SylabUZ
| Course name | Kinezyterapia |
| Course ID | 12.6-WL-FIZJO-KIN |
| Faculty | Faculty of Medicine and Health Sciences |
| Field of study | Fizjoterapia |
| Education profile | practical |
| Level of studies | Long-cycle studies leading to MS degree |
| Beginning semester | winter term 2022/2023 |
| Semester | 2 |
| ECTS credits to win | 3 |
| Course type | obligatory |
| Teaching language | polish |
| Author of syllabus |
|
| The class form | Hours per semester (full-time) | Hours per week (full-time) | Hours per semester (part-time) | Hours per week (part-time) | Form of assignment |
| Lecture | 15 | 1 | - | - | Credit with grade |
| Zajęcia praktyczne | 45 | 3 | - | - | Credit with grade |
Student powinien posiadać wiedzę z zakresu fizjoterapii ogólnej, biologii medycznej, anatomii prawidłowej, fizjologii, kinezjologii.
Wykłady:
Podstawy naukowe kinezyterapii. Rola i miejsce kinezyterapii w procesie fizjoterapii i w rehabilitacji integracyjnej. Historia leczenia ruchem na świecie i w Polsce
Rola wstępnej i okresowej oceny stanu funkcjonalnego pacjenta w procesie fizjoterapii.
Podstawowe urządzenia i sprzęt diagnostyczny oraz leczniczy wykorzystywany w kinezyterapii oraz metody testowania wykorzystywane dla celów programowania i kontroli efektów postępowania fizjoterapeutycznego. Ocena funkcjonalna pacjentów wg systemu ICF.
SOAP – badania podmiotowe i przedmiotowe (ogólne i miejscowe). Podstawowe kliniczne badania stosowane w fizjoterapii do oceny czynności układu ruchu i nerwowego. Diagnostyka czynnościowa i funkcjonalna dla potrzeb kinezyterapii; sposoby i metody oceny stanu funkcjonalnego pacjenta oraz ewaluacji postępowania fizjoterapeutycznego dla potrzeb kinezyterapii (badanie podmiotowe, przedmiotowe, podstawowe pomiary, sposoby oceny, testy funkcjonalne oraz testy specyficzne niezbędne dla programowania kinezyterapii);
Podstawy naukowe obejmujące wpływ poszczególnych rodzajów treningu leczniczego na organizm ludzki. Podstawy naukowe, nazewnictwo i systematyka ćwiczeń stosowanych w kinezyterapii – metoda klasyczna, stretching, PIR (reakcja mięśni na rozciąganie, zastosowanie stretchingu w fizjoterapii, techniki stretchingu).
Omówienie wskazań i przeciwwskazań do prowadzenia ćwiczeń stosowanych w kinezyterapii, zasad doboru ćwiczeń w kinezyterapii, w zależności od stanu funkcjonalnego pacjenta oraz metodologii wykonywania ćwiczeń leczniczych w kinezyterapii;
Przedstawienie zasobu ćwiczeń i sposobu ich doboru w określone zestawy przydatne do realizacji różnych zadań leczniczych, korekcyjnych i profilaktycznych;
Podstawowe informacje dotyczące objawów uszkodzeń ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego niezbędne do zrozumienia zjawisk: adaptacja, kompensacja i regeneracji – Prawa rządzące zjawiskami kompensacji i adaptacji (definicje, fizjologiczne założenia, granice i bariery).
