SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Teoria i metodyka gimnastyki |
Kod przedmiotu | 16.0-WL-WF-TiMGI |
Wydział | Wydział Lekarski i Nauk o Zdrowiu |
Kierunek | Wychowanie fizyczne. |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do prowadzenia lekcji gimnastyki w szkole podstawowej w klasach IV-VI. Zadaniem przedmiotu jest wyposażenie studentów w wiadomości i umiejętności niezbędne do właściwego stosowania ćwiczeń gimnastycznych jako ważnego środka w kształtowaniu fizycznej i psychicznej sfery osobowości dzieci i młodzieży. Nabycie umiejętności: przygotowania, organizacji i prowadzenia zajęć lekcyjnych na poziomie edukacyjnym szkoły podstawowej – tok lekcji gimnastyki, posługiwanie się właściwą przedmiotowi terminologią, znajomością systematyki ćwiczeń gimnastycznych. Nabycie wiedzy dotyczącej metodyki nauczania elementów i ćwiczeń gimnastycznych, sposobu ich asekuracji i samoasekuracji.
Student posiada umiejętności ruchowe ukierunkowane na formy gimnastyczne i akrobatyczne oraz prezentuje poziom sprawności motorycznej umożliwiający wykonywanie ćwiczeń na specjalistycznych przyrządach gimnastycznych i akrobatycznych.
Wyposażenie studentów w wiedzę w obszarach: teorii, metodyki i organizacji zadań związanych z prowadzeniem zajęć z zakresu różnych sportów gimnastycznych w tym szczególnie: gimnastyki sportowej, gimnastyki akrobatycznej. Przygotowanie do pracy z dziećmi o różnym poziomie sprawności oraz w różnych warunkach z wykorzystaniem dostępnych środków gimnastycznych. Przedstawienie użytkowych, funkcjonalnych, estetycznych i zdrowotnych walorów sportów gimnastycznych.
pokaz, praca w grupach, praca indywidualna, pogadanka, obserwacja, opis, objaśnienie.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
- Uczestnictwo w zajęciach,
- Sprawdzian i ocena wykonania układów ćwiczeń na poszczególnych przyrządach gimnastycznych i akrobatycznych, ocena poprawności wykonania ćwiczeń z zakresu techniki, obszerności ruchu, kompozycji, estetyki i trudności,
- Ocena poprawności używanej terminologii dotyczącą opisu techniki i metodyki nauczania ćwiczeń gimnastycznych podczas wypowiedzi,
- Ocena umiejętność prawidłowego i bezpiecznego przygotowania stanowiska ćwiczeń,
- Uzyskanie oceny pozytywnej zaliczenia z wiedzy z zakresu historii gimnastyki, kierunków i rodzajów gimnastyk, systematyki ćwiczeń gimnastycznych i podziału materiału ćwiczebnego.
1. Barański K., Janowski D., Mazur A., Morzycki B. (1985): Technika i metodyka nauczania podstawowych ćwiczeń gimnastycznych. AWF, Warszawa.
2. Jezierski R., Rybicka A. (1995): Gimnastyka. Teoria i metodyka AWF, Wrocław.
3. Karniewicz J., Kochanowicz K. (1990): Wybrane zagadnienia teoretycznych i praktycznych podstaw gimnastyki. AWF, Gdańsk.
4. Mazurek L. (1980): Gimnastyka podstawowa – słownictwo, systematyka. Sport i Turystyka, AWF, Warszawa.
5. Nowowiejski A., Kuśmierczyk P., Szyper M., Sułot K. (2007): Zarys przepisów sędziowania w sportach gimnastycznych. ZWWF, Biała Podlaska.
6. Sozański H. (red) (1999): Podstawy teorii treningu. Warszawa.
7. Szot Z.(red) (1992): Technika wykonania i metodyka nauczania podstawowych ćwiczeń zwinnościowo-akrobatycznych. Nauczanie programowane. AWFiS, Gdańsk.
Barański K. (1977): Wybrane zagadnienia z teorii i praktyki sportu gimnastycznego. AWF, Warszawa.
Kaczyński A. (red), (1986): Gimnastyka. AWF, Wrocław.
Karniewicz J., Kochanowicz K.(1991): Ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne. AWFiS, Gdańsk.
Kochanowicz K., Karniewicz J. (2002): Ćwiczenia wolne w gimnastyce sportowej. Centralny Ośrodek Sportu, Warszawa.
Szot Z.(1992): Gimnastyka – technika wykonania i metodyka nauczania podstawowych ćwiczeń zwinnościowo-akrobatycznych, AWFiS, Gdańsk.
Trześniowski R.(1989): Gry i zabawy ruchowe, wyd. IX. Sport i Turystyka, Warszawa.
Żołnierowicz K., Plichta M. 2001: Gimnastyka sportowa dziewcząt. Centralny Ośrodek Sportu, Warszawa
Prowadzący zajęcia zapewnia studentom możliwość dodatkowych konsultacji warsztatowych na przyrządach 1 raz w tygodniu w dniu i godzinie podanej na początku semestru.
Zmodyfikowane przez dr Bartłomiej Hes (ostatnia modyfikacja: 03-09-2016 11:58)