1. SylabUZ
2. Wydział Artystyczny
3. semestr zimowy 2016/2017
4. Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej - drugiego stopnia z tyt. magistra sztuki
5. Fortepian

Wygeneruj PDF dla tej strony

Fortepian - opis przedmiotu

Cel przedmiotu

• rozwijanie umiejętności instrumentalnych, wrażliwości artystycznej i wiedzy metodycznej potrzebnych do samodzielnego opanowywania zróżnicowanego stylistycznie repertuaru fortepianowego i  kameralistyki fortepianowej (realizacja partii fortepianu towarzyszącego)
• poznanie możliwie szerokiego repertuaru -adekwatnego do możliwości wykonawczych i specyfiki percepcji różnych słuchaczy- przydatnego w przyszłej pracy zawodowej animatora, popularyzatora muzyki - w szkolnictwie i placówkach kultury
• rozwijanie umiejętności czytania a vista 

Wymagania wstępne

Zapisz zmiany

Wynik pozytywny uzyskany podczas procedury kwalifikacyjnej przewidzianej dla kandydatów na I rok studiów II stopnia kierunek EASM

Zakres tematyczny

• doskonalenie posiadanego warsztatu pianistycznego
• gra polifoniczna – jednoczesna realizacja różnej artykulacji, dynamiki, frazowania 
• realizacja bardziej wyrafinowanych  sposobów wykonawczych i umiejętność ich prawidłowego zastosowania /tempo rubato, skrajne rejestry dynamiczne, zmiany agogiczne typu stringendo, piu mosso, allargando,fermaty itp./
• kształtowanie cech emocjonalnych  koniecznych do swobodnej realizacji artystycznej opracowywanego utworu /
• rozwijanie pamięci muzycznej i jej roli w swobodnym wykonywaniu utworów,
• nauka umiejętności przekształcania  właściwych stanów emocjonalnych, w konkretne narzędzia wykonawcze
• doskonalenie umiejętności trafnej, krytycznej oceny własnej  gry 
• kształtowanie smaku artystycznego,
• rozwijanie zdolności trafnego, samodzielnego wartościowania i oceny utworów fortepianowych pod kątem swoich aktualnych możliwości pianistycznych i przydatności we własnej działalności artystycznej i popularyzatorskiej
• kameralistyka –doskonalenie cech wykonawczych akompaniatora, opanowywanie partii towarzyszącej z włączeniem repertuaru  utworów kompozytorów współczesnych,
• gra publiczna - rozwijanie umiejętności doboru repertuaru /możliwości wykonawcze, percepcja słuchaczy/ 
• rozwijanie kompetencji w ocenie warunków akustycznych  sali , właściwości  instrumentu i możliwość dokonania koniecznych  zmian w przygotowanej koncepcji artystycznej,
• gra a vista – rozwijanie jakości techniczno-artystycznej  gry a vista podczas wykonywania fragmentów utworów fortepianowych z różnych epok                                        REALIZACJA TREŚCI PROGRAMOWYCH UZALEŻNIONA JEST OD INDYWIDUALNYCH  PREDYSPOZYCJI  MUZYCZNYCH I UMIEJĘTNOŚCI PRAKTYCZNYCH STUDENTÓW!

 

 

Metody kształcenia

• wyznaczanie zakresu materiału do samodzielnego przygotowania a następnie sprawdzenie i omówienie na zajęciach
• pokaz prawidłowej realizacji problemów wykonawczych na przykładzie konkretnego utworu zestawiony z zademonstrowaniem niepoprawnych realizacji techniczno-muzycznych
• wspólna gra na zajęciach z jednoczesnym proponowaniem konkretnych sposobów ćwiczenia i tworzeniem wprawek  przydatnych do pokonania doraźnych problemów technicznych
• tworzenie grupy seminaryjnej studentów prezentujących wobec swoich kolegów opracowane utwory, omawiających sposoby ćwiczenia i pracy nad nimi a także   poddających je pod ocenę słuchaczy
• analiza konkretnych wykonań opracowywanego dzieła /nagrania bądź wykonania koncertowe cenionych  artystów, ocena istniejących przeróbek i aranżacji
• praca z magnetofonem – analiza zapisu
• aktywizacja studenta do gry publicznej – omówienie na zajęciach /analiza, ocena gry i form zachowań, wyciąganie wniosków pomocnych do uzyskania postępu/

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu	Symbole efektów	Metody weryfikacji	Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Formą zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie z oceną. Jego podstawą jest zaprezentowanie przed nauczycielem wyznaczonego materiału obejmującego: a/ utwory zadane przez pedagoga i opracowywane pod jego kierunkiem, b/ utwór przeznaczony do samodzielnego przygotowania c/ utwór zaprezentowany w warunkach gry publicznej.Warunkiem jest również systematyczne uczęszczanie na zajęcia [kontrola obecności], oraz systematyczna praca.

Literatura podstawowa

         Etiudy – zbiory etiud  B. Bertiniego, V. Duvernoya, L.Schytte, H.Lemoina, H. Berensa,

               K. Czernego, St.Hellera, A. Loeschorna itp.

        Utwory polifoniczne – „Wybór utworów z XVII i XVIII w.”/ wyd. PWM /,

                J.S.Bach – „ Łatwe utwory”, „Drobne utwory”, „Małe preludia”,

               „Inwencje dwugłosowe", „Suity francuskie ” ; G.F.Haendel „Utwo-

                ry wybrane / wyd. PWM / itp.

      Formy klasyczne – wybory sonatin  -opr. Hoffmann-Rieger, S.Raube /wyd.PWM / ; W.A.Mozart –                   Sonatiny wiedeńskie , Sonaty ; J.Haydn-Sonaty, Drobne utwory /wyd. Peters/; 

          L. van Beethoven – Łatwe wariacje, Ronda, Sonatiny, Sonaty

     Utwory dowolne – Czytanki muzyczne  z I-IV / wyd.PWM /; R.Schumann, P.Czajkowski - Al-

            bum dla młodzieży; Łatwe utwory kompozytorów polskich – F.Chopina, K.Szy-

            manowskiego, J.Garści, W.Lutosławskiego, W.Kilara /wyd. PWM /, wybrane utwory F.Mendelssohna, S.Prokofiewa, D.Kabalewskiego, E.Griega, Fr.Schuberta .F.Chopina itp.

    Akompaniamenty : Utwory zaproponowane przez studentów, oraz akompaniamenty do  utworów z różnych epok na głos,   skrzypce, obój, fagot, flet, trąbkę, itp.,duety fortepianowe –na cztery ręce, dwa fortepiany

     PODANĄ LITERATURĘ NALEŻY TRAKTOWAĆ JAKO PRZYKŁADOWĄ!

Literatura uzupełniająca

A. Foldes ABC pianisty, PWM, Kraków ,1966

W. Chmielowska – Z zagadnień nauczania gry na fortepianie, PWM, Kraków,1971,

H. Neuhaus „Sztuka pianistyczna” PWM, Kraków 1970,

G. Sandor „O grze na fortepianie-gest, wyraz ,dźwięk” , PWN, Warszawa 1994

Uwagi

Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Dorota Frąckowiak Kapała (ostatnia modyfikacja: 17-10-2016 20:16)