Zajęcia praktyczne:
Omówienie zasad BHP w pracowni kinezyterapii;
Planowanie i dobór odpowiednich metod/technik diagnostycznych dla potrzeb kinezyterapii, dla pacjentów w każdym wieku i z różnymi rodzajami dysfunkcji
Ocena zakresu ruchów stawów obwodowych – goniometria oraz sposób zapisu uzyskanych wyników zgodnie z zasadami SFTR – (praktyczne pomiary i fizjologiczne zakresy ruchów wg Pavelki i Zembatego); pomiary zakresów ruchu kręgosłupa (wg Pavelki); pomiary długości i obwodów kończyn – rodzaje pomiarów, pozorne i rzeczywiste skrócenie długości kończyn (badanie objawów):
a) ocena podmiotowa pacjenta dla potrzeb kinezyterapii oraz interpretacja uzyskanych wyników, przeprowadzenie diagnostyki funkcjonalnej pacjentów z różnymi dysfunkcjami układu ruchu dla potrzeb kinezyterapii;
b) przeprowadzenie oraz interpretacja wyników badań przedmiotowych (statycznych i dynamicznych oraz ogólnych i miejscowych) układu ruchu człowieka dla potrzeb kinezyterapii;
c) przeprowadzenie badań oraz nauka zapisywania i interpretacji wyników pomiarów linijnych (obwodów, długości, zakresów ruchu kręgosłupa) w ramach oceny funkcjonalnej pacjentów dla potrzeb kinezyterapii;
d) przeprowadzenie badań oraz nauka zapisywania i interpretacji wyników oceny zakresów ruchu stawów (orientacyjnych, kątowych) w ramach klinicznej oceny funkcjonalnej pacjentów dla potrzeb kinezyterapii;
Rodzaje skurczu mięśniowego; rodzaje pracy mięśniowej, ogólne zasady klinicznej metody oceny siły mięśni; kliniczna metoda oceny siły mięśni (zespołami, wg Zembatego, nazwy łacińskie przeprowadzenie badań oraz nauka zapisywania i interpretacji wyników oceny siły mięśniowej (manualnej i dynamometrycznej) w ramach oceny funkcjonalnej pacjentów dla potrzeb kinezyterapii;
Przeprowadzenie badań oraz nauka zapisywania i interpretacji wyników wybranych klinicznych testów funkcjonalnych oraz wybranych kwestionariuszy i skal stosowanych dla potrzeb kinezyterapii;
Główne i etapowe cele fizjoterapii w oparciu o przeprowadzoną ocenę funkcjonalną pacjenta dla potrzeb kinezyterapii;
Systematyka ćwiczeń kinezyterapeutycznych: ćwiczenia bierne; ćwiczenia czynno-bierne, ćwiczenia samowspomagane; ćwiczenia prowadzone; ćwiczenia czynne w odciążeniu, ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia czynne wolne, zasady gimnastyki porannej; ćwiczenia ogólnousprawniające, ćwiczenia izometryczne, ćwiczenia w łańcuchu otwartym i zamkniętym, ćwiczenia czynne z oporem (zasady doboru oporu do ćwiczeń, rodzaje oporu, wykorzystanie skurczu ekscentrycznego i koncentrycznego)
Wykład z elementami dyskusji.
Prezentacja multimedialna z elementami dyskusji.
Zadania - ćwiczenia praktyczne - analiza diagnostyczna, zastosowanie technik kinezyterapeutycznych.
Studium przypadku - analiza wybranych zespołów klinicznych.
| Outcome description | Outcome symbols | Methods of verification | The class form |
Uzyskanie pozytywnych ocen ze wszystkich zajęć przewidzianych do realizacji przedmiotu w ramach programu zajęć jest podstawą do ich zaliczenia.
Zaliczenie wykładów: w formie pisemnej (pytania otwarte i/lub test jednokrotnego wyboru). Uzyskanie 60% punktów możliwych do zdobycia jest warunkiem zaliczenia wykładów.
Odsetek prawidłowych odpowiedzi zostanie przeliczony na stopnie wg skali:
94-100% = 5,0
85-93% = 4,5
76-84% = 4,0
68-75% = 3,5
60-67% = 3,0
0-59% = 2,0
W przypadku braku uzyskania zaliczenia – poprawa w formie odpowiedzi ustnej lub pisemnej.
Zaliczenie zajęć praktycznych i klinicznych: kolokwium w formie pisemnej; praktyczne efekty uczenia się sprawdzane są poprzez obserwację studenta i bieżącą kontrolę w trakcie zajęć oraz przez wykonanie zadanych podczas kolokwium procedur terapeutycznych.
Ocena końcowa to średnia arytmetyczna wszystkich form przewidzianych do realizacji przedmiotu. Wyniki średniej arytmetycznej ustala się zgodnie z zasadą: średnia 3,25 stanowi ocenę końcową 3,5; średnia 3,75 stanowi ocenę końcową 4,0; średnia 4,25 stanowi ocenę końcową 4,5; średnia 4,75 stanowi ocenę końcową 5,0.
Nieobecności - dopuszcza się 1 usprawiedliwioną nieobecność, którą Student jest zobowiązany odrobić z inną grupą lub w godzinach konsultacyjnych u prowadzącego zajęcia. Godziny konsultacyjne są podane do wiadomości studentów z początkiem roku akademickiego.
Regulacje dotyczące warunków zaliczenia odpowiadają warunkom zaliczania bezpośredniego, z zastrzeżeniem możliwości wprowadzenia zmian w przypadku konieczności przejścia na zaliczanie zdalne w czasie regulaminowym, przed rozpoczęciem sesji.
Program opracowała: dr hab. Marzena Wiernicka
Modified by dr hab. n. med. Magdalena Gibas-Dorna, prof. UZ (last modification: 19-04-2022 21:10)
