SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Wytrzymałość materiałów |
Kod przedmiotu | 06.4-WI-EKP-Wytrzmater-S16 |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Energetyka komunalna |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2018/2019 |
Semestr | 3 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 6 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Zaznajomienie z wytrzymałościowymi aspektami projektowania i eksploatacji elementów maszyn, urządzeń i instalacji technicznych w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa.
Formalne: Mechanika techniczna
Nieformalne: Brak.
Program wykładów:
Siły wewnętrzne w prętach, pojęcia naprężenia i odkształcenia. Własności mechaniczne materiałów, wykres rozciągania. Związki fizyczne. Rozciąganie i ściskanie prętów, układy prętowe. Skręcanie prętów. Zginanie prętów prostych. Oś ugięta belki. Ścinanie prętów. Wyboczenie prętów. Podstawy teorii stanu naprężenia i odkształcenia. Wytężenie materiału, hipotezy wytężeniowe. Wytrzymałość złożona prętów. Naprężenia termiczne. Powłoki osiowo - symetryczne i rury grubościenne. Tarcze wirujące i płyty kołowo - symetryczne. Zmęczenie materiału. Metody numeryczne w wytrzymałości materiałów
Program laboratorium:
Obliczenia naprężeń i odkształceń w prętach i układach prętowych. Obliczenia naprężeń w prętach skręcanych. Wyznaczanie momentów gnących, naprężeń oraz ugięcia belek. Wyznaczanie naprężeń w powłokach obciążonych ciśnieniem. Obliczenia naprężeń w wirujących tarczach.
metody podające: wykład informacyjno- problemowy.
metody ćwiczeniowo-praktyczne: metoda laboratoryjna.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Podstawą do zaliczenia ćwiczeń jest obecność na wszystkich zajęciach, systematyczne przygotowanie się do każdych zajęć oraz opracowanie, oddanie w terminie i zaliczenie projektu.
Podstawą do zaliczenia wykładu są pozytywne wyniki kontroli wiadomości przeprowadzonej w formie egzaminu.
Podstawą ustalenia oceny łącznej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,6 oceny z wykładu oraz 0,4 oceny z ćwiczeń audytoryjnych .
Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku.
Ocena łączna ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,30 – dostateczny, od 3,30 do 3,69 – dostateczny plus, od 3,70 do 4,09 – dobry, od 4,10 do 4,49 – dobry plus, od 4,50 – bardzo dobry.
J. Misiak: Mechanika techniczna, WNT W-wa, 1996.
R. Bąk: Kurs wytrzymałości materiałów. Skrypt Pol. Śl., Gliwice, 1991
Zmodyfikowane przez dr inż. Piotr Ziembicki (ostatnia modyfikacja: 15-05-2018 12:35)