SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Optymalizacja konstrukcji - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Optymalizacja konstrukcji
Kod przedmiotu 06.4-WI-BUDD-OptKon01ć-Ć-S13_pNadGenB205E
Wydział Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Kierunek Budownictwo / Renowacja budynków i modernizacja obszarów zabudowanych
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera
Semestr rozpoczęcia semestr letni 2016/2017
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 2
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • prof. dr hab. inż. Piotr Alawdin
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę
Wykład 15 1 9 0,6 Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

Celem przedmiotu jest poznanie podstaw metod optymalizacji konstrukcji budowlanych co do ich kształtu, sztywności i wytrzymałości.

 

Wymagania wstępne

Matematyka. Metody komputerowe. Wytrzymałość materiałów. Mechanika budowli.

 

Zakres tematyczny

Wykład

Podstawy metodologii projektowania technicznego. Miary niezawodności i bezpieczeństwa konstrukcji. Kryteria optymalności konstrukcji. Optymalne kształtowanie łuków i słupów równej wytrzymałości.

Optymalizacja wielokryterialna. Optymalne projektowanie belek i słupów.

Optymalne projektowanie belek i ram według teorii nośności granicznej i przystosowania.

Zadanie programowania kwadratowego. Dualność zasad energetycznych dla metod sił i przemieszczeń. Ekstremum funkcji na zbiorze wypukłym i warunki konieczne ekstremum. Warunki Karusha-Kuhna-Tuckera (KKT) dla zagadnień sprężysto-plastycznych. Metoda mnożników Lagrange’a. Teoria sterowania w problemach optymalizacji konstrukcji. Polioptymalizacja belek.

 

Metody kształcenia

Wykład - wykład konwencjonalny.

 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Wykład                    Zaliczenie na podstawie kolokwium z progami punktowymi:

                               56% - 65% pozytywnych odpowiedzi – dst

                               66% - 75%                                             dst plus

                               76% - 85%                                             db

                               86% - 93%                                             db+

                               94% - 100%                                           bdb.

Zaliczenie przedmiotu:

                               Ocena końcowa jest ocena z wykładu.

Literatura podstawowa

  1. Bochenek B., Krużelecki J., Optymalizacja stateczności konstrukcji: współczesne problemy,  Kraków: Wydaw. Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, 2007.
  2. Brandt A.M.(red.), Kryteria i Metody Optymalizacji Konstrukcji. PWN, Warszawa 1977.
  3. Brandt A.M. (red.), Podstawy Optymalizacji Elementów Budowlanych. PWN,
    Warszawa 1978.
  4. Majid K.I., Optymalne projektowanie konstrukcji. PWN, Warszawa 1981.
  5. Ostwald M., Podstawy optymalizacji konstrukcji. Wyd. PP, Poznań 2005.
  6. Szymczak C., Elementy teorii projektowania. PWN, Warszawa 1998.
  7. Wasiutyński Z., Pisma, tom II: O zagadnieniach optymalizacji konstrukcyj
    i o rozwijaniu tych zagadnień
    . PWN, Warszawa 1978.

Literatura uzupełniająca

  1. Borkowski A., Statyczna analiza układów prętowych w zakresach sprężystym
    i plastycznym
    . IPPT PAN, Warszawa – Poznań 1985.
  2. Mikulski L., Teoria sterowania w problemach optymalizacji konstrukcji i systemów, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, 2007.
  3. Findeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A., Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji. PWN, Warszawa 1980.
  4. Stadnicki J.: Teoria i praktyka rozwiązywania zadań optymalizacji. WNT, Warszawa 
    2006.

Uwagi


Zmodyfikowane przez prof. dr hab. inż. Piotr Alawdin (ostatnia modyfikacja: 30-08-2016 19:27)