SylabUZ

Wygeneruj PDF dla tej strony

Fortepian - opis przedmiotu

Informacje ogólne
Nazwa przedmiotu Fortepian
Kod przedmiotu 03.2-WA-EASMP-FOR-Ć-S14_pNadGenP1E2O
Wydział Wydział Artystyczny
Kierunek Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej
Profil ogólnoakademicki
Rodzaj studiów pierwszego stopnia z tyt. licencjata
Semestr rozpoczęcia semestr zimowy 2017/2018
Informacje o przedmiocie
Semestr 1
Liczba punktów ECTS do zdobycia 3
Typ przedmiotu obowiązkowy
Język nauczania polski
Sylabus opracował
  • dr hab. Ryszard Zimnicki
  • prof. dr hab. Dorota Frąckowiak Kapała
  • dr hab. Karol Schmidt
  • mgr Danuta Ługowska
Formy zajęć
Forma zajęć Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) Forma zaliczenia
Ćwiczenia 15 1 - - Zaliczenie na ocenę

Cel przedmiotu

  • rozwijanie umiejętności instrumentalnych, wrażliwości artystycznej i wiedzy metodycznej potrzebnych do samodzielnego opanowywania zróżnicowanego stylistycznie repertuaru fortepianowego i kameralistyki fortepianowej (realizacja partii fortepianu towarzyszącego)
  • poznanie możliwie szerokiego repertuaru -adekwatnego do możliwości wykonawczych i specyfiki percepcji różnych słuchaczy- przydatnego w przyszłej pracy zawodowej animatora, popularyzatora muzyki - w szkolnictwie i placówkach kultury
  • rozwijanie umiejętności czytania a vista

Wymagania wstępne

Wynik pozytywny uzyskany podczas procedury kwalifikacyjnej przewidzianej dla kandydatów na I rok studiów I stopnia kierunek EASM

Zakres tematyczny

I SEMESTR – Fortepian 

- budowa instrumentu, rola poszczególnych części w procesie powstawania dźwięku

- postawa przy instrumencie, układ rąk, kontakt z klawiaturą, swoboda i elastyczność aparatu gry

- wdrożenie gam i pasaży w prostych układach jako materiału do kształcenia podstaw techniki  palcowej a także zapoznania z problematyką aplikatury

- sposoby wydobycia dźwięków ( podstawowe rodzaje artykulacji i dynamiki)

- samokontrola słuchowa –uświadomienie roli i zapoczątkowanie pracy nad jej wykształcaniem

- propedeutyka pedalizacji  / zasada działania pedałów, skutki brzmieniowe obsługi/

- odczyt prostego zapisu nutowego rozumianego jako zestaw informacji dotyczących  elementów składowych każdego dzieła muzycznego /np.agogiki, dynamiki, artykulacji

- metodyka pracy nad utworem /kolejne etapy – od zaznajomienia z kompozytorem, epoką, gatunkiem muzycznym, formą, poprzez rozczytanie, aż do uzyskanie biegłości  i swobody wykonania. 

REALIZACJA TREŚCI PROGRAMOWYCH UZALEŻNIONA JEST OD INDYWIDUALNYCH PREDYSPOZYCJI MUZYCZNYCH I UMIEJĘTNOŚCI PRAKTYCZNYCH STUDENTÓW

Metody kształcenia

  • wyznaczanie zakresu materiału do samodzielnego przygotowania a następnie sprawdzenie i omówienie na zajęciach
  • pokaz prawidłowej realizacji problemów wykonawczych na przykładzie konkretnego utworu zestawiony z zademonstrowaniem niepoprawnych realizacji techniczno-muzycznych
  • wspólna gra na zajęciach z jednoczesnym proponowaniem konkretnych sposobów ćwiczenia i tworzeniem wprawek przydatnych do pokonania doraźnych problemów technicznych
  • praca indywidualna i dyskusja
  • aktywizacja studenta do gry publicznej 

Efekty uczenia się i metody weryfikacji osiągania efektów uczenia się

Opis efektu Symbole efektów Metody weryfikacji Forma zajęć

Warunki zaliczenia

Formą zaliczenia przedmiotu jest zaliczenie z oceną. Jego podstawą jest systematyczne uczęszczanie na zajęcia [kontrola obecności], systematyczna praca, opanowanie repertuaru wyznaczonego na początku semestru. Weryfikacja efektów kształcenia  następuje na bieżąco /w semestrze/ podczas pracy nad utworami i wzbogacaniem umiejętności techniczno- muzycznych oraz na podstawie oceny jakości wykonania materiału zaliczeniowego.

Literatura podstawowa

         Etiudy – zbiory etiud  B. Bertiniego, V. Duvernoya, L.Schytte, H.Lemoina, H. Berensa,

               K. Czernego, St.Hellera, A. Loeschorna itp.

        Utwory polifoniczne – „Wybór utworów z XVII i XVIII w.”/ wyd. PWM /,

                J.S.Bach – „ Łatwe utwory”, „Drobne utwory”, „Małe preludia”,

               „Inwencje dwugłosowe", „Suity francuskie ” ; G.F.Haendel „Utwo-

                ry wybrane / wyd. PWM / itp.

      Formy klasyczne – wybory sonatin  -opr. Hoffmann-Rieger, S.Raube /wyd.PWM / ; W.A.Mozart –                   Sonatiny wiedeńskie , Sonaty ; J.Haydn-Sonaty, Drobne utwory /wyd. Peters/; 

          L. van Beethoven – Łatwe wariacje, Ronda, Sonatiny, Sonaty

     Utwory dowolne – Czytanki muzyczne  z I-IV / wyd.PWM /; R.Schumann, P.Czajkowski - Al-

            bum dla młodzieży; Łatwe utwory kompozytorów polskich – F.Chopina, K.Szy-

            manowskiego, J.Garści, W.Lutosławskiego, W.Kilara /wyd. PWM /, wybrane utwory F.Mendelssohna, S.Prokofiewa, D.Kabalewskiego, E.Griega, Fr.Schuberta .F.Chopina itp.

    Akompaniamenty : Utwory zaproponowane przez studentów, oraz akompaniamenty do  utworów z różnych epok na głos,   skrzypce, obój, fagot, flet, trąbkę, itp.,duety fortepianowe –na cztery ręce, dwa fortepiany

     PODANĄ LITERATURĘ NALEŻY TRAKTOWAĆ JAKO PRZYKŁADOWĄ!

Literatura uzupełniająca

A. Foldes ABC pianisty, PWM, Kraków ,1966

W. Chmielowska – Z zagadnień nauczania gry na fortepianie, PWM, Kraków,1971,

H. Neuhaus „Sztuka pianistyczna” PWM, Kraków 1970,

G. Sandor „O grze na fortepianie-gest, wyraz ,dźwięk” , PWN, Warszawa 1994

Uwagi


Zmodyfikowane przez dr hab. Bartłomiej Stankowiak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 14-04-2017 08:54)