SylabUZ
| Course name | History of Architecture VI |
| Course ID | 02.1-WI-ArchP-HAVI-S21 |
| Faculty | Faculty of Civil Engineering, Architecture and Environmental Engineering |
| Field of study | Architecture |
| Education profile | academic |
| Level of studies | First-cycle studies leading to Engineer's degree in Architecture |
| Beginning semester | winter term 2021/2022 |
| Semester | 6 |
| ECTS credits to win | 2 |
| Course type | obligatory |
| Teaching language | polish |
| Author of syllabus |
|
| The class form | Hours per semester (full-time) | Hours per week (full-time) | Hours per semester (part-time) | Hours per week (part-time) | Form of assignment |
| Class | 15 | 1 | - | - | Credit with grade |
| Lecture | 15 | 1 | - | - | Exam |
Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z najważniejszymi zagadnieniami i problemami, związanymi z historią architektury powszechnej, w tym terminologią związaną z architekturą historyczną.
Celem w zakresie umiejętności odróżniania stylów architektonicznych i określania ich cech, przybliżonego datowania budynku na podstawie cech formalnych oraz umiejętności wykorzystania form architektury historycznej jako inspiracji twórczej, nauczenie studenta pozyskiwania informacji z literatury oraz innych źródeł, a także analizowania, rozpoznawania interpretowania i wartościowania zabytków architektury, jak również formułowanie wniosków.
Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do samodzielnej oraz zespołowej pracy studialnej i projektowej w szczególności związanej z rewitalizacją oraz wyrobienie świadomości społecznej roli architekta oraz kompetencji do popularyzacji zagadnień architektonicznych w społeczeństwie.
brak wymagań
Historia architektury powojennej i współczesnej. Modernizm powojenny: działalność przedwojennych funkcjonalistów (Gropius, Mies van der Rohe), tzw. architektura skóry i kości; wysokościowce; powojenna twórczość Le Corbusiera – brutalizm (jednostka marsylska, zabudowa Chandigarh); Oscar Niemeyer. Neoekspresjonizm: Eero Saarinen , F.L Wright, J. Utzon, H. Scharoun; neokonstruktywizm – P. Nervi, K. Tange, M. Nowicki. Upadek modernizmu – przyczyny; architektura high-tech (Centre Pompidou); postmodernizm i jego odmiany (R. Venturi, Ch. Moore, R. Bofill, P. Johnson, F. Hundertwasser); dekonstruktywizm (F. Gehry, Z. Hadid, Coop Himmelb(l)au, D. Libeskind); neomodernizm (J. Nouvel, A. Siza); architektura blobowa. Architektura polska: Modernizm lat 1945-1949: inspiracje zachodnie, żyletkowe. Socrealizm – geneza i specyfika stylu, związki z architekturą radziecką. Tzw. socmodernizm – rozwój architektury konstruktywistycznej (konstrukcja łukowo-linowa, trzonolinowa, tensegrity); architektura sakralna; architektura wielkopłytowa – próby kreacji architektonicznej; dekoracje typu murale. Postmodernizm: nurty i odmiany, twórczość M. Budzyńskiego, D. Kozłowskiego, R. Loeglera. Neomodernizm: JEMS, formy wernakuklarne; dekonstruktywizm; współczesna architektura sakralna – neohistorym; działalność stararchitektów w Polsce (N. Foster, Z. Hadid, D. Libeskind).
W uzupełnieniu do projektu PROJEKT A6 Historia budynków do nauki i pracy
Wykład konwencjonalny, wykład informacyjny, pokaz, prezentacje audio-wizualne.
Praca z książką, praca z dokumentem źródłowym, dyskusja.
| Outcome description | Outcome symbols | Methods of verification | The class form |
Student zdobywa zaliczenie na podstawie obecności na wykładach oraz zdanego kolokwium.
Student oceniany jest za całokształt pracy, obecność na zajęciach, aktywność, zaangażowanie oraz systematyczność.
Banham R., Rewolucja w architekturze, WAiF, Warszawa 1979.
Giedion S., Przestrzeń, czas i architektura, PWN, Warszawa 1968
Gössel P., Leuthäuser G., Architektura XX wieku, Taschen, Köln, 2006.
Jencks Ch., Ruch nowoczesny w architekturze, WAiF, Warszawa 1987.
Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, Arkady, Warszawa 1987.
Jencks Ch., Architektura późnego modernizmu, Arkady, Warszawa 1989.
Pevsner N., Pionierzy współczesności. Od Williama Morrisa do Waltera Gropiusa, WAiF, Warszawa 1978.
Trzeciak P., Przygody architektury XX wieku, Nasza Księgarnia, Warszawa 1974.
Wisłocka I., Awangardowa architektura polska 1918-1939, Arkady, Warszawa 1968.
Awangarda polska. Urbanistyka i architektura. 1918-1939,
Czerner O., Listowski H., Interpress, Editions du Moniteur, Warszawa, Paris, 1981.
Biegański P., U źródeł architektury współczesnej, PWN, Warszawa 1972.
Ghirardo D., Architektura po modernizmie, VIA, Toruń 1999.
Jencks Ch., Le Corbusier – tragizm współczesnej architektury, WAiF, Warszawa 1982.
Latour S., Szymski A., Rozwój współczesnej myśli architektonicznej, PWN, Warszawa 1985
Olszewski A., Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Interpress, Warszawa 1988.
Olszewski A., Nowa forma w architekturze polskiej 1900-1925, Ossolineum, Wrocław 1967.
Pevsner N., Historia architektury europejskiej, t. II, PWN, Warszawa 1981.
Syrkus H., Ku idei osiedla społecznego 1925-1975, PWN, Warszawa 1976.
Syrkus H., Społeczne cele urbanizacji. Człowiek i środowisko, PWN, Warszawa 1984.
Latour S., Szymski A., Rozwój współczesnej myśli architektonicznej, PWN, Warszawa 1985
Olszewski A., Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Interpress, Warszawa 1988.
Olszewski A., Nowa forma w architekturze polskiej 1900-1925, Ossolineum, Wrocław 1967.
Pevsner N., Historia architektury europejskiej, t. II, PWN, Warszawa 1981.
wskazane artykuły w czasopismach fachowych, jak „Biuletyn Historii Sztuki” i „Kwartalnik Architektury i Urbanistyki”.
Sala wykładowa i seminaryjna z możliwością zaciemnienia powinna być wyposażona w sprzęt audio-wizualny, tablice do pisania i prezentowania plansz
Modified by dr hab. inż. arch. Marta Skiba, prof. UZ (last modification: 26-04-2022 12:54)
