SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Podstawy kompozycji i aranżacji |
Kod przedmiotu | 03.2-WA-JiMEP-PKA-Ć-S15_pNadGen4QVXT |
Wydział | Wydział Artystyczny |
Kierunek | Jazz i muzyka estradowa |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 5 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 10 |
Typ przedmiotu | obieralny |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 30 | 2 | - | - | Egzamin |
[1] Wprowadzenie w podstawy komponowania małych form muzycznych. [2] Wykształcenie warsztatu kompozytorsko – aranżerskiego celem nabycia umiejętności tworzenia na różne składy instrumentalne kameralne: combo, kwintet smyczkowy, kwartet saksofonowy, kwintet instr. dętych drewnianych i składy orkiestrowe: big-band, orkiestra symfoniczna. [3] Rozwój wyobraźni twórczej, wypracowanie własnego stylu kompozytorskiego. [4] Zapoznanie studenta z technikami i nurtami kompozycyjnymi muzyki artystycznej XXw. [5] Przegląd literatury muzycznej dokumentującej rozwój technik kompozytorskich XXw. [6] Poznanie podstawowych narzędzi programowych stosowanych do kompozycji, aranżacji i produkcji muzycznej z zastosowaniem komputera.
Zaliczenie przedmiotu w semestrze czwartym.
1. Kompozycja i aranżacja:
- Tworzenie rozbudowanych form na big band zróżnicowanych stylistycznie;
- Tworzenie rozbudowanych form na zespoły orkiestrowe i jazzową sekcję rytmiczną (z możliwym towarzyszeniem głosu solowego).
2. Współczesne techniki kompozytorskie:
- Poznanie podstawowych narzędzi programowych stosowanych do kompozycji i aranżacji muzycznej z zastosowaniem komputera. Realizacja własnego projektu aranżacyjnego lub kompozytorskiego przy użyciu komputera;
- Praca z oprogramowaniem: Cubase, Samplitude, Pro Tools, Logic, oprogramowaniem freeware (do wyboru, w zależności od stopnia zaawansowania i preferencji studenta).
Wykład, ćwiczenia, analizy partytur.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Przedstawienie do oceny minimum czterech prac autorskich: kompozycji lub aranżacji.
1. Russell Garcia, THE PROFFESSIONAL ARRANGER COMPOSER, Criterion Music Co.;
2. Sammy Nestico, THE PROFESSIONAL ARRANGER, Fenwood Music Co.;
3. Rayburn Wright, INSIDE THE SCORE, Kendor Music;
4. Don Sebesky, THE CONTEMPORARY ARRANGER, Alfred Publishing Co.;
5. Henry Mancini, SOUNDS AND SCORES, Northridge Music Inc.
6. M. Rimski – Korsakow, ZASADY INSTRUMENTACJI, PWM
7. Józef Pawłowski, PODSTAWY INSTRUMENTACJI cz. I i II, PWM;
8. Z. Ciechan, ARANŻACJA, Centralny Ośrodek Metodyki Upowrzechniania Kultury, Warszawa 1972;
9. K. Guzowski PODSTAWOWE ZAGADNIENIA INSTRUMENTACJI, AM Gdańsk;
10. Bill Dobbins, JAZZ ARRANGING AND COMPOSING, A LINEAR APPROACH, Advance Music, 1986;
11. K. Stone, MUSIC NOTATION IN THE TWENTIETH CENTURY: A PRACTICAL GUIDEBOOK, New York, W. W. Norton, 1980;
12. B. Schaeffer, WSTĘP DO KOMPOZYCJI, PWM Kraków, 1976.
1. Andy Jaffe, JAZZ HARMONY, Advance Music
2. M.C Gridley JAZZ STYLES, HISTORY & ANALYZIS, Prentice Hall
3. J.M. Chomiński, HISTORIA HARMONII I KONTRAPUNKTU t. 1-3, PWM Kraków
4. J. Gawlas, KONTRAPUNKT, PWM Kraków
5. K. Baculweski, WSPÓŁCZESNOŚĆ W: HISTORIA MUZYKI POLSKEJ, Sutkowski Edition
6. T.A. Zieliński, KIERUNKI, STYLE I TWÓRCY W MUZYCE XXW. PWM
7. Maria Schneider, EVANESCENCE, Universal Edition, 1998
8. M. Przedpełska-Bieniek, DŹWIĘK W FILMIE, Sonoria, 2003
9. I. Lindstedt, SONORYSTYKA W TWÓRCZOŚCI KOMPOZYTORÓW POLSKICH XX WIEKU, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2010
11. Ch. B. Rae, MIZYKA LUTOSŁAWSKIEG, PWN, Warszawa, 1996
Ponadto: wybrane partytury i nagrania wymienionych kompozytorów XX i XXI wieku.
Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Jerzy Szymaniuk (ostatnia modyfikacja: 10-10-2016 17:53)