SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Matematyka |
Kod przedmiotu | 11.1-WZ-EkoP-M |
Wydział | Wydział Ekonomii i Zarządzania |
Kierunek | Ekonomia |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2020/2021 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Egzamin |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Po ukończeniu kursu matematyki student powinien być przygotowany do praktycznego jej stosowania w badaniu zjawisk i procesów ekonomicznych. Celem każdego studiującego powinno być opanowanie zalecanego podręcznika J. Banasia.
Znajomość matematyki w zakresie szkoły ponadgimnazjalnej.
Wykład i ćwiczenia:
1. Język matematyki, elementy logiki matematycznej, zbiory, iloczyn kartezjański, relacje, funkcje. Podstawowe własności funkcji, funkcje elementarne, wartość bezwzględna.
2. Przestrzeń R^n, macierze, typy macierzy, działania na macierzach, wyznaczniki.
3. Układy równań i nierówności liniowych i ich rozwiązywanie.
4. Ciągi liczbowe i ich granice, granica i ciągłość funkcji jednej zmiennej.
5. Elementy matematyki finansowej –procent prosty i składany, efektywna stopa procentowa, dyskontowanie, oprocentowanie ciągłe, wewnętrzna stopa zwrotu.
6. Pochodna funkcji jednej zmiennej, różniczka, związek pochodnej z przyrostami.
7. Badanie przebiegu zmienności funkcji.
8. Elementarne zastosowania pochodnych w ekonomii, wielkości krańcowe, elastyczność, stopa wzrostu; Całki oznaczone i nieoznaczone i ich zastosowania.
9.Funkcje wielu zmiennych, przykłady zastosowań w ekonomii, pochodne cząstkowe.
10. Ekstrema funkcji wielu zmiennych, ekstrema warunkowe.
11. Równania różniczkowe i różnicowe i ich zastosowania w ekonomii.
W ramach prowadzonych wykładów studenci zapoznają się z teorią, a na ćwiczeniach będą rozwiązywać zadania dotyczące poszczególnych tematów wykładów.
Tradycyjny wykład.
Ćwiczenia audytoryjne, w ramach których studenci rozwiązują zadania.
W razie potrzeby, np. spowodowanej klęską żywiołową, zajęcia prowadzone online.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Zaliczenie ćwiczeń: złożenie projektu pozytywnie zaopiniowanego przez prowadzącego zajęcia lub zaliczenie odpowiednich kolokwiów, wysoka frekwencja na zajęciach.
Zaliczenie wykładu: zaliczenie ćwiczeń, wysoka frekwencja na wykładzie, zdanie pisemnego testu egzaminacyjnego.
Ocena końcowa jest średnią arytmetyczną oceny ćwiczeń i egzaminu, w razie konieczności zaokrąglaną w górę..
1. Banaś J., Podstawy matematyki dla ekonomistów, WNT, Warszawa 2005.
2. Bednarski T., Elementy matematyki w naukach ekonomicznych, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2004.
3. Antoniewicz R., Misztal A., Matematyka dla studentów ekonomii. Wykłady z ćwiczeniami, PWN, Warszawa 2000.
4. Bażańska T., Nykowska M., Zbiór zadań z matematyki dla studentów wyższych uczelni ekonomicznych, Centrum Szkoleniowo-Wydawnicze Kwantum, Warszawa 1997.
5. Krysicki, W., Włodarski L., Analiza matematyczna w zadaniach, t. 1,2, PWN, Warszawa 2001.
1. Ostoja-Ostaszewski A., Matematyka w ekonomii, Modele i metody, cz. 1,2, PWN, Warszawa 1996.
2. Chiang A. C., Podstawy ekonomii matematycznej, PWE, Warszawa 1994.
3. Stankiewicz W., Zadania z matematyki cz. A/B dla wyższych uczelni, Warszawa 2000.
4. Matłoka M. (red.), Matematyka dla ekonomistów. Zbiór zadań, Wydawnictwo AE, Poznań 2000.
Zmodyfikowane przez prof. dr hab. Witold Jarczyk (ostatnia modyfikacja: 28-04-2020 23:45)