SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Metody badania i oceny układów biomechanicznych |
Kod przedmiotu | 06.9-WM-IB-BiBwM-D-13_15W_pNadGenEGWHH |
Wydział | Wydział Mechaniczny |
Kierunek | Inżynieria biomedyczna |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 5 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest nabycie wiedzy oraz praktycznych umiejętności z zakresu modelowania oraz metod oceny układów biomechanicznych, wykorzystywanych w pracach projektowych i badawczych.
Zalecana podstawowa znajomość zagadnień z biomechaniki inżynierskiej, projektowania układów biomechanicznych
Treść wykładowa Podstawowe zagadnienia z zakresu biomechaniki inżynierskiej, Elementy, własności i funkcje biernego oraz czynnego układu ruchu człowieka. Elementy implantologii i rehabilitacji; omówienie wyrobów medycznych (urządzenia do rehabilitacji, implanty, protezy, narzędzia chirurgiczne, itp.) w kontekście przypisanych funkcji. Przegląd metod badawczych oceny przydatności wyrobu medycznego. Badania inżynierskie, bioinżynierskie, biologiczne, kliniczne. Badania in vitro oraz in vivo. Wymogi dotyczące wyrobów medycznych, klasyfikacja. Kryteria oceny. Dyrektywy i wytyczne normatywne. Bezpieczeństwo i analiza ryzyka. Urządzenia i aparatura diagnostyczna oraz badawczo-pomiarowa. Budowa i zasada działania. Laboratorium badawczo-pomiarowe. Wytyczne prowadzenia eksperymentu, metody oceny wyników badań.
Treść laboratoryjna: Badania in vitro z wykorzystaniem materiałów implantowych oraz preparatów kostnych. Badania inżynierskie – symulacyjne. Badania stanu i własności powierzchni materiałów implantowych (metalowych i niemetalowych), chropowatości i mikrotwardości/twardości, własności biotribologicznych węzłów połączeń, odporności korozyjnej, jakości powierzchni (mikroskopia skaningowa). Badania wytrzymałościowe wytypowanych biomateriałów i tkanek. Opracowanie wytypowanej metodyki badawczej. Opracowanie analizy ryzyka dla wybranego wyrobu o zastosowaniu w lecznictwie/rehabilitacji.
Przekazywanie treści wykładów z wykorzystaniem przede wszystkim prezentacji multimedialnych oraz innych materiałów dydaktycznych z merytorycznego zakresu przedmiotu. Podczas zajęć laboratoryjnych - praca w zespołach realizujących przewidziany temat z listy tematów podanych na początku semestru.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład – warunkiem zaliczenia części wykładowej jest uzyskanie przez studenta pozytywnej oceny z kolokwium zaliczeniowego przeprowadzonego w formie pisemnej lub ustnej.
Laboratorium – warunkiem zaliczenia jest uzyskanie pozytywnych ocen (obejmujących ocenę z odpowiedzi w formie ustnej lub pisemnej oraz ocenę ze sprawozdania) ze wszystkich ćwiczeń laboratoryjnych przewidzianych programem laboratorium podanym na początku semestru.
1. Praca zbiorowa pod red. M. Nałęcza: Biomechanika i Inżyniera Rehabilitacyjna, EXIT, Warszawa 2004.
2. T. Bober T., J. Zawadzki: Biomechanika układu ruchu człowieka, Wydawnictwo BK, Wrocław 2006.
3. J. W. Błaszczyk: Biomechanika kliniczna, PWWL, Warszawa, 2004.
4. R. Będziński: Biomechanika Inżynierska, Oficyna Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1997. 5. C. Ross Ethier, Craig A. Simmons: Introductory Biomechanics, Cambridge University Press, 2008.
1. Normu ASTM, ISO-PN.
2. Czasopisma branżowe, np. Acta of Bioengineering and Biomechanics, Engineering of Biomaterials
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Tomasz Klekiel, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 13-09-2018 11:49)