SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Teoria i metodyka gimnastyki |
Kod przedmiotu | 16.1-WL-WFSP-TMG |
Wydział | Wydział Nauk Biologicznych |
Kierunek | Wychowanie fizyczne / nauczycielska |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do prowadzenia lekcji gimnastyki w szkole podstawowej w klasach IV-VIII. Zadaniem przedmiotu jest wyposażenie studentów w wiadomości i umiejętności niezbędne do właściwego stosowania ćwiczeń gimnastycznych jako ważnego środka w kształtowaniu fizycznej i psychicznej sfery osobowości dzieci i młodzieży. Nabycie umiejętności: przygotowania, organizacji i prowadzenia zajęć lekcyjnych na poziomie edukacyjnym szkoły podstawowej – tok lekcji gimnastyki, posługiwanie się właściwą przedmiotowi terminologią, znajomością systematyki ćwiczeń gimnastycznych. Nabycie wiedzy dotyczącej metodyki nauczania elementów i ćwiczeń gimnastycznych, sposobu ich asekuracji i samoasekuracji.
Student posiada umiejętności ruchowe ukierunkowane na formy gimnastyczne i akrobatyczne oraz prezentuje poziom sprawności motorycznej umożliwiający wykonywanie ćwiczeń na specjalistycznych przyrządach gimnastycznych i akrobatycznych.
Wyposażenie studentów w wiedzę w obszarach: teorii, metodyki i organizacji zadań związanych z prowadzeniem zajęć z zakresu różnych sportów gimnastycznych w tym szczególnie: gimnastyki sportowej, gimnastyki akrobatycznej. Przygotowanie do pracy z dziećmi o różnym poziomie sprawności oraz w różnych warunkach z wykorzystaniem dostępnych środków gimnastycznych. Przedstawienie użytkowych, funkcjonalnych, estetycznych i zdrowotnych walorów sportów gimnastycznych.
pokaz, praca w grupach, praca indywidualna, pogadanka, obserwacja, opis, objaśnienie.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Laboratorium- uczestnictwo w zajęciach, sprawdzian i ocena wykonania układów ćwiczeń na poszczególnych przyrządach gimnastycznych i akrobatycznych, ocena poprawności wykonania ćwiczeń z zakresu techniki, obszerności ruchu, kompozycji, estetyki i trudności. Ocena poprawności używanej terminologii dotyczącą opisu techniki i metodyki nauczania ćwiczeń gimnastycznych podczas wypowiedzi. Ocena umiejętność prawidłowego i bezpiecznego przygotowania stanowiska ćwiczeń. Uzyskanie oceny pozytywnej (powyżej 50% maksymalnej liczby punktów) z kolokwium z wiedzy z zakresu kierunków i rodzajów gimnastyk, systematyki i ćwiczeń gimnastycznych i podziału materiału ćwiczebnego.
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna wszystkich form przewidzianych do realizacji przedmiotu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.
1. Barański K., Janowski D., Mazur A., Morzycki B. (1985) Technika i metodyka nauczania podstawowych ćwiczeń gimnastycznych. AWF, Warszawa.
2. Eider J. (2004) Gimnastyka sportowa w programie studiów wychowania fizycznego. Uniwersytet Szczeciński, Wydaw. Naukowe US, Szczecin.
3. Jezierski R., Rybicka A. (2002) Gimnastyka: teoria i metodyka. Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, Wrocław.
4. Krystian Karkosz K. (2002) Gimnastyka: systematyka technika i metodyka wybranych ćwiczeń. Akademia Wychowania Fizycznego w Katowicach, Katowice
5. Mazurek L. (1980): Gimnastyka podstawowa – słownictwo, systematyka. Sport i Turystyka, AWF, Warszawa.
6. Nowak M., Piekarski M., Kuriańska-Wołoszyn J.(2016) Gimnastyka: ćwiczenia na przyrządach. Zamiejscowy Wydział Kultury Fizycznej w Gorzowie Wlkp. Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu, Polskie Towarzystwo Naukowe Kultury Fizycznej, Gorzów Wlkp.
7. Nowak M. Piekarski M., Kuriańska-Wołoszyn J. (2009) Gimnastyka: zarys historii, terminologia i systematyka. Zamiejscowy Wydział Kultury Fizycznej w Gorzowie Wlkp. Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu, Polskie Towarzystwo Naukowe Kultury Fizycznej, Polski Związek Akrobatyki Sportowej, Gorzów Wlkp.
8. Czasopisma i podręczniki dostępne w Bibliotece Uniwersyteckiej UZ (bazy danych w układzie alfabetycznym) http://www.bu.uz.zgora.pl/
Barański K. (1977): Wybrane zagadnienia z teorii i praktyki sportu gimnastycznego. AWF, Warszawa.
Kaczyński A. (red), (1986): Gimnastyka. AWF, Wrocław.
Karniewicz J., Kochanowicz K.(1991): Ćwiczenia zwinnościowo-akrobatyczne. AWFiS, Gdańsk.
Kochanowicz K., Karniewicz J. (2002): Ćwiczenia wolne w gimnastyce sportowej. Centralny Ośrodek Sportu, Warszawa.
Szot Z.(1992): Gimnastyka – technika wykonania i metodyka nauczania podstawowych ćwiczeń zwinnościowo-akrobatycznych, AWFiS, Gdańsk.
Trześniowski R.(1989): Gry i zabawy ruchowe, wyd. IX. Sport i Turystyka, Warszawa.
Żołnierowicz K., Plichta M. 2001: Gimnastyka sportowa dziewcząt. Centralny Ośrodek Sportu, Warszawa
Prowadzący zajęcia zapewnia studentom możliwość dodatkowych konsultacji warsztatowych na przyrządach 1 raz w tygodniu w dniu i godzinie podanej na początku semestru.
Zmodyfikowane przez dr Grażyna Biczysko (ostatnia modyfikacja: 28-09-2018 13:11)