SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Biomechanika |
Kod przedmiotu | 16.1-WL-WFSP-BIOM |
Wydział | Wydział Nauk Biologicznych |
Kierunek | Wychowanie fizyczne / nauczycielska |
Profil | praktyczny |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. licencjata |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 4 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Egzamin |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów z zagadnieniami dotyczącymi mechaniki budowy ciała człowieka, jego funkcjonowaniem jako biomaszyny. Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy z zakresu biomechaniki ogólnej . Zapoznanie z wybranymi urządzeniami biomechanicznymi mogącymi mieć zastosowanie w procesie treningowym sportowca.
Wiedza ogólna z biologii i fizyki z zakresu szkoły średniej.
Wykład: podstawowe pojęcia statyki, kinematyki, dynamiki. Ruch postępowy i obrotowy ciała człowieka. Biomechaniczny model człowieka. Analiza parametrów strukturalnych, geometrycznych, energetycznych układu ruchu człowieka. Działanie sił na dźwignie kostne. Wartość momentów sił i ich zmiany w funkcji kąta stawowego .Ruchomość par biokinematycznych. Stopnie swobody. Analiza ruchu na podstawie kinogramów. Wykorzystanie fotokinemetrii do analizy ruchu człowieka. Charakterystyka czynnego układu ruchu człowieka, ocena funkcjonalności. Człowiek jako psychobiomaszyna, układ sterowania, sterowanie ciałem własnym i obcym. Sterowanie ruchem ze sprzężeniem zwrotnym i prostym. Uczenie się ruchu. Biomechanika bezpiecznych upadków człowieka. Wykorzystanie elektrogoniometrii i elektromiografii.
Laboratorium: wyznaczenie środka ciężkości całego ciała człowieka i momentów bezwładności metodą bezpośrednią i pośrednią. Określanie sił reakcji podłoża i zmiany wysokości uniesienia środka ciężkości podczas odbicia lub wykonywania określonej techniki sportowej. Obliczanie pracy, energii, mocy, pędu i impulsu siły podczas wykonywania technik sportowych. Wykonanie diagramów obrazujących topografie momentów sił mięśniowych oraz porównanie przedstawicieli różnych dyscyplin sportowych. Pomiar momentów sił mięśniowych w głównych stawach kończyn górnych i dolnych. Wykorzystywanie wiedzy biomechanicznej w nauczaniu wybranej techniki sportowej. Ocena skuteczności techniki sportowej na podstawie filmu. Ustalanie kryteriów skuteczności techniki ruchu w wybranych ćwiczeniach sportowych. Wykorzystanie wybranych trenażerów w treningu sportowym i zajęciach rekreacyjnych. Pomiary koordynacji ruchowej, sterowanie ruchem.
Wykład : metoda podająca, wykład informacyjny, wykład problemowy.
Laboratorium : oparte na obserwacji i pomiarze, oparte na działalności praktycznej (metoda laboratoryjna).
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład: przeprowadzony w formie pisemnej (test jednokrotnego lub wielokrotnego wyboru), warunkiem zdania egzaminu jest uzyskanie 50% punktów możliwych do zdobycia. Do egzaminu student jest dopuszczany na podstawie zaliczenia z laboratorium.
Laboratorium: wykonanie ćwiczeń laboratoryjnych, ocena za kolokwium
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna oceny z laboratorium i egzaminu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: - średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.
Zmodyfikowane przez dr Grażyna Biczysko (ostatnia modyfikacja: 13-04-2021 10:59)