1. SylabUZ
2. Wydział Artystyczny
3. semestr zimowy 2016/2017
4. Grafika - pierwszego stopnia z tyt. licencjata
5. Podstawy grafiki warsztatowej

Wygeneruj PDF dla tej strony

Podstawy grafiki warsztatowej - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

Celem kształcenia jest:

1. uzyskanie podstaw wiedzy z zakresu grafiki:

- warsztatowej ( poznanie wszystkich artystycznych technik graficznych:wklęsłodruku i wypukłodruku, sitodruku, druku płaskiego,

- grafiki cyfrowej.

2. opanowanie podstawowych umiejętności wykonania matrycy i uzyskania odbitki

(w przypadku grafiki cyfrowej - praca z matrycą cyfrową, podstawy edycji i cyfrowego przetwarzania obrazu, podstawy przygotowania pliku do druku, rodzaje druku i podłoży stosowanych w technikach druku cyfrowego)

3. poznawanie i świadome wykorzystywanie charakterystycznych dla każdej z poszczególnych w/w technik, cech środków  wyrazu artystycznego,

4. rozbudzenie  wrażliwości plastycznej,

5. inicjowanie  własnych procesów kreacji artystycznej.

 

Studenci są podzieleni na grupy i mają jeden semestr na zapoznanie się z konkretną techniką graficzną. Po zaliczeniu podstaw grafiki warsztatowej kontynuują naukę w wybranych :

-  Pracowniach grafiki warsztatowej,

-  lub/i w Pracowni druku cyfrowego i grafiki przestrzennej

(szczegóły patrz /Uwagi)

 

 

 

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Studenci  przedstawiają prace wykonane w innych pracowniach ( np. rysunkowych, malarskich, fotograficznych ) lub inne własne realizacje wykonane w dowolnych technikach poza pracownią. Ma to na celu poznanie studenta, jego predyspozycji i zainteresowań.

 

Zakres tematyczny

Zajęcia wprowadzają studentów w podstawowe zasady rządzące sztuką graficzną.

Ćwiczenia zapoznają studentów z technikami i właściwościami druku:

- wklęsłego jak sucha igła, akwaforta, akwatinta, miękki werniks, odprysk z możliwością łączenia ze sobą wymienionych technik,

-  wypukłego ( linoryt, drzeworyt, drzeworyt sztorcowy ),

- płaskiego (litografii i  sitodruku)

- druku cyfrowego.

W przypadku technik warsztatowych ogromną rolę odgrywa  nauka technologii druku. Uświadamianie, że druk w grafice artystycznej nie musi być czynnością mechaniczną i może stanowić element artystycznej kreacji. Program zakłada także swobodę i samodzielność poszukiwań.

Studenci pogłębiają  wiedzę technologiczną, eksperymentują, mają możliwość łączenia  technik i przygotowywania autorskich matryc. 

Realizacja zadań odbywa się w oparciu o projekty skonsultowane i zaakceptowane przez prowadzącego pracownię. Zakres ćwiczeń i tematów związany jest z rokiem studiów i uzależniony od indywidualnych predyspozycji studenta.

 

Metody kształcenia

Zajęcia mają formę ćwiczeń.

Studenci zapoznają się z założeniami- problematyką  konkretnej pracowni i realizowanych tematów - ćwiczeń.

Zadania mają charakter praktyczny. Studenci realizują grafiki w oparciu o (2-3) tematy zaproponowane przez prowadzących pracownię. W uzasadnionych przypadkach realizują własne propozycje tematyczne. Po zaakceptowaniu projektu wybierana jest technika, metoda realizacji i sposób drukowania.

Korekty, konsultacje, dyskusje, warsztaty dotyczące obowiązujących zadań, śródsemestralne i końcowosemestralne przeglądy prac. 

W przypadku grafiki cyfrowej również  ćwiczenia - projekty  związane z nauką  programów graficznych do edycji i przetwarzania obrazu rastrowego.

 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Weryfikacja efektów kształcenia odbywa się podczas bezpośrednich korekt i konsultacji na zajęciach, a także podczas przeglądów semestralnych i końcoworocznych.  Na ogólną ocenę pracy studenta składają się: obecność i aktywność na zajęciach  w pracowni, zaangażowanie i współpraca z prowadzącymi, samodzielność, kreatywność, ocena artystycznego i technicznego rezultatu prac. Istotne jest zrealizowanie ustalonej ilości prac i/lub  spójnego cyklu prac.

 

Literatura podstawowa

1. Ales Krejca, „Techniki sztuk graficznych”, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa, 1984

2. Andrzej Jurkiewicz, „Podręcznik metod grafiki artystycznej”, Arkady, Warszawa, 1975

3. Jerzy Werner, „Podstawy technologii malarstwa i grafiki”, PWN, Warszawa, 1979

4. „Grafika artystyczna – podręcznik warsztatowy”, Wydział Grafiki ASP w Poznaniu, Poznań, 2007

5. Jorgi Catafal, Clara Olivia, „Techniki graficzne”, Arkady, Warszawa, 2004

6.  Podręczniki  do nauki  programów graficznych min:

   - Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik Autor: Adobe Creative Team, Helion 2013

   - Adobe  Photoshop CS5/CSP PL , Helion, 2011,

   - Po prostu Photoshop CS5/CSP PL, Helion 2011, Elaine Weinmann, Peter Lourekas, Helion 2011

Literatura uzupełniająca

1. Katalogi z konkursów i wystaw graficznych, min:

- 5 -9 Biennale Grafiki Studenckiej – Poznań 2007, 2009, 2011, 2013, 2015

- ARSGRAFIA – PrintArt 2009, Międzynarodowe Triennale PrintArt Kraków - Katowice 2009, wydawca ASP w Katowicach

- 7 - 8 Triennale Grafiki Polskiej, Katowice 2009 I 2012, BWA Katowice

- 9 Triennale Grafiki Polskiej, Katowice 2015, Muzeum Śląskie w Katowicach, Katowice

- Grand Prix Młodej Grafiki Polskiej- Kraków 2006, 2009, 2012

- Międzynarodowe Triennale Grafiki – Kraków 2006, 2009, 2012, 2015

- Kolor w Grafice Toruń 2003, 2006, 2009, 2012, 2015 Galeria Sztuki Wozownia

- Międzynarodowe  Biennale Grafiki Cyfrowej – Gdynia 2008, 2010, 2012, 2014

2. Aktualne katalogi i wydawnictwa monograficzne.

 

Uwagi

Pracownie realizujące program Podstawy grafiki warsztatowej:

- Pracownia druku wklęsłego i wypukłego -  prof. Piotr Szurek, mgr Maryna Mazur

- Pracownia Litografii -  prof. Andrzej Bobrowski , mgr Paweł Andrzejewski

- Pracownia sitodruku -  prof. Andrzej Bobrowski , mgr Mirosław Gugała

- Pracownia druku cyfrowego i grafiki przestrzennej - dr Katarzyna Dziuba

 

 

Zmodyfikowane przez dr Katarzyna Dziuba (ostatnia modyfikacja: 16-09-2016 01:41)