SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Projektowanie uniwersalne I |
Kod przedmiotu | 02.1-WI-ArchM-PU-I- 22 |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Architektura |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | jednolite magisterskie |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2023/2024 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 1 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
W zakresie wiedzy:
Poznanie podstaw kształtowania przestrzeni architektonicznej i urbanistycznej dla człowieka – jednostki w zakresie teorii i praktyki w ujęciu projektowania dla wszystkich (z uwzględnieniem potrzeb osób starszych i niepełnosprawnych).
W zakresie umiejętności:
Nabycie umiejętności projektowania dedykowanego osobom starszym i niepełnosprawnym.
W zakresie kompetencji personalnych i społecznych:
Uwrażliwienie na problemy kształtowania form architektonicznych i urbanistycznych w przestrzeni społecznej, kulturowej i przyrodniczej oraz równoważenia dostępności przestrzeni dla wszystkich użytkowników o różnym poziomie sprawności i z różnym rodzajem niepełnosprawności.
brak
Wprowadzenie i promocja podejścia znanego jako „Projektowanie dla wszystkich”. Teoretyczne wprowadzenie do problemów projektowania przestrzeni dla człowieka jako jednostki z praktycznym poznaniem uwarunkowań oraz metod projektowania w skali architektonicznej i urbanistycznej, z zastosowaniem pełnej integracji formy – funkcji – konstrukcji – systemów instalacji w odniesieniu do niedużych obiektów w mieście i krajobrazie otwartym, montowanych na stałe lub mobilnych.
Współczesna wiedza z zakresie potrzeb człowieka w środowisku i przestrzeni.
Pojęcia podstawowe - człowiek, środowisko, funkcjonalność środowiska. Antropometria i ergonomia. Ludzie sprawni i niepełnosprawni. Symulacja wykonywania różnych czynności w sytuacji osoby niepełnosprawnej poruszającej się na wózku inwalidzkim i niewidomej.
Fizyczne uwarunkowania funkcjonalności otoczenia. Orientacja i mobilność w otoczeniu. Pokonywanie odległości – poziomy pojęcia funkcjonalności – fizyczny, psychologiczny, emocjonalny, estetyczny, parametry przestrzeni, poruszanie aktywne i pasywne, bezpieczne dystanse, chodzenie – widzenie, poziomy wzroku i słuchu, czynności ludzi na wózkach.
Funkcjonalność na poziomie fizycznym w ujęciu projektowania uniwersalnego: pokonywanie różnic poziomów – parametry przestrzeni dla aktywnego i pasywnego pokonywania różnic poziomów, warunki ogólne schodów, pochylni, wind, podnośników, schodów ruchomych, dynamika siedzenia, leżenie – antropometria i fizjologia siedzenia, parametry siedzisk, zasięgi rąk, poziomy blatów, czynności i parametry przestrzeni w pozycji siedzącej, warunki przestrzenne dla higieny i procesów metabolicznych człowieka – higiena i jej przestrzeń, higiena współczesna, parametry przestrzenne i wyposażenie pomieszczeń higieny, prywatność, przestrzeń osobista.
Warunki techniczne jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie w aspekcie wymagań dostępności osób starszych i niepełnosprawnych w zakresie ustawodawstwa i stanu jego realizacji w środowisku miejskim.
Metody podające – przekaz konwencjonalny, problemowy, konwersatoryjny, informacyjny.
Metody poszukujące – zajęcia laboratoryjne projektowe - kształcenie interdyscyplinarne, kształcenie postawy twórczej, poszukiwanie idei projektowych i nowych form, dyskusja, praca indywidualna i w grupach realizowane wg szczegółowego harmonogramu zajęć.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Student uzyskuje zaliczenie na podstawie pracy, kolokwium (wg skali ocen min. 3,0 – maks. 5,0) oraz obecności.
Student oceniany jest za całokształt pracy, obecność na zajęciach, aktywność, zaangażowanie oraz systematyczność.
Bloomer, K.C. and C.W. Moore, Body, memory, and architecture, 1977, New Haven: Yale University Press. xii, 147 p. 8. Chardin, T. d., Człowiek. 1984, Warszawa: IW PAX
Grandjean, N., Ergonomia mieszkania, Warszawa 1978
Gronostajska, B., Kreacja i modernizacja przestrzeni mieszkalnej, Wrocław 2007
Gronostajska, B., Projektowanie środowiska mieszkaniowego dla seniora, Wrocław 2017
Idem, R., Kształtowanie mikro środowiska jako miejsca wspólnoty, Gdańsk 2012
Klonowicz, S., Starzenie się ludności. Encyklopedia seniora, Warszawa 1986
Kuryłowicz, E., P. Johnni, and C. Thuresson, Projektowanie uniwersalne. Sztokholm miasto dla wszystkich, Wydanie pierwsze ed. 1996, Warszawa: CEBRON. 2005, Warszawa: Integracja
Kuryłowicz, E. Projektowanie uniwersalne. Udostępnienie otoczenia osobom niepełnosprawnym, Warszawa 1996
Omelańczuk, I., ABC mieszkania bez barier, 2003, Warszawa: Fundacja Dom Dostępny
Maciejko A., Wojtyszyn B., Skrzypczak A., Design Problems of Tourism Infrastructure for People with Disabilities in Protected Landscape Areas in Poland, 2019, IOP Conference Series: Materials Science and Engineering, Vol. 603, 1-10, ISSN: 1757-899X
Nowak E., Antropometria w projektowaniu przestrzeni roboczej dla osób starszych i niepełnosprawnych, Prace i materiały Instytutu Wzornictwa Przemysłowego, Warszawa
Wojtyszyn B., Urban Solutions in The Universal Planning of Residential Spaces for the Elderly and The Disabled, 2022, Civil and Environmental Engineering Reports, Vol. 32, iss. 2, s. 72-95, ISSN: 2080-5187, e-ISSN: 2450-8594
Wykowska M., Ergonomia, wydanie internetowe
Vigarello, G., Czystość i brud. Higiena ciała od średniowiecza do XX wieku, 1996, Warszawa: Wab
Wymagana jest sala laboratoryjna z możliwością zaciemnienia, wyposażona w stoły projektowe, w sprzęt audiowizualny, tablice do pisania i prezentowania plansz projektowych oraz programy do projektowania wskazane przez prowadzącego na początku semestru.
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. arch. Bogusław Wojtyszyn, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 18-06-2023 14:30)