SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Zagrożenia katastrofami ekologicznymi - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Zagrożenia katastrofami ekologicznymi
Kod przedmiotu 07.2-WZ-BezP-ZKE
Wydział Wydział Ekonomii i Zarządzania
Kierunek Bezpieczeństwo narodowe
Profil praktyczny
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2023/2024
Informacje o przedmiocie
Semestr 4
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obieralny
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. inż. Joanna Zarębska, prof. UZ
  • dr inż. Monika Michalska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z usystematyzowaną wiedzą dotyczącą klasyfikacji katastrof ekologicznych, form ich przewidywania, monitorowania oraz minimalizowania skutków. Ponadto przedmiot kształtuje umiejętności szybkiej identyfikacji zagrożeń jakie niesie ze sobą katastrofa ekologiczna oraz metod minimalizacji jej skutków i sposobu szybkiego reagowania. Celem przedmiotu jest także ukształtowanie umiejętności pracy zespołowej w sytuacjach zagrożenia katastrofą ekologiczną.

Wymagania wstępne

Brak.

Zakres tematyczny

Wykłady: Definicja i klasyfikacja katastrof ekologicznych oraz podstawowych pojęć związanych z geografią, ekologią, sozotechniką i zarządzaniem środowiskiem. Katastrofy wywołane czynnikami naturalnymi i antropogenicznymi. Różnice pomiędzy żywiołami a katastrofami antropogenicznymi. Podstawowe rodzaje katastrof ekologicznych, ich geneza, typy, monitoring i usuwanie skutków. Przykłady wybranych katastrof antropogenicznych. Metody przewidywania i ochrony ludności przez następstwami katastrof ekologicznych.

Ćwiczenia: Problematyka identyfikacji wypadków, zdarzeń losowych, kataklizmów, katastrof ekologicznych, sposoby ich identyfikacji i monitoringu. Prezentacja przykładowych, wybranych katastrof antropogenicznych oraz naturalnych.

Metody kształcenia

Wykład konwencjonalny.

Ćwiczenia audytoryjne realizowane są w oparciu o pracę w grupach projektowych, pracę z dokumentem źródłowym, burzę mózgów. Przygotowanie pracy pisemnej i prezentacji.

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Podstawowym warunkiem uzyskania wpisu jest obecność na zajęciach. Studenci zobowiązani są do aktywnego i systematycznego uczestniczenia w wykładach i ćwiczeniach. W przypadku nieobecności wynikających z ważnych przyczyn, należy uzgodnić z prowadzącym sposób odrobienia zaległych zajęć. W celu usprawiedliwienia nieobecności na zajęciach student przedstawia stosowne zaświadczenie w ciągu 14 dni.

Studenci zobowiązani są do uzyskania z wykładu zaliczenia na ocenę. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest co najmniej 60% poprawnych odpowiedzi na pytania problemowe lub testowe sformułowane w kolokwium zaliczającym wykład (K_W01, K_W02, K_W11, K_U02, K_U07). W przypadku nauki zdalnej formą zaliczenia wykładu jest test online.

Studenci zobowiązani są do uzyskania zaliczenia na ocenę z ćwiczeń. Warunkiem zaliczenia jest zrealizowanie zadań projektowych oraz uzyskanie oceny pozytywnej z kolokwium sprawdzającego wiedzę studenta. Kolokwium realizowane w formie pytań otwartych lub testu. Pozytywną ocenę otrzymuje student, który odpowiedział poprawnie  na pytania w co najmniej 60%. Projekty realizowane są w kilkuosobowych grupach  (K_U02, K_U07, K_K03, K_K05). Kolokwium stanowić będzie ocenę wiedzy, a projekt umiejętności i kompetencji studenta. Na ocenę końcową z ćwiczeń audytoryjnych składać się będą: ocena z kolokwium (50%), ocena z projektu i pracy na zajęciach (50%). Ocena końcowa z przedmiotu będzie średnią arytmetyczną ocen uzyskanych z ćwiczeń i wykładu, przy założeniu, że obie oceny będą co najmniej dostateczne.

Literatura podstawowa

  1. Adamczyk J., Zarębska J., 2017, Niska emisja a bezpieczeństwo ekologiczne w Polsce,[w:] Wybrane problemy bezpieczeństwa państwa w aspekcie współczesnych zagrożeń, red. nauk. G. Nakielski, K. Graczyk, T. Tabaczniuk, Oficyna Wyd. Uniwersytetu Zielonogórskiego, Zielona Góra, s. 55-70.
  2. Crummenerl R., 2003, Kataklizmy. Wyd. 2, Wyd. Atlas, Wrocław.
  3. Graniczny M., Mizerski Wł., 2007, Katastrofy przyrodnicze, PWN, Warszawa.
  4. Kowalska K., Sala K., Nowak P. (red. nauk), 2019, Bezpieczeństwo ekologiczne, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie, Kraków.
  5. Trzcińska D., Kierzkowska J.S., 2020, Bezpieczeństwo ekologiczne w realizacji zadań publicznych, Difin, Warszawa.
  6. Walker J., Dinnen J., 2004, Potęga żywiołów, Wyd. SAMP Edukacja i Informacja, Warszawa.
  7. Żubera M. (red.), 2006, Katastrofy naturalne i cywilizacyjne. Zagrożenia i reagowanie kryzysowe. Wyd. Wyższej Szkoły Wojsk Lądowych, Wrocław, online: http://www.dbc.wroc.pl/Content/3311/Zagrozenia_i_ reagowanie _kryzysowe.pdf

Literatura uzupełniająca

  1. Fabisiak J., 2008, Zagrożenia ekologiczne Bałtyku związane z zanieczyszczeniami chemicznymi – węglowodory, Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej, rok XLIX nr 3 (174) 2008, online: http://www.amw.gdynia.pl/library/File/ZeszytyNaukowe/2008/Fabisiak_J.pdf
  2. Matt McDonald, 2021, Ecological Security: Climate Change and the Construction of Security, Cambridge University Press,
  3. Mikusińska A., 2008, Katastrofy i zagrożenia we wspólczesny świecie, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
  4. Siemiński M., 2007, Środowiskowe zagrożenia zdrowia. Inne wyzwania, PWN, Warszawa.
  5. Winchester S. i in. (red.), 2004, Ziemia nieujarzmiona planeta, Wyd. National Geographic, Warszawa.
  6. Czasopisma: National Geographic, Sozotechnika, Świat wiedzy – Planeta Ziemia, Gazeta Wyborcza.

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr inż. Monika Michalska (ostatnia modyfikacja: 27-05-2023 12:08)