SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Statyka i mechanika budowli II |
Kod przedmiotu | 02.1-WI-ArchP-SiMBII-S21 |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Architektura |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera architekta |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2021/2022 |
Semestr | 2 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Ćwiczenia | 15 | 1 | - | - | Zaliczenie na ocenę |
Wykład | 15 | 1 | - | - | Egzamin |
1. Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z obliczaniem reakcji i sił wewnętrznych w belkach.
2. Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta praktycznego rozumienia zagadnień kształtowania ustrojów prętowych.
3. Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do praktycznego zastosowania wiedzy z mechaniki budowli i wytrzymałości materiałów, przydatnej w procesie projektowania konstrukcji budynków i obiektów inżynierskich. Jednocześnie student jest zdolny do wyrażania opinii dotyczących koncepcji projektowych w zakresie schematów konstrukcyjnych.
brak wymagań
Wykład:
Siły wewnętrzne a naprężenia. Materiały konstrukcyjne. Stal, beton, mury, drewno. Działanie siły normalnej. Prawo Hooke'a. Hipoteza płaskich przekrojów. Koncentracja naprężeń. Działanie momentu zginającego. Zginanie proste. Zasady projektowania elementów zginanych. Działanie siły poprzecznej. Obliczanie naprężeń stycznych. Ścinanie w belkach. Docisk. Naprężenia główne w belkach. Koło Mohra. Trajektorie naprężeń głównych. Równanie różniczkowe linii ugięcia belek. Wyznaczanie linii ugięcia metodą bezpośredniego całkowania. Stany graniczne nośności i użytkowalności belek. Wymiarowanie belek. Układy kratowe. Analiza statyczna kratownic. Wyznaczanie sił wewnętrznych metodą zrównoważenia węzłów. Metoda Cremony. Metoda Rittera. Podstawy obliczania połączeń elementów konstrukcyjnych.
Ćwiczenia:
Rozwiązywanie zadań bezpośrednio związanych z treściami wykładu.
Metody podające: kształcenie audytoryjne, konwencjonalne, klasyczne. Metody poszukujące: kształcenie interaktywne, kreatywne, symultaniczne.
Wykład konwencjonalny. Ćwiczenia projektowe
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Wykład i ćwiczenia
Zaliczenie na podstawie dwóch kolokwium i egzaminu z progami punktowymi:
56% - 65% pozytywnych odpowiedzi – dst
66% - 75% dst plus
76% - 85% db
86% - 93% db+
94% - 100% bdb.
Zaliczenie przedmiotu:
Oceną końcową jest ocena łączna z wykładu i ćwiczeń.
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. arch. Marta Skiba, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 26-04-2022 11:53)