:

Projekt polityki bezpieczeństwa w wybranym mieście: diagnoza stanu bezpieczeństwa; identyfikacja/prognoza zagrożeń; koncepcja polityki bezpieczeństwa.

Metody kształcenia

Wykłady: wykład konwencjonalny, wykład konwersatoryjny

Ćwiczenia: realizacja projektu polityki bezpieczeństwa.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład:

pozytywna ocena z testu egzaminacyjnego z progami procentowymi (0-50% - ndst; 51-60% - dost; 61-70% - dst plus; 71-80 - dobry; 81-90% - db plus; 91-100% - bdb).

Ćwiczenia:

aktywność na zajęciach, pozytywna ocena z realizacji zespołowego projektu.\

Ocena końcowa: Podstawą ustalenia oceny końcowej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,5 oceny z wykładu i 0,5 oceny z ćwiczeń. Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena końcowa ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,24 – dostateczny, od 3,25 do 3,74 – dostateczny plus, od 3,75 do 4,24 – dobry, od 4,25 do 4,74 – dobry plus, od 4,75 – bardzo dobry.

Literatura podstawowa

  1. Bogusz-Witczak, E., Furmann, A., Perz, P., & Pękala, P. S. (2014). Bezpieczeństwo osób niewidomych i słabowidzących w ruchu drogowym — Wybrane aspekty praktyczne. Białystok: Wyd. Wydziału Prawa Uniwersytetu w Białymstoku.
  2. Czupryński, A., Wiśniewski, B., & Zboina, J. (2015). Bezpieczeństwo: Teoria — Badania — Praktyka. Józefów: Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego - Państwowy Instytut Badawczy.
  3. Dudzińska, A. (2021). Niepełnosprawność jako obszar interwencji publicznej. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
  4. Janiak, M. (2018). Bezpieczeństwo osób z niesprawnością ruchową jako zadanie władz samorządowych. Przykład Powiatu Gnieźnieńskiego. Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego, 12(2), 261–269. https://doi.org/10.34862/rbm.2018.2.19
  5. Korzeniowski, L. F. (2008). Securitologia: Nauka o bezpieczeństwie człowieka i organizacji społecznych = Securitology : a security science of human beings and social organizations. Kraków: EAS; http://www.sbc.org.pl/Content/13871/Korzeniowski_Securitologia.pdf.
  6. Krzewniak, D. (2015). Bezpieczeństwo osób niepełnosprawnych. De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności, 1, 89–100.
  7. Kwapińska, D. (2019). Wykorzystanie systemów informacji przestrzennej do analizy stanu wybranego obszaru Lublina dla niepełnosprawnych ruchowo. Niepełnosprawność - Zagadnienia, Problemy, Rozwiązania, 2(31), 164-180
  8. Kwieciński, M. (red.). (2010). Bezpieczeństwo: Wymiar współczesny i perspektywy badań. Kraków: Oficyna Wydawnicza AFM.
  9. MIiB. (2017). Standardy dostępności budynków dla osób z niepełnosprawnościami – uwzględniając koncepcję uniwersalnego projektowania – poradnik. Warszawa: Ministerstwo Infrastruktury i Budownictwa.
  10. Molendowska, M., Górski, P., Zalewski, P., & Ostrowska, M. (2021). Logistyka bezpieczeństwa: Wybrane zagadnienia. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
  11. Mroczko, F. (2012). Zarządzanie kryzysowe w sytuacjach zagrożeń niemilitarnych. Zarys problemów regionu dolnośląskiego. Wałbrzych: Wałbrzyska Wyższa Szkoła Zarządzania i Przedsiębiorczości.
  12. Otwinowski, W. (2015). Podstawy zarządzania kryzysowego i systemu obronnego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Handlu i Usług.
  13. Oziębło, M. (2018). Współczesna ekonomika bezpieczeństwa – relacje między ekonomiką a bezpieczeństwem. Systemy Logistyczne Wojsk, 48(1), 236–249. https://doi.org/10.5604/01.3001.0012.2832
  14. Pokruszyński, W., & Piwowarski, J. (2019). Bezpieczeństwo: Teoria i praktyka. Kraków: Naukowo-Wydawniczy Instytut Badań Bezpieczeństwa i Obronności WSBPI „Apeiron” w Krakowie.
  15. Stachowiak, Z. (2010). Ekonomika bezpieczeństwa — Dylematy powstania, rozwoju i poszukiwania swego paradygmatu. Roczniki Nauk Rolniczych, Seria G, 97(2), 121–132.
  16. Stec, M., & Grzebyk, M. (2017). Systemy informacji przestrzennej w administracji publicznej — Ocena realizacji zadań ustawowych. Modern Management Review, 22 (XXII)(24 (4)), 135–157.

Literatura uzupełniająca

  1. Hyjek, M., Augustyniak, M., & Tota-Stawarczyk, P. (2022). Dostępność. Bezpieczna ewakuacja. Warszawa: Fundacja Polska bez barier.org.
  2. Kosieradzka, A., Rostek, K., & Zawiła-Niedźwiecki, J. (red.). (2018). Metodyki planowania cywilnego w publicznym zarządzaniu kryzysowym i ratownictwie. Wydział Zarządzania – Politechnika Warszawska.
  3. Kubiak, M., & Topolewski, S. (2016). Bezpieczeństwo informacyjne w XXI wieku. Siedlce – Warszawa: Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
  4. Monarcha-Matlak, A. (2018). Wykorzystanie systemów informacji przestrzennej w administracji publicznej. W G. Szpor & K. Czaplicki (red.), Internet informacja przestrzenna (s. 3–14). Warszawa: C.H. Beck.
  5. Rychły-Lipińska, A. (2017). Model bezpieczeństwa jednostki we współczesnym zmieniającym się otoczeniu — Wstępne rozważania. Studia nad Bezpieczeństwem, 2, 33–44.
  6. Szmitkowski, P. (2020). Dostosowanie zbiorowej ochrony ludności do potrzeb osób z niepełnosprawnościami jako jeden z istotnych determinantów bezpieczeństwa publicznego. Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka, 4, 125–140. https://doi.org/10.48269/2451-0718-btip-2020-4-007
  7. Tocicka, J. W. (2020). Zarządzanie kryzysowe w społecznościach lokalnych — Studium przypadku miasta stołecznego Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo DiG. https://swws.edu.pl/wp-content/uploads/2021/05/9.-Zarzadzanie-kryzysowe-w-spolecznosciach-lokalnych.pdf

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr inż. Ireneusz Nowogoński (ostatnia modyfikacja: 07-02-2023 09:27)