SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Dyrygowanie II DWO |
Kod przedmiotu | 03.2-WA-EASMD-DYR DWO-S19 |
Wydział | Wydział Artystyczny |
Kierunek | Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | drugiego stopnia z tyt. magistra sztuki |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2019/2020 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obieralny |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Rozwijanie wiedzy nabytej na studiach I st. w zakresie prawidłowej postawy, budowy i zasad posługiwania się aparatem dyrygenckim, właściwości poprawnego posługiwania się jego poszczególnymi elementami, umiejętności zastosowana poznanych środków technicznych do przekazania treści wykonywanych utworów oraz prowadzenia różnorodnych grup wykonawczych. Doskonalenie samodzielności w opracowaniu przerabianego repertuaru, praca z zespołem wykonawczym oraz umiejętność radzenia sobie z tremą, wyrabianie koncentracji i samokontroli. Wyposażanie studenta w niezbędny zasób wiadomości i umiejętności praktycznych pozwalających na prowadzenie różnorodnych zespołów wokalnych i wokalno –instrumentalnych w przyszłej pracy zawodowej poprzez: rozwijanie zainteresowania muzyką wokalną i wokalno – instrumentalną i instrumentalną wyrabianie smaku muzycznego, wrażliwości estetycznej i poczucia piękna rozwijanie umiejętności technicznych i interpretacyjnych oraz samodzielności pracy nad utworem kształtowanie umiejętności opracowana wykonania utworu z zespołem wykonawczym
Opanowanie techniki dyrygenckiej na poziomie studiów licencjackich.
Ukształtowanie aparatu dyrygenckiego poprzez realizację zagadnień z zakresu problematyki techniki manualnej i środków wyrazu artystycznego. Wykształcenie umiejętności doboru środków dyrygenckich adekwatnych do realizowanych w utworze elementów dzieła muzycznego takich jak: metrum, struktura rytmiczna, tempo, dynamika, artykulacja, agogika itp. Poznanie przez studenta metod pracy nad partyturą realizowanego utworu od czytania a vista po opanowanie go na pamięć i wykształcenie w nim umiejętności rozpoznania problemów technicznych i interpretacyjnych. Przekazanie zagadnień dotyczących umiejętności pracy z zespołem wykonawczym: a/. wokalnym b/. instrumentalnym c/. wokalno-instrumentalnym.
Praca nad techniką dyrygencką i korektą aparatu manualnego podczas zajęć indywidualnych ze studentem z udziałem akompaniatorów. Dyskusja nad zagadnieniami związanymi z przerabianym materiałem, w szczególności nad interpretacją oraz doborem właściwych środków technicznych i środków artystycznego wyrazu dla jej realizacji. Analiza partytur, studiowanie literatury oraz krytyczne słuchanie nagrań omawianego repertuaru.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Przygotowanie zadanych utworów na pamięć i ich prezentacja z udziałem akompaniatorów podczas zaliczenia.
E. Bury – „Podstawy techniki dyrygowania”
J. Zabłocki – „O technice dyrygowania”
L. Jaworski – „Podstawy techniki dyrygowania”
J. K. Lasocki – „Chór – poradnik dla dyrygentów”
J. Zabłocki – „O prowadzeniu chóru”
A. Szaliński – „Problemy wykonawcze współczesnej muzyki chóralnej”
A. Szaliński – „Muzykowanie zespołowe
J. Kolasiński – Zespoły instrumentalne”
T. Krystyniak – „Szkolne zespoły muzyczne”
A. Dyrdał – „Amatorski zespół smyczkowy”
S. Ledziński – „Orkiestra dęta”
J. Lenartowska, A. Nowak – Lenartowska – „Dziecięca orkiestra perkusyjna”
S. Krukowski – „Problemy wykonawcze muzyki dawnej”
Zmodyfikowane przez dr hab. Bartłomiej Stankowiak, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 07-05-2019 18:15)