SylabUZ
Nazwa przedmiotu | Chemia ogólna |
Kod przedmiotu | 1-ChemOgL_pNadGenODOPH |
Wydział | Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska |
Kierunek | Inżynieria środowiska |
Profil | ogólnoakademicki |
Rodzaj studiów | pierwszego stopnia z tyt. inżyniera |
Semestr rozpoczęcia | semestr zimowy 2016/2017 |
Semestr | 1 |
Liczba punktów ECTS do zdobycia | 8 |
Typ przedmiotu | obowiązkowy |
Język nauczania | polski |
Sylabus opracował |
|
Forma zajęć | Liczba godzin w semestrze (stacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (stacjonarne) | Liczba godzin w semestrze (niestacjonarne) | Liczba godzin w tygodniu (niestacjonarne) | Forma zaliczenia |
Laboratorium | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Ćwiczenia | 30 | 2 | 18 | 1,2 | Zaliczenie na ocenę |
Wykład | 45 | 3 | 27 | 1,8 | Egzamin |
Zapoznanie studentów z budową atomu, cząsteczek i materii, podstawowymi prawami chemii, a także z właściwościami pierwiastków, związkami chemicznymi nieorganicznymi i organicznymi oraz ich przemianami. Wykształcenie umiejętności zapisu równań reakcji chemicznych i prowadzenia prostych obliczeń chemicznych.
Nieformalne: Chemia na poziomie szkoły średniej.
Program wykładów: Budowa materii. Układ okresowy pierwiastków. Wiązania chemiczne. Stany skupienia materii. Roztwory. Reakcje chemiczne. Równowaga chemiczna. Równowagi i reakcje w roztworach elektrolitów. Elementy termodynamiki chemicznej. Równowagi fazowe. Elektrochemia. Pierwiastki grup głównych. Pierwiastki grup przejściowych. Promieniotwórczość naturalna, izotopy promieniotwórcze. Struktura i właściwości związków organicznych. Alkany. Substytucja rodnikowa. Alkeny. Eliminacja. Addycja. Dieny. Alkiny. Benzen, substytucja elektrofilowa. Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne. Fluorowcopochodne. Alkohole, fenole, etery. Aldehydy i ketony. Kwasy karboksylowe, estry. Tłuszcze. Detergenty. Węglowodany. Aminy i amidy. Aminokwasy i białka. Polimery i polimeryzacja.
Program ćwiczeń: Podstawowe pojęcia i prawa chemiczne. Reakcje chemiczne. Obliczenia stechiometryczne. Stężenia roztworów. Równowagi jonowe w wodnych roztworach elektrolitów.
Program laboratorium: Sprzęt laboratoryjny. Typy reakcji chemicznych. Elektrolity, kwasy, zasady i sole. Hydroliza soli. Roztwory buforowe. Reakcje utleniania i redukcji. Analiza jakościowa wybranych kationów i anionów. Analiza miareczkowa - alkacymetria, redoksymetria, kompleksometria, analiza strąceniowa. Podstawy syntez organicznych.
Metody podające: wykład informacyjno - problemowy z wykorzystaniem technik multimedialnych
Metody poszukujące: ćwiczeniowa, problemowa, giełda pomysłów w celu rozwiązania danego problemu chemicznego, ćwiczenia laboratoryjne realizowane w zespołach i indywidualnie
Opis efektu | Symbole efektów | Metody weryfikacji | Forma zajęć |
Egzamin: warunkiem przystąpienia do egzaminu jest uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń i laboratorium, egzamin ma formę ustną lub pisemną.
Ćwiczenia: podstawą zaliczenia jest pozytywny wynik kolokwium końcowego oraz wykazanie się wiedzą i umiejętnościami ocenianymi podczas ćwiczeń, zgodnie z zakresem tematycznym ćwiczeń. Kolokwium pisemne: 3 pytania, ocena z kolokwium – średnia z trzech ocen za poszczególne pytania.
Laboratorium: podstawą zaliczenia jest:
Podstawą ustalenia oceny łącznej jest średnia ważona uzyskana przez dodanie: 0,5 oceny z wykładu, 0,25 oceny z ćwiczeń oraz 0,25 oceny z ćwiczeń laboratoryjnych. Średnią ważoną zaokrągla się do dwóch miejsc po przecinku. Ocena łączna ustalona jest na podstawie średniej ważonej zgodnie z zasadą: poniżej 3,30 – dostateczny, od 3,30 do 3,69 – dostateczny plus, od 3,70 do 4,09 – dobry, od 4,10 do 4,49 – dobry plus, od 4,50 – bardzo dobry.
brak
Zmodyfikowane przez dr hab. inż. Sylwia Myszograj, prof. UZ (ostatnia modyfikacja: 05-09-2016 13:14)