SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Astrofizyka wysokich energii |
Kod przedmiotu | 13.7-WF-FizD-AWE-S17 |
Wydział | Wydział Fizyki i Astronomii |
Kierunek | Fizyka |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2023/2024 |
Semestr | 3 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Występuje w specjalnościach | Astrofizyka komputerowa |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | - | - | Egzamin |
Utrwalenie i rozszerzenie podstawowych pojęć astrofizyki wysokich energii. Przekazanie wiadomości umożliwiających rozumienie wysokoenergetycznych procesów astrofizycznych.
Wiedza ze wstępu do astrofizyki obiektów zwartych, astrofizyki I i II.
- Szczególna Teoria Względności.
- Fizyka płynów.
- Procesy promieniste.
- Gwiazdy supernowe.
- Gwiazdy neutronowe, pulsary i magnetary.
- Układy podwójne z obiektami zwartymi.
- Błyski gamma oraz poświaty błysków gamma.
- Aktywne jądra galaktyk.
Wykład konwencjonalny.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Ocena końcowa: Egzamin ustny; Warunek zaliczenia - pozytywna ocena z egzaminu
[1] U. Kolb, Extreme Environment Astrophysics, Cambridge, 2010.
[2] S. Rossweg, M. Brueggen, Introduction to High-Energy Astrophysics, Cambridge, 2007.
[3] M. S. Longair, High Energy Astrophysics, Cambridge, 2011.
[1] M. Camenzind, Compact objects in astrophysics, Springer, 2007.
[2] W. H. G. Lewin, M. van der Klis, Compact Stellar X-ray Sources, Cambridge Uni. Press, 2006.
[3] F. Shu, Galaktyki, gwiazdy, życie, Prószyński i S-ka, 2003.
Zmodyfikowane przez dr Marcin Kośmider (ostatnia modyfikacja: 02-06-2023 21:23)