SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Mechanika płynów |
Kod przedmiotu | Mechanika płynów 01LBUD_pNadGenQPIC6 |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Inżynieria środowiska |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 7 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Projekt | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest poznanie podstawowej wiedzy z mechaniki płynów i zrozumienie podstawowych pojęć, zjawisk i praw rządzących przepływem płynów oraz nabycie umiejętności stosowania tej wiedzy w teorii i praktyce.
Formalne: zaliczenie przedmiotu matematyka;
Nieformalne: brak.
Program wykładów: Podstawowe pojęcia i założenia w mechanice płynów. Płyny i ich właściwości. Kinematyka płynu - podstawowe pojęcia. Metody analizy ruchu płynu. Ruch elementu płynu. Tensor szybkości deformacji płynu. Prawa zachowania masy, pędu, momentu pędu i energii. Tensor naprężeń w płynie. Statyka płynów: równania równowagi, rozkład ciśnień i temperatury w atmosferze, napory statyczne na powierzchnie ograniczające płyn, pływanie ciał. Model płynu idealnego i lepkiego newtonowskiego. Równania ruchu płynu idealnego. Równanie Bernoulliego dla płynu idealnego. Zastosowania równania Bernoulliego. Wypływ cieczy przez przystawki i otwory. Przelewy. Równanie Naviera-Stokesa. Niektóre rozwiązania równania Naviera-Stokesa. Podobieństwo zjawisk przepływowych. Przepływy laminarne i turbulentne. Warstwa przyścienna. Przepływ płynu w przewodach pod ciśnieniem i w kanałach otwartych. Reakcje dynamiczne płynów. Uderzenia hydrauliczne. Elementy dynamiki przepływów ściśliwych. Wypływ gazu przez dysze i otwory. Filtracja. Ruch wód gruntowych. Dopływ filtracyjny wody do studni i kanałów.
Program ćwiczeń projektowych: Obliczenia projektowe urządzeń wykorzystujące: równania równowagi statyki płynów, napory na powierzchnie płaskie i zakrzywione, niektóre równania Naviera–Stokesa oraz równania Bernoulliego dla przepływów idealnych i lepkich.
Program ćwiczeń laboratoryjnych: Przyrządy do pomiarów wielkości hydraulicznych. Pomiary ciśnień i lepkości płynu. Przepływ płynu w układach hydraulicznych. Rozkład prędkości płynu w przekroju poprzecznym rurociągu. Straty przepływu w rurociągu (na długości i miejscowe). Pomiary parametrów pracy urządzeń hydraulicznych: pomp i wentylatorów.
Metody podające: wykład informacyjno- problemowy.
Metody poszukujące, ćwiczeniowo-praktyczne: metoda projektu i metoda laboratoryjna.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Podstawą do zaliczenia zajęć laboratoryjnych jest: obecność na wszystkich zajęciach, przygotowanie się do każdych zajęć, wykonanie badań laboratoryjnych, opracowanie sprawozdań z przeprowadzonych badań i pozytywne ich zaliczenie przez prowadzącego zajęcia, a także - pozytywna ocena z końcowego kolokwium zaliczeniowego.
Podstawą do zaliczenia zajęć projektowych jest obecność na wszystkich zajęciach, systematyczne przygotowanie się do każdych zajęć oraz opracowanie, a następnie - oddanie w terminie i zaliczenie projektu.
Egzamin: warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń projektowych i laboratoryjnych - egzamin ma formę pisemną (2 pytania problemowe, 2 zadania rachunkowe).
Skala ocen: 0÷50% - niedostateczny, 51÷60% - dostateczny, 61÷70% - dostateczny plus, 71÷80% - dobry, 81÷90% - dobry plus, 91÷100% - bardzo dobry. Podstawą ustalenia oceny łącznej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,5 oceny z wykładu, 0,33 oceny z ćwiczeń laboratoryjnych oraz 0,17 oceny z ćwiczeń projektowych. Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena łączna ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,30 – dostateczny, od 3,30 do 3,69 – dostateczny plus, od 3,70 do 4,09 – dobry, od 4,10 do 4,49 – dobry plus, od 4,50 – bardzo dobry.
brak
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Sylwia Myszograj, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 21-03-2019 12:36)