SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Historia miast |
Kod przedmiotu | 06.4-WI-GeoTSP-HM-S19 |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Geoinformatyka i techniki satelitarne |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2022/2023 |
Semestr | 7 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 2 |
Typ przedmiotu | obieralny |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Wykład | 15 | 1 | 9 | 0,6 | Zaliczenie na ocenę |
1.Celem w zakresie wiedzy jest zapoznanie studenta z historią budowy miast europejskich od czasów antycznych do współczesności w aspektach czynników
oddziałujących na kształtowanie miast.
2.Celem w zakresie umiejętności jest nauczenie studenta pozyskiwania informacji z literatury oraz innych źródeł, a także analizowania, rozpoznawania interpretowania
i wartościowania układów urbanistycznych historycznych miast lub ich fragmentów, jak również formułowanie wniosków.
3.Celem w zakresie kompetencji personalnych i społecznych jest przygotowanie studenta do samodzielnej oraz zespołowej pracy studialnej i projektowej.
Brak.
Założenia urbanistyczne w starożytnej Grecji i Rzymu. Upadek Rzymu, osadnictwo wczesnośredniowieczne w Europie. Miasta średniowieczne Europy i Polski. Typy miast, elementy planu, fortyfikacje. Miasta w Europie epoki Odrodzenia. Miasta idealne, traktaty urbanistyczne. Fortyfikacje nowożytne. Miasta w Polsce XVI-XVII w. Wielkie kompozycje urbanistyczne w Europie w XVII i XVIII wieku. Miasta rezydencjonalne. Barokowe place włoskie i francuskie. Nowe trendy w urbanistyce europejskiej i polskiej XVIII wieku oraz próby uprzemysłowienia miast w Polsce przedrozbiorowej. Urbanistyka w Księstwie Warszawskim i Królestwie Kongresowym. Rozrost miast w wyniku rozwoju przemysłu. Przebudowa jako reakcja na stan miasta XIX-wiecznego. Urbanizm i teoretyczne modele miast pod koniec XIX i na początku XX wieku. Teoria i wybrane realizacje urbanistyczne XX wieku.
Metody podające:
wykłady problemowe realizowane są w sposób konwencjonalny z wykorzystaniem urządzeń audiowizualnych, dopuszczalna forma zdalna online.
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Student zdobywa zaliczenie na podstawie kolokwium (wg skali ocen min. 3,0 – maks. 5,0) oraz obecności na wykładach.
1. Chmielewski J. M., Teoria urbanistyki w projektowaniu i planowaniu miast, Warszawa 2001.
2. Czerny W., Architektura zespołów osiedleńczych. Arkady, Warszawa 1972.
3. Giedion S., Czas, przestrzeń i architektura. Narodziny nowej tradycji. PWN, Warszawa 1968.
4. Ostrowski W., Urbanistyka współczesna. Arkady, Warszawa 1975.
5. Ostrowski W., Wprowadzenie do historii budowy miast - ludzie i środowisko, Warszawa 1996.
6. Syrkus H., Społeczne cele urbanizacji. Człowiek i Środowisko. PWN, Warszawa 1984.
7. Tołwiński T., Urbanistyka. T.2, Budowa miasta współczesnego, Warszawa 1939.
8. Wisłocka I., Awangardowa architektura polska 1918 - 1939. Arkady, Warszawa 1968.
9. Wróbel T., Zarys historii budowy miast. Ossolineum, Wrocław 1971.
1. Goldzamt E., William Morris a geneza społeczna architektury nowoczesnej. PWN, Warszawa 1967.
2. Gołębiowski J., COP: dzieje industrializacji w rejonie bezpieczeństwa 1922-1939. Wyd. Naukowe Akademii Pedagogicznej, Kraków 2000.
3. Gurianowa H., Radzieckie koncepcje nowego osadnictwa z lat 1928 - 1931. PWN, Warszawa 1967.
4. Kononowicz W., Wrocław. Kierunki rozwoju urbanistycznego w okresie międzywojennym. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1997.
5. Osborn F.J., Whittick A., The new towns the answer to Megalopolis. Leonard Hill, London 1963.
6. Pawłowski K., K., Tony Garnier pionier urbanistyki nowoczesnej. PWN, Warszawa 1972.
7. Paszkowski Z., Miasto idealne w perspektywie europejskiej i jego związki z urbanistyką współczesną. Universitas, Kraków 2011.
8. Sołtysik M., Gdynia miasto dwudziestolecia międzywojennego. Urbanistyka i architektura, Warszawa 1993.
9. Syrkus H., Ku idei osiedla społecznego. PWN, Warszawa 1976.
Sala wykładowa, z możliwością zaciemnienia, powinna być wyposażona w sprzęt audiowizualny i tablicę do pisania.
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Anna Bazan-Krzywoszańska, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 16-05-2022 15:52)